Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Cuma 18.20
Fakülteden eve döner dönmez keskin bir sırt ağrısıyla kendimi salondaki koltuğa attım. Elimdeki dosyalara son kez baktım ''Spor Psikolojisi Yüksek Lisans Programı''. Sırıtıp onları kahve sehpasına doğru fırlattım ve koltuğa iyice gömüldüm. Tam yorgunluktan gözlerim kapanacakken kapıdan gelen anahtar sesiyle doğruldum. Abim Cem minik dans hareketleriyle kendi etrafında dönerek içeri girmişti.
''SelamunaleykümFüsunum''
''Aleykümselam abi''
Çantasını askıya asıp gömleğindeki kravatı çıkardı sonrada boynunda asılı duran kartviziti gösterdi.
''O ne be''
''... Bankası ayın elemanı CEM YETKİN!''
'' Harbi mi?'' ayağa kalkmak için doğrulduğumda yine o keskin ağrıyla belimi tuttum. Abim bana doğru atılıp beni kolunun altına aldı.
''Füsunum sende iyice yaşlandın he baksana abine hala filinta gibi..'' dirseğimi karnına geçirdim ve ikimizde koltuğa yığıldık.
Benim tekrar dikkatlice oturmama yardım ettikten sonra ayaklandı ve göz kırptı.
''Hadi yine iyisin bugün çaylar benden''
''Allah'ım rüyada falan mıyım abim çay hazırlıyor''
''İnşallah rüya değildir o kadar ayın elemanı seçildim biraz havasını yapmam lazım'' tam mutfağa geçecekken bana döndü ''aç mısın?''
'' Yok sen açsan atıştır bir şeyler. ''
'' Yedim ben şimdi tek istediğim transfer haberlerine bakmak çay içmek ve azcık seni pataklamak. ''
O mutfağa giderken çemkirerek ona baktım ve sırıttım. Abim hayatı daha katlanılabilir kılıyordu.
Birkaç dakika sonra elinde bir çay tepsisi ve birkaç tabakla geldi. Sonrada yanıma kuruldu ve beni kolunun altına aldı ''Füsunum sana zahmet televizyonu açabilir misin ?''
Kumandayı elime alıp televizyonu açtım ve kanallarda gezmeye başladım. Abim gözlerini hafifçe kısmış komut vermeye başlamıştı.
''Geç geç geç...Hah burada dur bak birazdan transfer açıklanacak.''
Tam istediği kanalda durdum. Galatasaray transferlere başlamıştı bile. Ben derslerimden dolayı sadece maçları izleyebiliyordum transferlere çok bakamamıştım.
Abim biraz doğrulup heyecanla izlemeye başladı.
''Lan Dybala mı acaba ?''
''Abi sen 5 senedir Dybala bekliyorsun aşık falan olabilir misin?''
Sahte gözyaşlarını siler gibi yapıp bana döndü.
''Evet çocukluk aşkım Paulo.''
Elimle onu ittirdiğimde saçımı çekiştirmeye başladı bende karşılık verip koluna yapıştığımda televizyondan gelen sesle ikimizde oraya kilitlendik.
''..Evet sevgili Galatasaray taraftarı şimdi imza töreni için 3.ligin gol kralı nice başarılara imza atmış ve çok genç bir yeteneği aramıza çağırmak istiyoruz.. KEREM AKTÜRKOĞLU!''
Duyduğum isimle göğsümde yanan bir şeyler hissettim. Geçmişten gelen ve hiç yabancı olmayan bir his ...
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese merhabalar! Umarım ilk ficimizi beğenirsiniz 🍀 İyi okumalar... :)
