Yeniden Görmek

335 24 15
                                    

***

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

***

Kerem'in Galatasaray'a transferinden 2 yıl sonra...

Füsun'dan

07.30

Çalan alarmı yataktan kalmadan elimle susturdum. Derin bir nefes alarak gözlerimi tavana diktim. Bugün büyük gündü.. Yüksek lisansım bugün sunacağım tezle bitecekti. Sporcuların gördüğü mobbing ve zihinsel sağlık hakkındaydı tezim. Jürilerin tezi beğenmesinin ardından bugün İstanbulspor tesisinde sporcular için düzenlenen konferansta sunmam teklif edilmişti, bense seve seve kabul etmiştim.

Yataktan kalktım ve elimi yüzümü yıkayıp mutfağa geçtim. Telefonumdan rastgele bir müzik açıp kahvaltı hazırlamaya başladım. Aniden yan odadan gelen sesle yerimden sıçradım.

''Füsun uyan artık kızım be!'' 

Elindeki havluyla saçlarını karıştıran bir herif şuan mutfağımdaydı.

Abim Cem.

Babam çalıştığı tesiste artık çok yorulduğu için emekli olmuştu ve köyümüze yerleşmeyi düşünmüştü. Ama beni İstanbul'da tek başıma bırakmak istemediği için kararsızdı. İşte burada abim devreye girmişti, çalıştığı bankadan ayrılıp yalnız kalmamam için İstanbul'a yanıma taşındı. Böylelikle babam gönül rahatlığıyla amcamların yanına yerleşti. Babamın bu kararına abimde bende saygı duyuyorduk çünkü babam annem vefat ettiğinden beri köye gitmek istiyordu, bunun en büyük sebebi annemin mezarının orada olmasıydı.

''Füsuuunn!''

''Abi kalktım bak buradayım bağırma artık!''

Gözleri hazırladığım sofraya kaydı. ''Ne bağırması ya? '' kafasını ocaktaki tavaya doğru uzattı.

''Off ne bu?''

''Benim ömrüm seversin sen yemeyi.''

''Ayıp ediyorsun abinim ben senin. ''

Yüzümü buluşturup 'şaka yapma' bakışları attım ve çayları doldurup  masaya geçtim. Tam ilk lokmamı alacaktım ki abim çalan telefonuyla beni dürttü.

''Şşşt telefon çalıyor.''

''Evet senin telefonun çalıyor.'' kendince yumuşattığı yüzüyle bana bakıyordu

''Hiç bakma öyle hayatta kalkmam.''

Saçımı çekip ayaklandı ve tezgahtan telefonunu aldı.

''İyi valla baba Füsun kahvaltı hazırlamış yemek yiyoruz şimdi.''
''Aşk olsun baba oğlunu arayıp telefonu kardeşine ver diyorsun...''

Meraklı gözlerle ona baktım.
''Ne diyor?''

Göğsünü dikleştirip yüzüne geniş bir ifade takındı.
''Canım oğlum, Füsun sana iyi bakmıyorsa söyle diyor''

beni sen inandır, Kerem Aktürkoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin