Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Kerem'den
Antremandan döndükten sonra duş alıp az önce söylediğim yemeğin gelmesini beklemek için salona geçtim. Kendimi koltuğa bırakıp televizyonu açtım ve kanallarda gezinmeye başladım. Ekrana bakarken gözlerimin ağrısıyla gözlüğümü bulmak için tekrar ayaklandım.
''Nerde bu...''
Ben hala gözlüğü ararken zil sesiyle hızla kapıya koştum. Delikten baktığımda kapının dışından gözüyle delikten bakmaya çalışan tek insan olan Yunus'u gördüm, anahtarı çevirip kapıyı açtım.
''Hayırdır oğlum niye geldin?''
''Niye mi geldim? Kırıcısın Kapo. İnsan önce selam verir, hoş geldin der. Filiz teyze hiç mi öğretmedi kibarlık.''
''Öğretti de kullanacağım kişi sen olunca işler biraz değişiyor.''
''Ne yani gitmemi mi istiyorsun. Tch Tch. Hiç yakıştıramadım sana, ben beni-''
''Boş yapmaya mı geldin ya git Allah aşkına.''
''Gideyim mi?''
''He git.''
''Öyle olsun. Oysaki ben buraya sana Füsun ile ilgili bir şey söylemeye gelmiştim. Sen kaybettim Kerem, hadi güle güle-''
Füsun'un adını duyunca, kıvırta kıvırta giden Yunus'u hızla durdurdum.
''Ne olmuş Füsun'a?''
''Sananee.''
''Oğlum söylesene işte.''
''Tch söylemem. Beni evden kovdun sen.''
''Hadi lan nazlanma işte''
''Yalvarırsan söylerim belkiii''
Sonunu uzatarak söylediği kelimeye kıl olmuştum.
''Yunus uzatma lan.''
"İyi tamam be. İçeri geçelim de söyleyeyim." "Hayvan gibi açım bu arada ne yemek var?''
Tam da bunu söylediğinde kurye yemeğimi getirmişti.
''Bak ne yemek varmış. Al ve ödeyip gel.''
''Bana mı kitliyorsun yine amınakoduğum ya.''
Kredi kartımı vestiyerden alıp Yunus'a uzattım.
''Al gel yemeği. Hadi.''
''Bonkör kardeşim benim be. ''
Yunus'tan önce içeri geçip eski yerime yerleştim. Acaba ne söyleyecekti, inşallah boş bir şey çıkmaz Yunus efendi.
