Minho Hiç konuşalım diyecektim Annemler uyuduysa yukarı geleyim Çay sıcak mı
Yok Bitti çay Zıkkımlanıp sonra inseydin Koşa koşa gittin sevgilinle konuşmaya
Minho sabah uyandığında karşı yatağındaki boşlukla karşılaşmıştı. Dünden sonra içi kıvrım kıvrım olurken Seungmin hiç beklemediği bir tavır takınmıştı ona karşı. Eski kaçışlarından daha bir soğuk sanki. Gün boyu yüzü asık gezmiş, Minho'yu da kendisine yaklaştırmamıştı. Halbuki yaşananlardan sonra farklı olurlar sanıyordu Minho. Irene ise onun için başka zor bir konuydu. Mutlu olsa da içindeki vicdan azabı onu dürtüp duruyor, kıza acilen bir açıklama yapması gerektiğini hatırlatıyordu kendine. Belki de her şeyi söylemeliydi. Sonuçta bir kere Seungmin onu kabul etmemiş miydi? Gelirlerdi üstesinden. Hem Irene gerçekleri bilmeyi hakediyordu. Binlerce özürü de öyle.
Minho Şu mevzu Konuşalım diye işte Soğuk yapıyosun hep bana Mesajla daha iyi konuşacaksan yazayım
Neyi konuşalım? Cay iciyorum
Minho Seungmin başlatma çayına Hicbir sey olmamis gibi mi davranacagiz her gun durmadan basa mi saralim
Bir de umursamayan kişi ben mi oldum?
Minho Ben miyim
Sen hic dusunmedigimi falan mi saniyorsun isin icinden cikamiyorum her sey cok sacma boyle olmamasi gerekiyor Yazıyor...
Belki de bitmeli zaten Seni opuyorken ne dusunuyordum ki icimizde nasilsa oyle kalmaliydi aptaliz biz iki salaktan baska bisey degil
Minho Bu mudur yani? Hicbir sey olmamis gibi mi davranalim silelim her seyi?
Ya senin bi sevgilin var ha diyelim ki yok bu neyi degistirir Yapmamaliydik yanlis dusunduk bosverelim gitsin iste cok ileri gittim seni suclamiyorum ama dusundukce icim sıkışıyor Ayni kisiye anne diyor ve gidip birbirimizi... olmaz ya. ben yapamam onlara ihanet ediyormusum gibi hissediyorum boyle biseye kalkisacaksam her seyi herkesi silmem gerekir abim olan seni bile yapamam keske oz kardes olmadigimizi bilmeseydim belki kesebilirdim şu aptalligi ama yine de yapacagim sende yapmalisin Irene de hakettigi degeri vermelisin seni seviyor abim olmaya devam et
Minho Sen saka mısın ya biliyorsun Seungmin yıllardır denedigimi biliyorsun zaten o yuzden kırmadım mı o kızı aptallık olduguna inandigim zamanlarda kacmak icin bir siginak olarak kullanmadim mi? Onunla konusmak istiyordum her seyi anlatmak supheleniyordu biliyor musun icten ice dogru dusundun haklisin diyebilmek istedim once seninle konusmaliydim ama kesinlestirmeli, arkama almaliydim seni ama sen kaciyorsun yillardir yaptigin gibi benim haberim yokken bile bakislarimdan icimdekinden senin haberin vardi vardi ve cok iyi rol yapiyordun
yapmaliydim! Olmamasi gerekiyordu cunku Irene bir sey söyleme sakın Nasılsanız devam edin Özür dile ondan seni seviyor
Minho Ben seni dinledim konusmami bolme O gün yine bosvermistim zor olsa da susacaktim belki ama gelip beni optun Seungmin Korkak kaldigimiz onca zaman sonra en buyuk cesurlugu yaptin Irene seviyor diyorsun. Ben o an dedim ki Seungmin de seviyor bir kere bile söylememis olmamiza ragmen biliyoruz ikimizde Bu adimdan sonra ben vazgecmemeliyim ya dedim kendime O dusunduklerini ben bilmiyor muyum saniyorsun ama olmuyor iste belki yanimda olsan her seye bir cozum bulurduk Ama sen hep yaptigin gibi kaciyorsun
Görüldü Seungmin çevrim dışı
Minho Seungmin çevrim dışı olur olmaz telefonu yatağın bir köşesine fırlatmıştı. Ellerini saçlarına geçirdiğinde ciddi anlamda ağlamak istiyordu ama sadece gözlerini kapatıp derin nefesler aldı.
Anlamıyordu her şey biraz olsun düzeldi diye düşünürken altüst olmasını. Yaptığı ilk dakikadan sonra bile pişman olmayan Seungmin neden şimdi yelkenleri indiriyordu anlayamıyordu. Cidden düşündüğü Irene ise kendisi için de biraz anlayışlı olabilirdi.
Bu içinde bir yük olmakla beraber yanlış yaptığının farkındaydı. Ama içinde tuttuğu tüm hisler nefes almaya başlamışken aklı karışıktı ve boğulmayı, yeniden kafasını suya sokmayı istemiyordu.
Ona izin verse bile Seungmin'in sıkıntılı halinin de farkındaydı. Sadece konuşup netleştirmek ve ne pahasına olursa olsun, nelere sebep olacaksa olsun diyerek Irene her şeyi anlatacaktı. Kim bilir kız belki ikisininden de nefret ederdi. Belki hastalıklı olarak görürdü. En kötüsü bir şekilde anne ve babaları öğrenirdi. Bundan sonrası epey bir felaket olurdu ama yanımda o zaman Seungmin olacak diyordu hep içinden.
Nedenini bile anlayamadığı onca zaman içinde kendisinde bile nefret ettiği korkaklığı yüzünden hiçbir şey olmamış gibi mi davranacaklardı şimdi? Belki başlamamıştı bile bir şeyler. Ama Minho yorgun hissediyordu.
Hatta belki Seungmin haklıydı. Birlikte büyüdüğü çocukla öyle olmak elbette tuhaftı ama yaşanan şeylerden sonra eskisi gibi olamayacaklarını da biliyordu. Şimdi göğsüne akan pişmanlık, üzüntü ve sıkıntıyla kendini yatağa bıraktı. Çabalayınca battığı sudan kafasinı çıkaramıyorsa kendini yormadan nefessiz kalacaktı.
Seungmin ise ellerini yüzüne kapattı. Kendinden beklemediği bir sekilde cesur olabilmisken hayat bunun yanlisligini yuzune carpmak ister gibi engel koyuyordu. Ama bir yandan da fark edebilmisti bunun ilerisinin olamayacagini. Geri dönüş yok diyordu önce. Ama gelecek daha karanlik göründüğünden geri dönüş bile daha kolay görünmüştü gözüne. Mesajlar kısmındaki Irene ismine tıklayıp kızdan son gelen mesajlari da okudu. Yapamazdi bunu.
Minho ona verilmis büyük bir ceza mıydı? Hastalık mıydı bu? Başka birisi mi yoktu sanki. Nasıl saramamıştı yaralarını o çok kırdığı melek gibi kız. Kalbine küfretti ardı ardına. Neden en zor sınavla sınanıyordu ki? Bu aileye bir ihanet olsun diye mi verilmişti sanki. Ne diye Minho'yu sadece abisi olarak göremiyordu. Neden bastırmaya çalıştığı duygulardan daha beterdi bu gerçekler?
_____________________________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Neden bastırmaya çalıştığımız duygulardan daha beter gerçekler
