ALIN YAZIM

Güle güle

Multimedya: açelya

Canım çok acımıştı ilk aşkımın ilk aşkıyla karşı karşıyadım kolum kanadım kırıldı sanki o kıza öyle bi bakışı vardiki özlem hasret ben hepsini gördüm o bakışlarda. Ben edizin açelyaya olan bakışlarında kaybolmuşken açelyanın çoktan masamıza geldiğini farkettim tam kalkıcaktımki ediz beni tekrar kucağına oturttu

EDİZİN AĞIZINDAN;
Onu ilk gördüğüm an özlediğimi hissettim ama sonra onu erdinçle yakaladığım an geldi aklıma nefret ettim bana hayal kırıklığıyla bakan azrayı görmemle dünyam başıma yıkıldı sanki ona bu anı yaşattığım için kendime lanet ediyorum

Azra kucağımdan kalkmaya yeltendiğinde kolundan tutup onu durdurdum ne istediğimi biliyodum bi ömür boyu azranın kollarımda olmasını açelya konuşmaya başladı "oooo ediz ayrıldıktan sonra hiç durmamış doldurmuşsun yerimi" "eeee açelya sen yerimi doldurmak için ayrılmayı bile beklemedin " dedim imalı bi şekilde gülümseyerek "kaç günlük" "neden bahsediyosun sen açelya" "kaç günlük bu kız" sabrımı iyice zorlamıştı dudaklarımı azranın dudaklarıyla buluşturup "ömürlük" diye cevap verdim "ediz ben seni özledim" bu gerçekten komikti "hayırdır açelya Erdinç yeterince tatmin edemiyomu artık seni ama kusura bakma ben aşık olduğum kadınla gayet mutluyum uçkurunu rahatlatacak başka bi avanak bulmak zorundasın" dedim "özür dilerim" diye mırıldandı gözleri dolmuştu içim bi parça bile acımadı azraya dahada sıkı sarılarak kafamla çıkışı işaret ettim "çıkış o tarafta güle güle açelya" dedim sırıtarak

AZRANIN AĞIZINDAN;
Okadar rahatlamıştımki aşık olduğum adam da bana aşıktı belki ilki değildim ama o an anladımki be odamın sonuyum. edizin elinden tutup dışarı sürükledim onu duvarla arama aldıktan sonra öpmeye başladım oda aynı şekilde bana karşılık veriyodu valeye arabayı getirmesini söyledi (bu arada karakterlerimizin hepsi lise 3.sınıf) arabaya önce beni bindirdi sonra kendi bindi ve eve sürdü içeri girdiğimizde bu sefer o beni duvarla arasına aldı şuan emin olduğum bişey varsa oda edisi deli gibi istediğimdi

Edisin çalan telefonuyla ayrılmıştık edis mesajı okuduğunda telefonu elinden düşürdü yerdeki telefonu alıp baktığımda mesajın açelyadan olduğunu gördüm "edis buraya kendim için değil kızımız için geldim evet edis bizim küçük bi kızımız var" kafamdan aşağı kaynar sular döküldü sanki ne yapacağımı şaşırdım aradan çekilmem gerekiyodu babasızlı iyi bilirim ve o masum bebek benim yüzümden babasız kalmayacak. Arkama bakmadan koşmaya başladım en sonunda eve varmıştım herkes salonda oturmuş beni bekliyodu almilaya sarılıp ağlamaya başladım hepsi birden başıma toplanıp ne olduğunu sormaya başladılar durumu anlattığımda Timur sinirlenip etrafı dağıtmaya başladı "demiştim seni üzer demiştim sikecem onu ben onu uyardım" diyip kapıya yöneldi hızla yerimden kalkıp kolunu tuttum "onun bir kızı var ve o bebeğin babasız kalmasını istemiyorum" dediğimde bana sıkıca sarılıp "peki napıcaz" diyesordu "hiç bişey ben aradan çekilicem ve bebek babasız kalmayacak bu sefer İdil söze girdi

"Bebeğin edizden olduğu ne malum kimbilir başka kaç kişinin altına girdi şıllık" dedi Koray'da idile katıldı. Gerçekten bebek başkasının olabilirmiydi tekrar almilaya sarılıp ağlama başladım artık göz pınarlarım kurumuştu birden uyku bastırdı ve kendimi uykuya teslim ettim