រឿង ប្លន់ស្នេហ៍លោកប្ដីម៉ាហ្វៀ
ភាគទី13+14
ពេលញុាំបាយរួចហើយជុងហ្គុកនឹងថេយ៉ុងក៏ត្រឡប់ទៅវិមានចនវិញទាំងយប់ទោះបីជាចង់នៅគេងទីនេះក៏ជុងហ្គុកមិនព្រមដែរ ពេលទៅដល់វិមានវិញក៏បំបែកគ្នាចូលបន្ទប់គេងរៀងៗខ្លួន។ ពេលនេះសហអឹតខ្លួនណាស់ទើបថេយ៉ុងចូលទៅសម្អាតខ្លួនក្នុងបន្ទប់ទឹកពេលចេញមកវិញក៏ដើមកអង្គុយមុខកញ្ចក់ទាញយកកន្សែងមកជូតសក់ ភ្លេចខ្លួនបន្តឹចតែក៏មានដៃមាំស៊កចូលមកអោបចង្កេះតូចពីក្រោយជាប់ម្នាក់នោះក៏គ្មានអ្នកណាក្រៅពី...
«ជុងហ្គុកលោកធ្វើអីនិង?»រាងតូចងាគមុខទៅរកនាយធ្វើអោយមុខអ្នកទាំងពីនៅជិតគ្នារហូតដឹងពីខ្យល់ដណ្ដើមក្តៅរបស់គ្នាសាយមកលើមុខភាយៗ ជុងហ្គុកអោនមុខទៅជិតថេយ៉ុងតិចៗរហូតដល់មាត់នាក់ទាំងពីរផ្សារភ្ជាប់គ្នាដូចដែលចិត្តបានប៉ង នាយក្រាសស៊កអណ្តាតក្តៅឧណ្ឌៗចូលទៅក្នុងមាត់របស់រាងតូចដួសដងយកភាពផ្អែមល្ហែមហើយក៏លើកនាយតូចដាក់ទៅលើគ្រែថ្នមៗទាំងខ្លួនទ្រោបទៅលើកាយតូចយឺតៗមាត់មិនព្រមរបេះចេញពីគ្នាតតែសោះ។
«បងសុំណាថេយ៍»ជុងហ្គុកអោនខ្សឹបដាក់ថេយ៉ុងតឹចៗនិងឆ្លៀតខាំទងត្រចៀកនាយតូចធ្វើអោយ អ្នកនៅខាងក្រោមអៀនឡើងក្រហមមុខតែក៏ងគ់ក្បាលតិចៗយល់ព្រមគេទទូលស្គាល់ថាគេក៏មានចិត្តអោយជុងហ្គុកដូចគ្នា។ ពេលដែលបានចម្លើយហើយរាងក្រាស់ញញឹមឡើងបន្តឹចមុននិងអោនទៅប្រថាប់លើមាត់រាងតូចខាំច្បូតតិចៗរួចក៏អោមកបឺតជញ្ជក់កញ្ចឹងក.សខ្ចីរបស់នាយតូចទាំងខាំតិចៗបណ្តាលឱ្យមានស្នាមខៀវដុំជាច្រើនកន្លែង ដៃរវាមដូចជាមីក៏សរសៀៗដោះអាវស្តើងគេងយប់របស់រាងតូចចេញហើយក៏ចាប់ទាញខោរបស់រាងតូចចេញទៅម្ខាងធ្វើឱ្យរាងកាយតូចស្រឡូនស្អាតគ្មានអ្វីបិទបាំងបង្ហាញឡើងនៅចំពោះមុខគេពេញៗភ្នែក។
«អូនស្អាតណាស់»ជុងហ្គុកសម្លឹងមើលអ្នកនៅខាងក្រោមទ្រូងមិនដកភ្នែកថេយ៉ុងស្អាតពេកហើយគេស្អាតខ្លាំងណាស់នាំអោយតណ្ហាកាន់តែកើនឡើងពីមួយកម្រឹតទៅមួយកម្រឹតដល់ទប់ទល់លែងបានទៅហើយ ឯនាយតូចថេយ៉ុងក៏អៀនមិនស្ទើរដែរពេលដែលជុងហ្គុកគិតតែពីសម្លឹងរាងកាយរបស់ខ្លួនមកដកភ្នែកបែបនេះ មិនចាំយូរជុងហ្គុកចាត់ការសម្លៀកបំពាក់នៅលើខ្លួនគ្មានសល់អស់ធ្វើអោយរាងកាយបង្ហាញឡើងនៅមុខរាងតូចថេយ៉ុងពេញៗភ្នែកដូចគ្នា ពេលនេះពួកគេកំពុងតែស្ថឹតនៅក្នុងរាងកាយគ្មានសម្លៀកបំពាក់ដូចគ្នា។
«ជុងកុំអីខ្ញុំខ្លាចឈឺ»រាងតូចថេយ៉ុងធ្វើមុខដូចចង់យំព្រោះតែភ្នែកបានឃើញពេញៗខ្លាំងពេកអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចក៏ចាប់ផ្ដើមកើតមានមកជាហូហែរ។
«កុំខ្លាចបងនឹងថ្នម»រាងក្រាស់អោនមកខ្សឹបជិតត្រចៀករាងតូចផ្លុំខ្យល់ក្តៅគគុកទៅលើកញ្ចឹងក៏របស់រាងតូចធ្វើឱ្យព្រឺដល់ឆ្អឹងខ្នង។ ជុងហ្គុកអោនទម្លាក់ស្នាមថើបលើបបូរមាត់ទន់ផ្អែមរបស់ថេយ៉ុងថេយ៉ុងម្ដងទៀតបឺតច្បូតមិនចង់ដកមាត់តែក៏ត្រូវរំកឹលដេញតាមក្លឹនក្រអូបពីកញ្ចឹងក.ចុះមកទ្រូងពើកៗរបស់នាយតូច បបូរមាត់ក៏សង្គ្រប់ទៅលើចុងទ្រូងពណ៌ផ្កាឈូកនោះពីឆ្វេងទៅស្ដាំឯដៃរាវអង្អែលមិនសល់ចន្លោះធ្វើអោយនាយតូចទាំងឈឺនិងស្រៀវពេញខ្លួន។
«អ្ហិសៗ..ជុង»ថេយ៉ុងបង្ហើបសម្លេងថ្ងួចថ្ងូចេញមកដោយហាមមិនបាននៅពេលដែលនាយក្រាសថើបបង្អូសទៅដល់ចំណុចសំខាន់របស់ខ្លួនថែមទាំងបឺតច្បូតនិងកាន់*ដាក់ចូលទៅក្នុងមាត់បឺតផងជញ្ជក់ផងធ្វើដូចជាការ៉ែមយ៉ាងអញ្ចឹង ធ្វើអោយនាយតូចកាន់តែពិបាកក្នុងខ្លួនជើងខ្ញាំនិងពូក ដៃម្ខាងលើកទៅអង្អែលក្បាលនាយក្រាសដៃម្ខាងទៀតខ្ញាំពូកស្ទើរតែរហែកទៅហើយ។
«អ្ហាសស..»មិនយូរប៉ុន្មាននាយតូចក៏បញ្ចេញកាកសំណល់ចូលទៅក្នុងមាត់របស់នាយក្រាសអស់គ្មានសល់ ដកដង្ហើមញាប់ៗខ្លួនប្រាណបែកញើសចេញមកសើៗឯមុខក៏ប្រែទៅជាក្រហមព្រោះតែត្រូវជុងហ្គុកពង្វក់។
«ថេយ៍..»ជុងហ្គុកហៅឈ្មោះថេយ៉ុងស្រាលៗវាឡើងទៅលើខ្លួននាយតូចសារជាថ្មីមុននិងប្រថាប់បបូរមាត់លើបបូរមាត់ថេយ៉ុងសារជាថ្មីចែករំលែកទឹកកា*នៅក្នុងមាត់អោយនាយតូចខ្លះ។
«ជុង..»ថេយ៉ុងហាឡើងទាំងងេមង៉ាមពេលដែលជុងហ្គុកស្រាប់តែលើកគេអោយមកនៅខាងលើនិងដាក់នៅចុងជើង។
«ធ្វើដូចជាបងធ្វើដាក់ថេយ៍មុននេះទៅ»ជុងហ្គុកមើលថេយ៉ុងឆ្លាស់ជាមួយនិងភាពរិងមុាំរបស់ខ្លួន ថេយ៉ុងដឹងភ្លាមថាជុងហ្គុកមានបំណងអ្វីទើបអោនទៅចាប់ភាពរឹងមុាំរបស់នាយក្រាសដាក់ចូលទៅក្នុងមាត់បៀមច្បូតដូចដែលជុងហ្គុកធ្វើដាក់ខ្លួនមុននេះ។
«អ្ហាស..សុឺត ថេយ៍ អ្ហឺស..»ជុងហ្គុកងើយក្បាលឡើងទៅលើទាំងអារម្មណ៍ស្រណុកសុខស្រួល នេះជាលើកដំបូងហើយដែលគេទទូលបានអារម្មណ៍បែបនេះ។
ដោយសារចំណង់ចេះតែកើនឡើងទើបជុងហ្គុកសម្រុកចូលទៅក្នុងមាត់របស់នាយតូចតឹចៗបន្ថែមទៀតចំណែកដៃក៏អង្អែលកុបាលនាយតូចស្រាលៗជាការលួងលោម នាយតូចខក់ឡើងហូរទឹកភ្នែកទៅហើយតែគេនៅតែមិនព្រមឈប់ព្រោះគេកំពុងតែឈ្លក់វង្វេងដូចគ្នា។
«អ្ហាស..»នាយក្រាសបានបញ្ចេញកាកសំណល់ចូលទៅក្នុងមាត់នាយតូចគ្មានសល់មុននិងទាញនាយតូចមកថើបផ្ដោះផ្ដងដណ្ដើមទឹកកា*គ្នារហូតដល់ហូរចុះមកតាមមឆត់របស់ថេយ៉ុង។ នាយក្រាសលើកដៃមកយកកាកសំណល់ដែលហូរចេញពីមាត់របស់នាយតូចយកមកលាបនៅលើតំបន់សម្ងាត់របស់នាយតូចមុននិងជ្រែកចូលទៅចន្លោះកណ្ដាល នាយសាប់វាតិចៗធ្វើអោយវារីកមាឌឡើងកាន់តែខ្លាំងមុននិងរុញចូលចំណុចទន់ជ្រាយរបស់អ្នកខាងក្រោមទាំងមាត់មិនរបេះចេញពីគ្នា។
«ហុិកៗ ដកវាចេញទៅជុង ឈឺណាស់»ភាពសុខស្រួលក៏បានរលាយបាត់បន្សល់ទុកត្រឹមតែភាពឈឺចាប់ដែលនាយក្រាសផ្ដល់អោយ គេឈឺស្ទើរតែហែកខ្លួនជាពីរទៅហើយ។
«"ទ្រាំបន្តិច.. ទ្រាំបន្តិចទៅអូនសម្លាញ់...អាស សឺត »រាងក្រាស់អោនទៅថើបថ្ងាសរបស់រាងតូច និងអោនបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់ផ្អែមរបស់រាងតូចដើម្បីកាត់បន្ថយភាពឈឺចាប់អោយនាយតូចបានខ្លះ មិនមែនតែរាងតូចនោះទេសូម្បីតែនាយផ្ទាល់ក៏ឈឺមិនចាញ់គ្នាដែរព្រោះតែថេយ៉ុងកំពុងតែរួមរឹតគេខ្លាំងណាស់។
«អ្ហាសសស...តឹងណែនល្អណាស់»នៅពេលដែលឃើញរាងតូចសាំនិងទំហំវាហើយនាយសម្រុករហូតកប់គល់ធ្វើឱ្យរាងតូចងើយក្បាលទទួលយកភាពសៀវស្រើបនិងឈឺចាប់មកដំណាលគ្នា។
«អាស... ជុងតិចៗបានទេខ្ញុំឈឺ...អឺស~»
«តិចៗមិនបាន...អាស...មិនបានទេអូនសម្លាញ់»នាយក្រាស់ចាប់ត្រកៀកនាយតូចសម្រុកតាមអារម្មណ៍របស់នាយ អោយគេធ្វើតឹចៗមិនបានទេស្ទះស្លាប់ជាម៨នខាន។
«ជុង..ខ្លាំងជាងនេះមក អាស»មិនបានប៉ុន្មានភាពឈឺចាប់ក៏ចាប់ផ្ដើមរសាយទៅម្ដងបន្តឹចៗ ភ្លើងតណ្ហាចាប់ផ្តើមជ្រាបពេញរាងកាយរបស់នាយតូច ធ្វើអោយគេនិយាយអ្វីដែលមិនគួនិយាយចេញមក អ្វីដែលគេខ្វល់នោះគឺគេត្រូវការជុងហ្គុកមកបំពេញ។
«បានអូនសម្លាញ់ អ្ហិសៗ..សឺត»រាងក្រាស់ដោលចង្កេះជ្រៅៗនិងកាន់តែលឿនទៅៗទទួលយកភាពស្រុកស្រួលច្រើនមិនធ្លាប់មានពីមុនមកពីរាងកាយតូចមួយនេះ។
«ឆាប់ហៅបង..ថាប្តីសម្លាញ់ភ្លាមទៅ...អាស..»រាងក្រាស់និយាយតែមាត់ប៉ុន្តែចង្កេះធ្វើចលនាកាន់តែលឿនទៅៗមិនដាច់សោះ។
«ប្តីៗសម្លាញ់ ឱ្យលឿនជាងនេះមក អាស ...»នាយតូចហៅតាមកាស្នើរសុំរបស់នាក់នៅខាងលើដោយមានសម្លេងថ្ងូរលាយឡំជាមួយធ្វើអោយតណ្ហារបស់រាងក្រាស់កាន់តែកើនឡើងកាន់តែខ្លាំង។
«ល្អណាស់...អ្ហាសហ្ហាស..»ជុងហ្គុកងើបទៅបឺតត្បូតបបូរមាត់របស់ថេយ៉ុងផ្ដោះផ្តងទឹកមាត់គ្នាយ៉ាងផ្អែមល្ហែម។
ធ្លាប់...ផ្លាប់...សម្លេងសាច់ប៉ះទង្គិចគ្នាលាន់ឡើងពេញផ្ទៃបន្ទប់បង្កើតជាតន្ត្រីរោលរាលមួយកម្រឹតទៀតប៉ុន្តែវាមិនធ្លោយលឺដល់ខាងក្រៅនោះទេព្រោះថាទីនេះមានឧបករណ៍ទប់សម្លេងទោះស្រែកដល់បែកបន្ទប់ទៀតក៏មិនអាចលឺដល់ខាងក្រៅបន្ទប់ដែរ។
«អ្ហឺស..»សម្លេងថ្ងូរបានបន្លឺឡើងព្រមគ្នានៅពេលដល់ទីដោយនាយក្រាសបញ្ចូលគ្រប់យ៉ាងទៅក្នុងខ្លួនរបស់ថេយ៉ុងគ្មានសល់ បើថេយ៉ុងអាចមានកូនទៀតកាន់តែល្អ។
«បងចង់ធ្វើអីទៀតហើយជុង..អ្ហាសៗ»ឈប់មិនទាន់ទាំងបានមួយនាទីផងជុងហ្គុកក៏បង្វែរគេអោយគេផ្កាប់មុខ ស៊កភាពរិងមុាំចូលដោលសម្រុកពីខាងក្រោយទៀតទៅហើយ គេមិនចេះហត់ទេមែនទេ?
«អ្ហាសៗ...អូនអស្ចារ្យណាស់ថេយ៍»ជុងហ្គុកដោលចង្កេះញាប់ៗធ្វើអោយនាយតូចរំកិលខ្លួនតាមការសម្រុករបស់គេទៅហើយ ពេលនេះគេកំពុងតែញៀនញ៉ាមនិងរាងកាយរបស់គូរដណ្ដឹងងប់ងើបមុខលែងរួចទៅហើយ។
ផ្លាប់ៗ...សម្លេងសាច់ប៉ះទង្គេចគ្នាបន្លឺឡើងជាបន្តបន្ទាប់រហូតដល់ម៉ោង3ទាបភ្លឺទើបស្ងាត់ទៅវិញបើថេយ៉ុងវិញលើកទង់សសុំចាញ់សន្លប់ស្ដូកតាំងតែពីទឹកទីបួនមកម្លេះ។
«បងស្រលាញ់អូនប្រពន្ធសម្លាញ់ ជុបប..»ជុងហ្គុកអោនទៅថើបបបូរមាត់បស់រាងតូចបន្តឹច គេសារភាពដោយត្រង់ចុះថាគេស្រលាញ់ថេយ៉ុងតាំងតែពីជួបថេយ៉ុងដំបូង នេះជាលើកដំបូងហើយដែលគេចេះស្រលាញ់បែបនេះ ថេយ៉ុងបានប្លន់បេះដូងគេយ៉ាងងាយស្រួល មិននៅបន្តជុងហ្គុកក៏គេងជ្រុបមុខនិងកញ្ចឹងក.របស់ថេយ៉ុងបិទភ្នែកគេងទាំងមិនដកភាពរឹងមាំចេញពីខ្លួនរបស់រាងតូចនោះទេ។(សុំទោសៗ🙏🏻)
___ព្រឹកថ្ងៃថ្មី___
យើងមកមើលនៅក្នុងបន្ទប់ធំទូលាយដែលមានសម្លៀកបំពាក់រាយប៉ាយឯណ្ណេះវិញក៏ឃើញថាមានគូរស្នេហ៍មួយគូរគេងអោបគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួតទាំងមិនមានសម្លៀកបំពាក់ព្រោះលេងល្បែងក្តៅគគុកជាមួយគ្នាពីយប់មិញ។
«ហិមម...»នាយក្រាស់បើកភ្នែកឡើងតិចៗ ស្នាមញញឹមក៏លេចឡើងពេលដែរនិកឃើញដល់រឿងរ៉ាវកាលពីយប់មិញ ពេលនេះប្រហែលជាអស់កម្លាំងហើយទើបគេងកើយដៃរបស់នាយយ៉ាងសុខស្រួលទោះបីមានពន្លឺចាំងចូលមកក៏មិនព្រមភ្ញាក់ដែរ រោមភ្នែកពីរជាន់ងរទៅខាងលើតឹចៗ បបូរមាត់ពណ៌ផ្កាឈូក ចិញ្ចើម ដូចគេគូស ច្រមុះស្រួច ផ្ទៃមុខសរមដ្ឋរលោងគ្មានស្លាកស្នាមអ្វីបន្តិច ទម្រង់ មុខអក្សវីបើនិយាយទៅគឺស្អាតៗគ្មានកន្លែងទាស់បើរាង្គកាយវិញឈប់ និយាយគ្រាន់តែនឹកឃើញឡើងកម្ដៅភ្លាមៗតែម្ដង ទើបជុងហ្គុកឡើងទ្រោបពីលើខ្លួននាយតូចម្ដងទៀតដោយខានមិនបាន។
«ជុង...បងធ្វើអីទៀតហើយ អ្ហាស ...»រាងតូចបើកភ្នែក ឡើងពេលដែលជុងហ្គុកចាប់ផ្ដើមក្រលែងចង្កេះសម្រុកយកៗនៅលើគេដោយភាពរឹងមុាំមិនបានដកនោះទេកាលពីរៀបភ្លឺ។
«ធ្វើអូននោះអី...អូននៅតែតឹងណែនដដែលអាស...អស្ចារ្យណាស់ ស្រួល អ្ហឺសៗ»នាយក្រាសយកខ្នោយមកកល់និងចង្កេះរបស់ថេយ៉ុងមុននិងងើបបុ*យកៗតាមអារម្មណ៍ត្រេកត្រអាល ពេលនេះគេទប់អារម្មណ៍របស់ខ្លួនម៨នបានទេចង់សង្ងំនៅក្នុងខ្លួនរបស់ថេយ៉ុងគ្រប់ពេល។
«អាស... លឿនជាងនេះមកលោកប្តី»
«បានអូនសម្លាញ់...អឺស/អ្ហាស»រាងក្រាស់សម្រុកលឿនជាងមុនទ្វេដង ឯដៃរបស់ថេយ៉ុងវិញខ្ញាំខ្វាចខ្នងរបស់ជុងហ្គុករហូតដល់មានស្នាមពេញខ្នងរបស់នាយក្រាសទៅហើយ ប៉ុន្តែវាបែជាផ្ដល់ភាពរោលរាលទៅកាន់នាយក្រាសកាន់តែខ្លាំងទៅវិញ។ ជុងហុកអោនទៅថើបបឺតច្បូតកញ្ចឹងកសខ្ចីដែលមានក្លិនក្រអូបប្រហើរនិងផ្តល់ស្នាមនៅលើនោះបន្ថែមទៀតទាំងដែលស្នាមកាលពីយប់មិញមិនទាន់ទាំងបាត់ផង។ពួកគេបានបន្តធ្វើជាមួយគ្នារហូតដល់ម៉ោង10ព្រឹកទើបព្រមបញ្ឈប់។
«បងនាំអូនទៅសម្អាតខ្លួន»ជុងហ្គុកលើកបីថេយ៉ុងដើតម្រង់ទៅបន្ទប់ទឹកទាំងខ្លួនរបស់ពួកគេទាំងពីគ្មានសម្លៀកបំពាក់ដូចគ្នា រាងតូចយកដៃបិទបាំចំណុចហាមឃាត់របស់ខ្លួនទាំងខ្មាស់អៀន សាងជាសំណើចដល់នាយក្រាស។
«បងសើចអី?»ថេយ៉ុងសម្លក់មុខសង្ហាររបស់ជុងហ្គុក តើមានអ្វីកំប្លែងមែនទេបានជាគេសើចបែបនេះ?
«មិនចាំបាច់បិទបាំងនោះទេបងបានឃើញអស់ហើយថែមទាំងបាន...»ជុងហ្គុកនិយាយមិនទាន់ទាំងចប់ផងក៏ត្រូវថេយ៉ុងលើកដៃមកបិទមាត់គ្មានគម្របរបស់នាយជាប់ មិនអោយនិយាយបន្បានតទៀត នឹកដល់រឿងនោះពេលណាខ្មាស់គេណាស់ចង់តែជ្រែកដីរត់អោយបាត់ៗទេ។
ពេលចូលមកដល់បន្ទប់ទឹកជុងហ្គុកដាក់រាងតូចចូលទៅអាងទឹកដែលមានទឹកក្តៅឧណ្ឌៗនាយក៏ចូលទៅតាម ក្រោយដូចគ្នា នាយទាញថេយ៉ុងអោយមកអង្គុយលើភ្លៅហើយឱបចង្កេះមួយក្ដាប់នោះយ៉ាងណែនតាមដែលអាចធ្វើទៅបានដូចខ្លាចមានអ្នកដណ្ដើមយ៉ាងអញ្ចឹង។
«ជុង...»ថេយ៉ុងងាគមករកជុងហ្គុកស្របពេលដែលជុងហ្គុកកំពុងមើលមកគេដូចគ្នា ធ្វើអោយយខ្សែភ្នែកទាំងពីរប៉ះគ្នា រាងក្រាស់ងើបតិចៗទៅរកបបូរមាត់របស់ថេយ៉ុងមុននឹងបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់ផ្អែមនោះយ៉ាងទន់ភ្លន់និងផ្អែមល្ហែម ឯថេយ៉ុងក៏មិនបានបដិសេដដែរនៅថើបតបតយ៉ាងសាកសមថែមទៀតផង គេទាំងពីនៅតែបន្តផ្តោះផ្តងបបូរមាត់គ្នាយ៉ាងរោលរាលដៃតូចស្រឡូនមិនឱ្យទំនេរក៏លើកមកស្រាក់ករបស់ជុងប្លុកជាប់រហូតអស់មួយដង្ហើមទើបព្រមបញ្ឈប់ នាយតូចចាប់ផ្តើមក្រហមមុខមុននិងអោនជ្រុបមុខនិងទ្រូងហាប់ណែនរបស់ជុងហ្គុក។
«នេះអូនអៀនមែនទេថេយ៍?»ជុងហ្គុកលើកដៃមកអង្អែលលើខ្នងថេយ៉ុងស្រាលៗ គេដឹងថាក្មេងម្នាក់នេះកំពុងតែអៀន។
«អ្នកណាអៀនបងនោះ?»ថេយ៉ុងងើបមុខបមតតាំងជាមួយនិងជុងហ្គុកវិញ ទាំងខ្ពាល់ក្រហមដូចជាប៉េងបោះទុំនៅថាមិនអៀនទៀត ចេញមកបែបនេះអីអ្នកណាដែលថាមិនខ្នាញ់នោះ?
ពួកគេចំណាយពេលកន្លះម៉ោងទម្រាំតែសម្អាតខ្លួនរួចរាល់ជុងហ្គុកក៏បន្លំនាយតូចមិនតឹចដែរច្របាច់ផងអង្អែលផងសព្វកន្លែងអស់ទៅហើយតែថេយ៉ុងក៏មិនបានជំទាស់ព្រោះពួកគេក៏ធ្លាប់ធ្វើហួសពីប៉ះទៅហើយ។
«អូននៅឈឺទៀតទេ?»ជុងហ្គុកដាក់ខ្លួនអង្គុយក្បែរនាយតូចមុននិងលើកនាយតូចអោយមកអង្គុយនៅលើភ្លៅរឹងមាំរបស់ខ្លួន ដាក់ចង្ការនៅលើស្មារបស់ថេយ៉ុងស្រូបយកក្លិនក្រអូបប្រហើរចផ្លិបនិងកញ្ចឹងក.សដូចបណ្តូលចេកខ្ចី។
«គឺឈឺនិងហើយចេះសួរទៅកើត?»រាងតូចពើបមាត់រកយំព្រោះវានៅឈឺស្គៀបមិនទាន់បាត់នៅឡើយជាពិសេសនៅផ្នែកខាងក្រោមនិងតែម្ដង។
«ឈឺកន្លែងណាបងសុំមើលបន្តិច»ជុងហ្គុកបញ្ចេញទឹកមុខខឹលមកច្បាស់ៗធ្វើឱ្យរាងតូចដែរងាគទៅមើលនោះព្រឺសម្បុរភ្លាមៗតែម្ដងទើប្រញ៉ាប់រំកឹលខ្លួនចុះពីលើភ្លៅរបស់នាយក្រាស់ ឈឺមិនទាន់បាត់នោះទេកុំចង់មកប៉ះមិនបានទេ។
«ហាសហា...កុំយំអីក្មេងឆ្លាត»ពេលឃើញទឹកមុខភ័យៗរបស់រាងតូចនាយក៏អស់សំណើចឡើងភ្លាមៗ គេឯណាដែលដាច់ចិត្តឱ្យប្រពន្ធឈឺនោះ។
«ថ្ងៃនេះបងមិនទៅធ្វើការទេ?»រាងតូចសម្លឹងមុខរាងក្រាស់ភ្លឺះៗយ៉ាងគូរអោយស្រលាញ់ទើបរាងក្រាស់ទ្រាំមិនបានចាប់គ្រញិចថើបយកៗមនុស្សអីគួរអោយស្រលាញ់យ៉ាងនេះចង់តែលេបទុកមិនចង់អោយនាក់ណាឃើញទេ។
«បានហើយ...ឈប់ថើបទៅសឹកថ្ពាល់អូនអស់ហើយ»រាងតូចច្រានជុងហ្គុកចេញរហូតបានសម្រេចទាំងចង់យំ។
«ថ្ងៃនេះបងមិនទៅធ្វើការទេបងនៅមើលថែអូនហើយពេលល្ងាចនេះយើងទៅមើលឈុតរៀបការ»រាងក្រាស់ញញឹមឡើងដូចជាមានក្តីសុខណាស់អញ្ចឹង មែនហើយគេចង់រៀបការជាមួយមនុស្សម្នាក់នេះខ្លាំងណាស់គំនិតដែលធ្លាប់គិតថាមិនចង់មានអ្នកណាមករញ៉េរញ៉ៃក៏ត្រូវបានរលាយអស់ព្រោះគេមិនអាចខ្វះថេយ៉ុងបានទេមិនថាពេលនេះរឺពេលខាងមុខ។
«ហេតុអ្វីត្រូវទៅមើលវាលឿនបែបនេះ?»នៅសល់មួយខែទៀតឯណ្ណោះហេតុអ្វីក៏ឆាប់ទៅបែបនេះ?
«អត់ទេ..បងចង់រៀបចំវាអោយរួចរាល់បងចង់ឃើញអូនស្លៀកឈុតកូនកម្លោះតូច»ជុងហ្គុកចូលមកអោបថេយ៉ុង គេពិតជាចង់អោយថ្ងៃនោះមកដល់ឆាប់ៗខ្លាំងណាស់ មួយខែយូរពេកហើយសម្រាប់គេ ក្តីស្រលាញ់ដែលគេអោយទៅថេយ៉ុងហៀហូរមិនអាចរៀបរាប់អស់នោះទេ។
និយាយគ្នាបានបន្តឹចជុងហ្គុកក៏លើកបីថេយ៉ុងចេញពីបន្ទប់ចុះទៅជាន់ខាងក្រោមមិនអាចសង្ងំក្នុងបន្ទប់បានទេ ម៉្យាងនេះក៏ថ្ងៃត្រង់ហើយថេយ៉ុងប្រាកដជាឃ្លាន។
«ថេយ៍កើតអីនិងកូន?»អ្នកស្រីចនដែលកំពុងតែអង្គុយផឹកតែនៅលើសាឡុងនោះក៏សួរឡើងនៅពេលដែរឃើញជុ ងហ្គុកបីថេយ៉ុងចុះមកពីខាងលើបែបនេះ តែចិត្តមួយក៏លួចរំភើបពេលដឹងថាជុងហ្គុកចេះខ្វល់ខ្វាយពីថេយ៉ុង។
«កូន... រអិលជើងដួលក្នុងបន្ទប់ទឹកណាម៉ាក់ទើបដើរមិន រួច»រាងតូចញញឹមទាំងមិនសូវសមដាក់ដាក់អ្នកស្រីចន។
«អញ្ចឹងខ្ញុំនាំចេយ៍យ៉ុងទៅរកអីញុាំសិនហើយម៉ាក់»ជុងហ្គុក
«ទៅចុះ..»អ្នកស្រីចនញញឹមអនុញ្ញាត ជុងហ្គុកក៏បីថេយ៉ុងទៅតុអារហារនិងអោយនាក់បម្រើធ្វើស៊ុបប៉ូវកម្លាំអោយថេយ៉ុងថែមទៀត គិតថាអោយពួកគេចម្លែកចិត្តទេ?ចុះមកបីហើយនៅធ្វើស៊ុបញុាំទៀត ច្បាស់ណាស់...ប៉ុន្តែពួកគេបានត្រឹមតែលួចអៀននិយាយអ្វីមិនបានទេ។
ពេលញុាំរួចហើយនាយក្រាស់ក៏បីថេយ៉ុងឡើងទៅសម្រាកនៅបន្ទប់វិញ ព្រោះគេក៏នឿយខ្លាំងណាស់ដែរបញ្ចេញកម្លាំងដល់យប់ជ្រៅហើយនៅធ្វើការនៅពេលព្រឹកបន្តទៀត ទើបម្នាក់ៗសង្ងំគេងទាំងថ្ងៃបែបនេះតែមិនបាច់មើលទេគេងអោបគ្នាស្អឹតបេះលែងចេញទៅហើយ។
សូមរងចាំភាគបន្ត...💜🙏🏻
YOU ARE READING
🥀ប្លន់ស្នេហ៍លោកប្ដីម៉ាហ្វៀ🥀«ចប់»
Romanceចន ជុងហ្គុក / គីម ថេយ៉ុង សរសេរដោយ:ចន ថេយ៍ហ្គូ
