Beyond Diagnosis

Chapter 1 : Concern

Concern

" Good morning everyone, as our last project for this subject, gagawa kayo ng grupo and each group will report on their assigned topics." wika ni Mr. Alvarez, " you guys are given the privilege to choose kung ano anong mga materials ang inyong gagamitin, but make sure that you present it will, your grades will reflect based on your presentation." pagkatapos ng announcement ni sir ay agad nya kaming grinupo sa tatlo.

While busy with my notes napansin ko ang paglapit ni Ethan sa aming grupo.

Narinig ko pang inaya siya sa grupo nina Chesca ngunit tumanggi ito na syang ikinagulat ko.

" Hey, mind if I join your group?" tanong niya sa amin

" Of course not ,tara dito ka na sa group namin" si Elaijah isa sa aming kagrupo.

" So Ace, ano ngaba yung suggestion mo kanina"

" Ah, as I was saying earlier, trying a different techniques rather than just merely presenting our topic will be a great choice, we can have interactive games to entertain our classmates and at the same time it can promote participation "

" That's actually a great idea" pagsang ayon nina Rissy.

Nagpatuloy ang meeting ng aming grupo hanggang sa mapagkasundoan ng lahat na sa bahay na nina Ethan nanim taposin ang aming report.

Mag aalas kwatro na ng hapon ng makarating ako sa bahay nina Ethan. Some of our group mates were already there. Napagpasyahan kung bumili muna ng materials na gagamitin sa kalapit na tindahan, Mary volunteered na samahan akong mamili.

Habang naglalakad pabalik sa bahay nina Ethan, napabaling ako sa isang ginang na mabusising inaayos ang mga halamang bulaklak sa isang luting mukhang mini garden.

" Ace, kilala mo ba yung parents nina Ethan? sa tagal ko na kasing nakapunta dito ni minsan hindi ko manlang nakita parents niya." pagtatanong ni Mary

" Nakikita mo ba yung ginang na nasa halamanan? yan ang mama nya" sagot ko sa pagtatanong ni Mary sa maliit at mahinang boses.

Napabaling sa aming banda ang mama ni Ethan ngumiti ito ng bahagya at ibinalik ang sarili sa pag aayos ng halaman.

Papasuk na kami sa sala ng muling magsalita si Mary." Pano mo nakilala yung mama niya?"

" Magkaibigan ang parents namin, paminsan minsan ding bumubisita kami sa palaisdaan nila nong bata pa ako."

" Oh! destiny ? baka kayo talaga ni Ethan ang meant to be?" pabirong tanong ni Mary

" Shesh wag ka ngang maingay at baka may makarinig saiyo " naalarma kung wika.

As we entered Ethan's living room, I couldn't shake off the feeling of secrecy, Mary's playful remark had sparked a hidden truth within me.

While the rest of our group settled down to discuss the report, I excused myself under the guise of needing a moment alone. With cautious steps, I made my way towards the balcony.

" Are you okay" isang pamilyar na boses ang nagsalita

" Ethan ! what are you doing here?"

" How bout you? Ayos ka lang ba? " He asked with a low baritone voice. "Elaija told me na you look pale kanina. May sakit kaba?"

" I'm fine, kulang lang cguru sa tulog."

" Gusto mo bang umuwi nalang muna?"suhistiyon niya sa seryosong tono, " Pwede naman kitang ihatid."

" Naku wag na ayos lang talaga ako"

" Are you sure?"

" Tara na balik na tayo baka hanapin na tayo" pagkatapos ay naglakad na ako patungong sala.

Alas sais na ng hapon natapos ang aming group work. Pagkarating sa bahay ay agad akong nagtungo sa aking kwarto.

Knock... knock....knock...

" Ace, gising na kakain na tayo" agad akong napabalikwas sa kinahihigaan ng hilahin ni ate Kian ang aking mga paa. Dahil sa pagod ay hindi ko na namalayang nakaidlip na pala ako. " Ahh kawawa naman ang baby namin pagod na pagod sa school".

" Ate! Hindi na kaya ako baby"

" Baby ka pa kaya namin"

" Dalaga na kaya ako, I'm 18 for god's sake" busangot kung sagot kay ate.

Pagkababa sa kusina ay nadatnan kung naghahanda na sina mama ng haponan.

Agad kung inabot ang dala dala ni mama na mainit na sinigang na baboy at inilapag sa lamesa.

"Sure ka na ba jan sa kukunin mong kurso hija?" si papa

" Opo, tsaka alam niyo naman po na passion ko po ang medical field"

From a young age, my fascination with the medical field has been unwavering, specifically in the field of Pharmacy.

The idea of being at the forefront of healthcare, of being able to help those who are in dire need of medical supervision, is a driving force that propels me forward. The responsibility that comes with being a healthcare provider, the trust that patients place in your hands, is a weight that I am willing to carry with honor and dignity.

The idea of dispensing the right medicine to those in need, offering medical supervision to those who require it, and knowing that my actions can directly impact the health and well-being of others fills me with a deep sense of purpose and fulfillment. The opportunity to help alleviate suffering, restore health, and offer comfort to those in need is a calling I feel privileged to pursue.

"Nag aalala lang kami ng papa mo, ayaw naming sa malayong school ka mag aral, kung ibang kurso nalang kaya ang kunin mo yung mayroon dito, pwede ka namang mag Architecture tutal naman you're good at drawing and designing floor plans" seryosong suhistiyon ni mama

" Or fine arts" singit ni papa.

" Ma, pa, malaki na yang si Ace , let her handle things."

" Kaya ko naman po, pano ako matututong maging independent kung palagi nyo akong binibaby."

" Hindi naman sa binibaby ka namin anak, your mom and I are just concern, pano kung magkasakit ka who will take care of you, hindi ka namin agad mabibisita."

" Pwede naman pong mag facetime" biro ko " tsaka para saan papo at medical field ang pinursue ko."

Natawa naman si papa sa aking kumento. Habang umiling iling naman ang aking ina.

The whole dinner yun lang ang napag-usapan namin. Hindi naman sa ayaw nina Mama sa course na gusto kung kunin, sadyang ayaw lang talaga nilang mapalayo ako sa kanina.
' Kung sabagay ayaw ko rin namang mag- aral sa Maynila kaya lang wala namang Pharmacy sa mga Universities sa mga karatig bayan sa amin.

Almost two weeks nalang at gragraduate na kami ng senior high.

Though, hindi naman talaga ako alone sa Maynila kasi kasama ko namang luluwas ang pinsan ko. We've already decided na sa iisang dorm lang kami magboboard, para narin hindi gaanong mag- alala sina Mama.