Chapter 5 : You Always Meet Them Twice

10 1 0
                                    

You always meet them twice

Saktong alas otso ng umaga ng sunduin ako ni Ethan sa aking apartment. He insisted on picking me up instead of meeting me at a restaurant. Gusto daw kasi nitong tumulong sa pagbitbit ng mga pinamili, kaya ito ako ngayon sa front seat ng kanyang red GR86 Toyota.

" Sure ka bang ok lang sayong samahan ako mag grocery?" We are in the middle of a traffic kaya nagkaroon ako ng pagkakataong kausapin sya." Tsaka for sure you'll get bored, magshoshopping din kasi ako. Let's just reschedule our luch you know, so you could do your stuff"
'Luch ba o date. HEHEHEHE

" No it's fine. And besides isn't it a good idea to have someone who can help you carry things." Tumingin ito sa akin at tumawa ng bahagya.
'Sh*t ang gwapo. And did I mention he looks so freaking hot when he laugh, grabe my heart is beating so loud. Grabe kana Montilukast.

" Uhmm sabagay" I trailed off.

Dumiritso ang aming sasakyan sa loob ng parking space ng gusali. Bago bumaba ay inayos ko muna ang suot kung white trouser that I paired with a casual top and comfortable flats. I was about to unfasten my  seatbelt ng bigla nalang bumaladra ang mukha ni Ethan sa aking harapan. And before I knew what he was about to do, sya na mismo ang nagtangal ng seatbelt at mas linakihan ang bukas ng pintuan para sa akin.
' Gosh Ethan what did you do to my system.

" Tha-thanks"

Pumasuk ako sa loob ng grocery store, nakita ko namang kumuha ng push cart si Ethan at tinulak iyon patungo sa kinaroroonan ko.

Nakaramdam ko ang pag agos ng likido sa babang parte ng aking katawan. Bago ko pa matingnan o malaman manlang kung ano iyon, ay naramdaman ko ang pagpuluput ng mga kamay ni Ethan sa aking biwang at ang pag kakalagay ng kanyang itim na jacket doon.

" Your on you period?"

" Huh?" naguguluhan kung wika. Naalala ko tuloy na kahapon pa ako nakararamdam ng sakit ng tiyan . Akala ko dahil lang iyon sa napadami ako ng kain ng hilaw na mangga.
' Gosh nakakahiya.

" Do you have a pad with you?" tanong nya sabay hila saakin patungong restroom " Don't worry I'll just buy you some, get inside" paganyaya nya saaking pumasok sa pambabaeng Cr.

Nasa loob ako ng isang bakanting cubicle ng marinig ko na may pumasok . Kumatok ito sa cubicle kung nasaan ako.

" Uhm excuse me miss are you Ace?" Ani ng babaeng kumatok.

" Yes I'm Ace. Uhm do I know you?" nag-aalalang tanong ko.

" Ah I'm here to deliver this stuff to you. Ipinaaabot nong boyfriend mo sa labas. I'm Analisse by the way." pagkatapos non ay ang paglahad nya ng isang paper bag sa ilalim ng pintuan.
' Boy friend? sino? si Ethan?

" Thankyou miss"

" Don't mention it" umalis din agad ito pag katapus.

Sa loob ng noon ay limang klaseng brand ng sanitary pads ang nasa loob may isang paper bag ding may laman na shorts. Agad akong nagbihis at lumabas na ng Cr.

Naabutan kung nasa labas lamang si Ethan. Nakasandal sya sa pader, patiently waiting for me to be done. He instantly walk towards me at napako ang kanyang mga mata sa kamay kung nakahawak sa aking puson.

" You done?"

" Uhm- uhm"

" I already put your groceries at the car, and I'm thinking instead of going to the restaurant, I'll just cook for you at your apartment. If it's ok with you"

"You'll cook? for me?"

" Yup, kaya tara na let's go"

Nasa loob kami ng aking apartment. Agad na nagtungo sa aking maliit na kusina si Ethan upang ilapag ang mga pinamiling stock ng pagkain. Nagsimula na nitong linisan ang mga prutas at kung ano-ano pang mga pinamili at ipinasuk sa loob ng refrigerator, tutulong na sana ako sa ginagawa nito dahil nahihiya ako at ito pa ang gumagawa kaya lang ay nakaramdam ulit ako ng matinding kirot sa bandang puson. Napansin agad ito ni Ethan at pinayuhan akong magpahinga muna sa aking kwarto.

" Ako na nito, you should take a rest. Gigisingin nalang kita pag tapos na akong magluto." Anito habang nagsasalin ng mainit na tubig at inilahad iyon sa akin.

Wala akong ibang nagawa kundi sumunod nalamang sa nais nitong mangyari.

Pagkamulat ng aking mata ay inataki agad ang aking pang amoy ng nilulutong ulam ni Ethan. Bago lumabas ay nagtungo muna ako ng banyo at inayos ang aking sarili.

Pagkalabas ko ay naghahanda na ito ng mga kubyertos. Inabutan ko pang shirtless ito. Napatitig agad ako sa katawan nito at napalunok na lamang sa sariling emahinasyon.
' Grabe ang hot.

" Gising kana pala. You hungry?"

Dahil sa malisyosa kung pagiisip ay ibang hunger ata ang pumasok sa kukuti ko.

" You okay? namumutla ka." Anito at mabilis na inangkin ang distansya naming dalawa.

Napapikitpikit ako bago bumalik sa wesyo. " I'm- I'm fine". Tangi kung nasabi, nakatitig parin ang aking mga mata sa kanyang katawan.
' Mahawakan nga, ang sarap cgurung hawakan ng six pack abs niya. Eme. Gosh Ace ano ba tong naiisip mo.

Napansin cguru nito ang paninitig ko kaya naman. " Ahh naiinitan kac ako kanina. Hindi kaba komportable? Don't worry magbibihis na ako, wait lang."

No!!!! ayos na ayos ako Ethan. Kahit hindi ka na magdamit. Tanggaling mo na din yang pants mo ayos lang sa akin.

Tumango tango nalamang ako at hinintay syang makapagbihis. Nanhinayang pa ako ng makitang natabunan ng itim nyang polo ang perpekto nitong abs.

Agad naman akong nagutom ng makita ang mga niluto nito sa hapag.

" You live alone here?" wika nito ng makabalik mula sa pagkuha ng malamig na tubig.

" Yup, pero paminsan minsan din namang bumubisita ang pinsan ko rito. Nag oover night ganon."

" You should be careful, lock your door"

" Opo".

Pagkatapus magtanghalian ay nagpasya na rin itong umuwi na. Nagbuluntaryo pa akong ihatid sya sa parking area ngunit hindi ito pumayag.
" No need Ace. Walang maghahatid pabalik sayo rito, I'll be fine on my own."

Nasa  pintuan na kami  ng humarap sa akin at dinampian ng marahang halik ang aking noo.

" Lock the doors after I leave. I'll call you when I get home." anito at lumabas na.

Nakatunganga ako sa aking higaan at inaalala ang mga kaganapan kanina. Biglang sumagi sa isipan ko ang paghalik ni Ethan sa aking noo. Gosh ang lambot ng lips niya.

Bigla akong kinabahan ng tumunog ang cellphone na nasa aking dibdip. Unregistered number iyon ngunit alam ko na agad kung sino iyon.

" Hello"

" I'm home" anito sa isang mababang boses " Put some hot compress on you belly area para mabawasan ang sakit"

Pumula agad ang aking mga pisngi habang pinakikingan sya.

" Initin mo nalang yung ulam na niluto ko kanina, nasa ref"

" Thankyou Ethan, I appreciate it"

" Cgeh na. You should rest I'll pick you up  tomorrow. Ihahatid kita pauwi"

Kanina pa natapos ang aming usapan pero hindi parin ako magkarecover sa aking kinauupoan. Ito naba yung sinasabi nilang you always meet them twice theory?
Maybe kaya hindi kami nagkaroon ng moments before kac hindi pa iyon ang right time. Kac we will meet again. Maybe it's a reminder that some connections are written in the stars, meant to be revisited and cherished.

Beyond Diagnosis Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon