Beyond Diagnosis

Chapter 3 : Loving from Afar

Loving from afar

The rehearsal ended. Dahil medyo busy sa paglakad ng mga requirements para sa mga awards at sa kung ano- ano pang kaylangan para sa papalapit na graduation ay napagkasundoan naming sa bahay nalang muna nina Mary managhalian, dahil doon naman talaga kami naglalagi tuwing hindi available sa bahay at maraming ginagawa sa school.

" I'm exhausted" wika ko ng makaupo na sa paboritong pwesto tuwing bibisita sa bahay nina Mary.

" Naku, nandito pala kayo hija. Nagugutom naba kayo? Anong gusto nyong kainin?" si manang Belen na halatang hindi inaasahan ang pagdating namin.

Nagmano ako sa matandang serbedura at bumalik ulit sa kinauupuan.

" Manang pahanda nalang po ng tanghalian namin" si Mary na busy sa pag aayos ng mga papelis mula sa kulay abo nitong folder.

" Kilan ang alis mo to manila?" kuryusong tanong ni Vene.

" Weeks after the graduation I think?" Hindi ko siguradong sagot.

" Why? aren't you excited? you'll have your city life. As if you don't have one here." Rissy said it nonchalantly.

" I don't know, I just don't want to leave yet."

" And why is that?"

Napukol din ang atensyon ng iba kaya lumapit narin at nakipagkwentohan.

" I'll miss you guys, that's all, and besides my family is here I'll miss them. I'll miss La Gracia"

" Miss us or miss someone from the Montilukast clan" deritsahang komento ni AJ

" Excuse me! " sabay irap na lamang sa kanya.
' Kalalaking tao nito pero mas malisyoso pa ang pagiisip.

Manang Belen called us for our lunch. She was preoccupied with cleaning the kitchen ng dumating kami kanina kaya naman hindi na rin namin inabala pa ng magpaalam itong babalik na sa kusina.

" Nabasa nyo ba sa gc?" si Carl habang nagsasalin ng maiinom sa kanyang baso

" Alin?" seryosong nakatingin ang lahat.
'Ano nanaman kaya ang pakulo ng mga iyon.

" They're planning to have an after party at La Gracia"

So the whole afternoon ang pagplaplano lang ng mga gagawin sa after party ang inatupag namin.

" Arghh! I don't have anything to ware" I said it as a matter of fact.

" Gosh Ace ha, ikaw mawalan ng damit eh hindi na nga daw magkasya yang mga damit mo sa loob ng walk in closet " umirap si Ayin " Just ware those bikinis last time."

" Yah you look great with those black ones " komento ni Carl

" Wow ha. It's the first time na pinuri mo ako" nakangiti akong humarap sa kanya. Nagkibit balikat lang ito at ibinalik ang toon sa pinanonood naming movie.

" You think I can do it?" tanong ko sa kanila na ang tinutukuy ay ang plano kung pag amin kay Ethan sa papalapit na graduation.

" If course you can, ikaw pa ba" si Mary

" I don't expect anything coming from him, the thought na masabi lang ang nararamdaman ko is enough. I guess that's the right thing to do for me to forget him."seryoso ako roon. I don't expect anything in return. Knowing na wala akong pag asa sa kanya humbles me. Kuntinto na ako na tanggapin ang nararamdaman ko sa kanya without needing anything in return, just admiring him from afar is enough for me.

Cguru ganito talaga pag nagmahal ka. You love unconditionally.

" But I still don't know how to tell him, baka mailang yun. What if he'll hate me"