Julian
My arms almost dislocated when I tried to lift my baggage. I sighed and stared on it, pakiramdam ko buong bahay na ang dala ko sa dami. Kung hindi damit at mga sapatos ay libro ang laman n'on.
I dry my sweat using the sleeve of my dress shirt and tried to lift it again until I manage to put it in my car's backseat. Kay liit liit na nga ng sasakyan tapos napupuno pa ng mga gamit. Hinihiling ko nalang na h'wag akong maplat-an dahil wala pa akong sapat na pera dahil halos sa pamimili ng grocery at pag down payment ng apartment naubos ang allowance ko.
I maneuvered the wheel of my car and drove. Ilang oras 'din ang layo ng dating tinitirhan sa nakuha kong apartment sa manila. Makati to Manila, hassle 'din at sobrang traffic lalo kapag rush hour.
It's been what? three months, yeah.
Kumurba ang labi ko sa isang mapait na ngiti. Mabilis kong iwinaglit sa isip ang nangyari bago pa ako tuluyang mawala sa mood. I should focus more in my new life, new environment. Kailangan ko na namang mag-adjust. Manila, ibig sabihin maraming bago, maraming makakasalamuha.
After the long bored hours I arrive in my new apartment. It was a seven story building. Mukhang luma sa labas ngunit kapag pumasok ka sa loob ay makikita mo ang kagandahan.
"Ikaw ba yung Julian? bagong lipat?" tanong ng guard na sumalubong para tulungan ako sa mga bitbit.
I nodded and smile a bit. "Opo, ako nga po."
Ngumiti ito pabalik at hinitak na ang laguage papasok ng elevator kasabay ako. I give my thanks when he put down the laguage on my door. Ng makaalis ay isinarado ko na'rin ang pinto para umpisahang idiskarga ang mga gamit.
Halos kumpleto naman na ang mga kagamitan. May table set, flat screen tv, ilang pirasong pingan, kutsara at baso, may rice cooker, may electric kettle na binili ko kahapon, may shower room din, may maliit na kama d'on sa loob ng kwarto at isang electric fan. Full package kumbaga kaya hindi narin ako namroblema pang mamili ng kagamitan.
Bukas ay may tour sa unibersidad na pag-aaralan ko. At dahil nga nahinto ako ng halos ilang linggo ay kailangan kong maghabol, na hindi na'rin naman mahirap sa akin gawin.
Sinimulan kong ilagay ang mga damit sa may kalakihang closet na binili ko rin kahapon at ang mga sapatos ko sa patungan na nabili ko online.
"Malapit kaya ang pamilihan dito?" bulong ko sa sarili.
May ilan pa akong dapat bilhin, isa nad'on ang panibagong notebook. Kumpleto naman ako sa libro, may uniform 'din ako na sponsor sa akin. Isa 'yon sa mga advantage ko bilang scholar.
Bumuga ako ng hangin ng sa wakas ay natapos na rin ako. I went to the kitchen to cook something for me to eat. It's already past seven in the evening and my empty stomach is growling.
Nagluto ako ng adobo diretso umagahan at tanghalian na'rin para bukas, baka nga hanggang gabi. Hindi rin naman ako gan'on kalakas kumain kaya naman nakakatipid ako pagdating sa pagkain.
My night went past and I am already showering to get ready for my free tour in my new school. Malaki daw 'yon ang balita ko. Online registration lang ang ginawa ko kaya naman hindi ko rin nakita ang loob.
I wear a blue shirt tucked with my trouser and a sneakers. Kinuha ko ang cup at sinuot 'yon pati na'rin ang jacket ko. Alam kong mainit pero mabilis magka rushes at mamula ang balat ko sa araw sa hindi ko malamang dahilan.
Kinuha ko ang slim bag at inilagay d'on ang wallet, phone at ilang card. I have a bank account, kalahati ng kinikita ko sa trabaho ko ay inilalagay ko r'on kaya kapag may time na kailangan ko may nakukuha ako.
BINABASA MO ANG
The Silent Obsession Of Triumvirate's
Novela JuvenilCOVER FROM PINTEREST The world seems turned upside down when the four of them collided. Everyday seems so painful, full of anger and curiosity. What will happened when Julian tried to fight the three gang leaders who's clearly have more power over...