Onun esiri | Negan Smith

•4 Ceza

Ellerim ve ayaklarım bağlı bir şekilde arabada ne kadar kaldım bilmiyorum. Sonra durduk ve beni kucağına aldı. Sığınağa gelmiştik. Beni bırakmasını defalarca kez söylememe rağmen bırakmadı. Sonrasında beni zindanların olduğu koridora getirdi.
Daryl'ın kaldığı demir kapıyı hemen tanıdım. Beni içine fırlattı. Sonra kendi de girip içerde olan koca hoparlör ile uğraşmaya başladı. Aynı zamanda bana hitap ederek konuştu.

:Cezanın aşamaları var. İlk aşama aklını yerine getirmek. Nerede olduğunu, kimin adamı olduğunu, ve nasıl davranman gerektiğini kavraman için bu şart gibi gözüküyor. Biraz burada kalırsan aklın başına gelir. Ha bu arada, açlıkla aran nasıl? Çünkü tahminen önümüzdeki 3 gün boyunca yemek almayacaksın. Anlaşıldı mı?

Ona sinirle baktım.

: Rütben artıcak demiştin! Hani ? Ben neden göremiyorum?!

: Sakin ol. Her şey yavaş yavaş olacak. Bekle ve gör. Benim sabırla bekleyeceğim gibi.

Dedi ve gitti. Kapı kilidini delikten yaklaşık 5 kez geçirdikten sonra en ufak bir ses bile duymadım. Sonra yüreğimi ağzıma getirecek kadar yüksek sesle şarkı açıldı hoparlörden. Daryl'a yaptığı şeylerin aynısını yapıyordu. Aşağılık adam.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

🎶We're on easy street
And it feels so sweet
'Cause the world is 'bout a treat
When you're on easy street🎶

Aşağılık adam. Çıldırmak üzereydim. Ne kadar zaman geçti bilmiyordum ama ne uyuyabilmiştim bu aptal şarkı yüzünden ne de düşünebilmiştim. Öyle boş boş etrafa daha doğrusu karanlığa bakmaktan başka hiç bir şey yapmıyordum. Açtım ama daha önemlisi susamıştım. Her zaman susuzluk benim için büyük bir zorluk olmuştu. Kıyamet başladığından beri. Negan benimle alay ediyordu. O aşağılık adam resmen benimle alay ediyordu. Onu nasıl iyi biri sanmıştım. Beni kurtardığı için. Ama o zaman bile ona tam güvenmemiştim. Neden onun kamyonuna bindim ki. O iki sapık zaten ölmüştü. Ah aptal kafam. Senden nefret ediyorum Grace. Sen aptalsın.

♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️

Ne kadar zaman geçti emin değilim. Gece ya da gündüz ayırt edemiyorum. Ama şunu biliyorum ki uykun geldiğinde gecedir. Mantıken vücudum böyle alıştı. Ama şu siktiğimin şarkısı durmuyor. Ellerim ve ayaklarım bağlı olmasa onu parçalara ayırmıştım.
O kadar susadım ki. Bir damla bile dur hayır. Bir damla hiçbir bokuma yetmez. Belki yudum olarak hesaplamalıyım.

🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶

Gözlerim çok acıyor. Eminim kan çanağına dönmüşlerdir. Kaç gün geçti? Artık gelmeli bu kahrolası adam. Yeter. Yapıcam ne derse. Bu belki de daha hiçbir şey. Belki cezam için daha büyük planları var. Daha korkunç. Beni buraya ilk attığında ne demişti. Aşamalı olacak. İlk aşama buysa aaah.

Bir süre sonra kapının kilidinin döndüğünü duydum. Büyük ihtimalle hayal gücüm. Ama önemli olan o ses. Kapı yavaşça açıldı. Gözüme gelen yoğun ışıkla gözüme çarpık bir şekilde bağlanmış ellerimi siper ettim. Yavaş yavaş ışığa alıştığımda karşımda Simon'ı gördüm. Bana sinir bozucu bir şekilde bakıp kolumdan tuttu. Kaldırıp peşinden sürükledi. Sürükledi diyorum çünkü ayağım resmen bağlıydı. Bunu geç far etmiş olacak ki ataklarımı çözdü. Aptal.
Sonra ellerime bakıp

: Buna gerek yok

Dedi. Ellerimi çözmedi! Ama açlıktan ve susuzluktan halsizdim. Bu yüzden hiçbir şey yapamadım. Beni odama götürdü.