KÖYDE AŞK (+18)

Kimse (2)

Yeni kitabım PUSSA'ya bir şans veriinn 🥹 🫶🏻

🎀
"Sen?.."

Beni duymazlıktan gelmişti ya da müziğin sesinden beni duymamıştı.

Artık, köy yolunda değildik. Şehire yaklaşmış sokaklardan geçiyorduk.

Daha fazla sessiz kalamayıp tam konuşacaktım ki araba aniden durdu.

Yol kenarındaki güzel, alımlı bir kız arabanın ön kapısını açtı. "Biraz geç kalmadın mı?" Bir yandan söylenip bir yandan da arabaya bindi

"İşlerim vardı Asude, geldim işte." Gözleriyle kızı baştan aşağı süzdü. "Giymedin mi?"

Neyden bahsediyorlardı?

"Giymedim." Yirmili yaşlardaki kız cilveyle konuştu.

Araba haraket etmeye başladı. Kız kafasını arkaya çevirince göz göze geldik ve çığlığı bastı.

"Bu kızda kim?!" Kenan'a hitaben konuştu.

Kenan göz ucuyla bana bakıp tekrar yola döndü. "Kimse değil."

İlgilenmediğini gösteriyordu.

"O zaman neden arabamızda?!" Kız küskün bir şekilde konuştu.

"Arabamız? Bir daha sakın bana ait olan hiçbir şeye bizimler katma! Araba benim arabam, istediğimi bindiririm." Direksiyonu sağa kırarken dişlerini sıktığını gördüm.

Sinirlenmişti.

"O da mı bizimle gelecek?" Kenan'da olan bakışları milim oynamıyordu.

"Evet Asude, gelecek." Yeter der gibi bir bakış attı kıza.

Bir cisimmişim gibi beni umursamadan konuşuyorlardı fakat benim bir adım vardı, Şebnem.

Fakat bunu onlara söylemedim, saçma sapan bir kaosa yer yoktu.

Yol boyunca kız saçma sapan kıskançlıklara girip Kenan'ı darlamıştı.

Evet sevdiğim adamla nihah kıymıştım fakat mutlu değildim.

Ben bir mesleğim olsun istiyordum, okumak istiyordum. Evlilik için çok erkendi.

Bu iki günde eve gelen giden eksik olmamıştı. Sürekli çeyiz getiriyorlardı ve annem onlarla ilgilenmişti. Dün bir eve gitmiştik ve bana o evin artık kendi evim olduğunu söylediler, eşyaları yerleştirdiler ve ben sadece izledim.

Yatak odası vardı ve tek düşündüğüm gidip orada biraz test çözmek.

Dün geldiğimiz evin önüne gelince arabadan indim. Benimde bir anahtarım vardı ve onları beklemeden bavulumla ilerlemeye başladım.

Anahtarı kapıya yerleştirdim ve iki kere çevirip kapıyı açtım.

"Kenan onda anahtarın var?!" Kız isyanla konuşuyordu ve ben bu kızın kim olduğunu hala anlamamıştım.

Kenan hiçbir şey demeden peşimden eve girdi ve kapıyı kapatmadı.

Koridorun sonundaki odaya ilerleyince, arkamdan kızın çığlıklarını duydum.

"Sen kimsin de Kenan'ın odasına giriyorsun?!!" Arkamı döndüğümde hızla üzerime geldiğini gördüm.

'Müstakbel karısıyız, asıl sen kimsin?!'

İç ses hayır!

Kenan hızla kızı kolundan kaptı. "Bana bak kendine gel yeter! Saçmalıklarına son ver, neden geldiğini unuttun galiba!"