"Bu bir zorunluluk, evcilik oyunu değil!" İki koluyla beni duvara hapis etti.
"Bende bunun farkındayım, bana fikirimi sordular mı sanıyorsun?!"
Ben ona alttan bakarken o ise bana üstten bakıyordu.
"Nereye geliyor muyuz?" Babam cevap verince nefesimi tuttum.
"Varlı'ların küçük oğlanın asker eğlencesi var, biz gideceğiz. Babam amcanlara sor ona göre tek araba gidelim dedi." Tek araba gidersek Enes abim uzun süre kalacağı için geç gelirdik ve bende Kenan'ı uzun uzun izlerdim.
Allah'ım nolur tek araba gidelim!
"Geliriz."
Sevinçten çığlık atacaktım şimdi!
Uzun süre mutfakta kaldığım için hemen ekmekleri sepete doldurmaya başladım.
"Şebnem, nerede kaldın? Baban ekmek bekliyor." Annemin bana seslenişiyle babamı sinirlendirmemek için cevap verdim.
"Geldimm!" İçi ekmekle dolu mor sepeti elime alıp mutfaktan çıktım.
Yüzümde istemsiz bir gülücük vardı.
<.•°∆°•.>
"Şebnem, sen kucağıma gel." Yengem dışarıda kalan bana seslenince arabanın etrafını dönüp arka koltuğun kapısını açtım.
