Kapıda durup ona bakmaya başladım Rigel sonunda sert ama bir o kadarda boğuk bir ses ile bana cevap verdi.
-Git başımdan.Senin masalında benim yerim yok.Ona dön.
Yavaş bir şekilde ona doğru yürüdüm ve tam karşısında durdum.Rigel başını kaldırıp bana baktı ve ellerimle yüzünü tutarak konuşmaya başladım.
-Hiçbir yere gitmiyorum.
Dedim.Bir süre daha bana baktıktan sonra beni hızla kendine çekti ve karnıma geceliğimin üstünden öpmeye başladı.Daha sonra öpüşleri daha da hızladı elbisemi kaldırıp öpmeye devam etti.Ne zaman olduğunu anlamadan kendimi onun kucağında buldum,bu sefer de boynumu öpmeye başlamıştı bile.
-Seni istiyorum.
Dedim nefes nefese kalmış bir şekilde.
-Yatağına dön.
Diyerek beni kucağından hızla itti.Yataktan kalkıp tam karşımda durdu ve aynı tonda konuşmaya devam etti.
-Kendini kandırmaya,masallara inanmaya devam et.Ama şunu asla unutma.Biz kırığız,bozuğuz.Bazı şeyler tamir edilemez Nica.
-Evet, doğru.Kırıldık.Diğerleri gibi değiliz.Belki de daha uyumlu olabilmek için bir parçaya bölünmüşüzdür.
-Hayatın boyunca bir ailen olsun istedin.Bunu hak ediyorsun da.Yeni arkadaşlar edinmeyi, normal bir sevgiliyi hak ediyorsun.Burada mutlusun.
-Sen varsın diye mutluyum.
-Nasıl öyleyse?
-Ne nasıl?
-Bu hikâye nasıl sonlanacak sanıyorsun?Ben sana acıdan başka birşey veremem.
İkimizinde gözlerinden yaşlar firar ediyordu.Rigel yüzümü ellerinin arasına aldı ve beni kendine çekip sıkıca sarmaladı,dudaklarını alnıma yasladı ve bir süre öyle durdu.
Başımızdan geçenler önemli değildi.Belki de bu yüzden bu kadar bağlı hissediyorduk.Gerçeği yalnız biz biliyorduk.O ve ben,ebedî ve ayrılmaz.O yıldız, ben gökyüzü.O yara,ben yara bandı.
O gecenin ardından sabah olmuş şimdi dışarıya çıkıyordum.
-Dışarı mı?
Diye sordu Anna.
-Evet.Kızlarla ders çalışacağız.Sonra da direk dansa.
-Dans mı?
-Okulda.
-Harika.Rigel geliyor mu?
-Bilmem.Son zamanlar da pek konuşmadık.
-Fark ettim.
Biz konuşurken kapı çaldı ve Billie geldi.
-Günaydın Bayan Milligan.
-Merhaba Billie.
-Ben gidiyorum.
-İyi eğlenceler.Geç kalmayın.
-Merak etmeyin.Nica bana emanet.
-Görüşürüz.
-Görüşürüz.
&RİGEL&
Yatakta oturmuş Nica'dan yetimhaneye geldiği ilk gün aldığım mavi kelebekli kolyeye bakıyordum.Kapının çalması ile kolyeyi hızlı bir şekilde çekmeceye koydum ve arkamı döndüm.
-Evet?
-Sen dansa gitmiyor musun?
Diye sordu Anna.Ona cevaben hayır anlamında başımı salladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözyaşı Ustası
Teen FictionKüçükken ailesini bir trafik kazasında kaybeden Nica gittiği yetimhanede Rigel Wilde isimli bir çocukla tanışır ve yıllar sonra aynı aileye evlatlık verilirler fakat bu onların hikâyesini önemli bir açıda değiştirecektir.
