meddle about

136 20 14
                                    


yorum yaparsaniz cok sevinirim 💞



zehra melissa'ya el salladiktan sonra yanimiza oturmasi icin davet etti. hic tereddut etmeden kabul etti.

benim saskinligim hala yuzumden okunurken o ise cok sakindi. sinirimi bozmustu bu kayitsizligi.

"ay ben sizi tanistirmadim. ebrar bu melissa, melissa bu da ebrar."

"ufak bi tanismisligimiz var zaten" derken once zehraya sonra bana bakti.

"aaa gercekten mi? hic bahsetmediniz ikiniz de"

"cok eski bir sey zaten, alti ustu birlikte sigara icmistik" dedim sanki hicbi sey yasamamisiz gibi. oysaki nerden bilebilirdi ki o gunden beri hep aklimin bi kosesinde oldugunu.

melissa aynen dedikten sonra kacamak bi sekilde gulmustu. dediklerimi ti'ye alirmiscasina.

yaklasik 10 dakika daha oturduktan sonra melissa gitmek icin ayaklandi. zehraya sarildiktan sonra bana dogru dondu ve elini uzatti.

"uzun zaman sonra seni gormek guzeldi"

acikcasi bunu beklemiyodum. o saskinligi ustumden atip elini tuttum bende.

sonunda zehrayla bas basa kalmistik. onu sorguya cekmeye basladim hemen.

"nerden hortladi bu melissa? benim bildigim oyle bi arkadasin yoktu"

"ya sey italyada tanistik biz de. teyzesini ziyarete gelmisti o ara."

"yakinsiniz yani?"

"yani evet samimi olduk baya. cok iyi bi insan da biraz soguk bi yapisi var ama bence tanisan seversin"

"soguk oldugu ortada da sever miyim orasi supheli" beni umursamayi cok sinirimi bozmustu.

"seversin seversinn. o da donmus megersem bu da demek oluyo ki daha cok yan yana gelcez. o yuzden sevmek zorundasin ebrarcim" derken pis pis siritiyodu.

"ya sabir" dedigimde gulmeye basladi zehra, bende ona katildim.


kahvalti icin zehraya gidiyordum. hande, ilkin, elif de gelecekti. uzun zaman sonra tum ekip bir arada olacagimiz icin heyecanliydim.

kapiyi caldigimda kapiyi ilkin acmisti.

"oyy ebrarim gelmiss" boynuma sarildi hemen. bende ona sarildim.

iceri girince melissa'yi gormemle siritisim kaybolmustu. her yerden cikmak zorunda miydi bu??

hala mutfakta biseyler hazirliyolardi. eglendikleri cok belliydi bende zaman kaybetmeden onlara katilmistim. sadece tadim yaparak tabiki.

"hmm elif hanim ne guzel olmus patatesler bayildim valla" derken bi yandan da patatesleri yiyodum.

elif elime vurdu. "ya ebrar siktir git birlikte yicez bekle biraz" ufaktan kizmisti sanki.

"alla alla ne kiziyon neyse zaten o kadsr guzel degildi patateslerin" midem bulanmis gibi yaptim. gulusmeye basladik.

melissa da oturmus domates ve salataliklari dogruyodu. daha dogrusu dogramaya calisiyodu. bu katliama daha fazla goz yumamadim ve bicagi elinden aldim.

"oyle mi kesilir dometes melissa?" dedim sitemli bir sekilde.

"bak boyle kesmen lazim"

"bende gayet iyi kesiyodum aslinda"

her biri degisik sekillerde kesilen salataliklari gozlerimle isaret edince gulmeye baslamisti o gulunce bende guldum. hayret demek ki o kadar da soguk biri degilmis.

kahvalti yaparken uzerimde birinin bakislarini hissetmeye baslamistim. melissa'ydi. gozlerini benden ayirmamisti resmen ama ben sadece kacamak bakislar atiyordum ona.

kahvalti sonrasinda sigara icmek icin balkona cikmistim. yalvar yakar izin almistim zehradan.

balkona birinin daha girdigini fark edince kapiya baktim gelenin melissa oldugunu fark ettim.

"sende mi bagimlisi oldun?" sigarasini yakti o da.

"sigaranin mi? evet oldum malesef. niye sordun ki?"

"en son birlikte ictigimizde icmeye alisik biri gibi durmuyodun" bana donmustu bakislari. o her zamanki soguk bakislar yoktu, farkli biseyler vardi ama anlamlandiramamistim.

"hatirliyosum yani o gunu. gecen gun yasanmamis gibi davraniyodun zehraya"

siritmaya baslamisti. "bozuldun mu yoksa oyle davranmama?" kendimi ele vermistim.

"ne alaka ya. sadece sacma geldi o gun oyle yapman." toparlamaya calisiyodum ama karsimda melissa vargas varken biraz zordu.

bir an gozleri dudaklarima kaydi. "bozulacagini bilseydim oyle yapmazdim" hala siritmaya devam ediyodu.

"bozulmadim diyorum ya" bikkinlikla soylemistim bunu.

"ha bu arada yasini da ogrendim. kandirmissin beni, ilk tanistigimizda 17 yasindaymissin aslinda" keyif aliyodu resmen beni boyle ifsalarken.

bakislarimi ondan cektim, diyecek bir sey bulamiyordum cunku.

"niye 17yim demedin peki?"

"benden buyuk oldugun belliydi. beni kucuk gorme, onyargili yaklasma diye oyle dedim."

"yoksa baska bi sebebi mi vardi?" istedigi cevabi vermeyecektim ona.

"yoo. dedigim gibi iste"

"kipkirmizi oldun suan" gulmeye baslamisti. bugun fazla guldu sanki bu bana.

ona yalan soylerken gerildigimi fsrk ettim, gerildigim icin kizarmistim.

"sicakladim ya ben o yuzdendir. iceri mi girsek?"

"peki oyle diyosan oyledir. hadi gidelim digerlerinin yanina"














that night, ebgasHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin