Don't be hurt

CHAPTER 45

Kagat kagat ko ang hinlalaki ko habang nakatitig lang kanila Mama at Papa na nagsasalita.

"Ano ba ang akala mo Arkaius, hindi namin kayang tuparin ang pangako namin kapalit ng mga impormasyong sinabi mo?" Papa asked.

Isang malaking pag lagok ang nakita kong ginawa ni Ark dahil doon, "I just thought–"

"You thought that we can't keep our words?" Muling pag putol sa kanya ni Mama, "We do have a lot of connection, Velencio. You know my dad right? Hindi niya pababayaan mga magulang mo." Nakangiting sambit ni Mama sa kanya.

"Continue trusting us, and everything will go as we planned. So now...Tell us paano nasangkot ang SPT dito?" Muling tanong ni Papa na ang tinutukoy ay ang grupo nila Laren.

Isang malaking buntong pag hinga ang binitawan ni Ark sa tabi ko, "Limitado lang ang alam ko, basta ang alam ko ay malaki ang galit ni Laren kay Vionna, for always being his second in command. About, Roshan, Harm, and Levi, naman ay ginagamit rin ang mga pamilya nila." Panimula nito.

Nangunot ang noo ko dahil sa unang sinabi niya, "Is that his only reason? Porket lagi siyang pangalawa sa akin...no, that was to blunt to be his reason." Hindi makapaniwalang sambit ko.

"Well, that's was his reason. Hindi ko na alam kung meron pang iba." Pag kibit ng balikat niya sa akin.

"Sabihin mo nga sa amin ang totoo, kilala mo ba kung sino ang puno't dulo nito?" Seryosong tanong ni Papa sa kanya.

"I don't, I promise hindi ko alam. He or she was using a device to change their voice, if they were talking to us." Pagtutuloy niya, "Ang tanging alam ko lang, they secretly put a chip on every people they had, para wala daw makakatakas...I don't know kung paano niyo na alis sa akin yun, without killing me–"

"Kulang ka nga talaga sa tiwala." Pag putol ko sa kanya habang nakanguso, "Anyways, do you know kung ano na naman ang pumasok sa utak nila at gusto na naman nilang paikutin ang bansa sa kamay nila? Bakit ba ang bobo ng mga opisyal ng bansang to?!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko tumaas na ang boses ko.

"I can't answer that..." Tanging sagot sa akin ni Ark, "But, I can assure you that everything that I spat was true. Hindi na ako mag tatago sa inyo pero...yung pamilya nila Roshan–"

"Don't worry, si Papa na bahala doon." Pag putol sa kanya ni Mama, "Trust is the foundation of everything, Ark. Trust yourself, trust your partner, trust her." Malambot na ngiti nito kay Arkaius.

"I...I will, I'm sorry–"

"Forgiven." Muling putol sa kanya ni Mama naikinataas ng kilay ko.

"Bakit ikaw ang nag papatawad sa kanya, ikaw ba trinaydor?" My brow raised at him.

"Bakit? Sa akin siya nag sorry eh!" Biglang balik naman sa akin ni Mama, "Alam niyo kayong dalawa, bagay talaga kayo." Inosenteng ngiti nito.

"I know," Pag yayabang ko sa kanya, sabay hapit sa braso ni Arkaius.

"Pareho kayong mahirap intindihin," Ismid na sabi nito, "Tara na nga, Akiah! Baka mahawa pa tayo sa problema ng relasyon nila–"

"NANAY BA TALAGA KITA?!"

"Sadly...yes," Pag nguso nito na parang dismayado pa, "Love you, my first baby!" Agad na bawi nito tska hinatak palabas si Papa ng kusina.

Hinayaan ko na lang sila, at muling inilapat ang tingin kay Ark. Pinulupot ko ang mga braso ko sa kanya, habang siya naman ay patuloy pa rin sa pag luluto.

"You heard her, right?" I asked while burying my face into his face.

"I do." He replied.

"Don't be afraid to ask for help, and trust me." I reminded him.