𝑻𝒂𝒌𝜾𝒏𝒕𝜾𝒍𝜾 𝒁𝒐𝒓𝒃𝒂𝒎 𝐘𝐚𝐳𝛊𝐜𝛊𝐨𝐠̆𝐥𝐮|𝑀𝑖𝑛𝑚𝑒𝑟

4..Bölüm•Kurtarıcı ama Yazıcıoğlu Olan

Bunu ciddiye alıp linç yorumları atmanıza gerek yok,zaten bu bir fanfiction bu yüzden gerçekmiş gibi beni linçlemeyin lütfen.

Yazım yanlışım varsa eğer özür dilerim. Oy ve yorumlarınızı bekliyorumm. İyi okumalarr

(Medya:Tae💗🤝🏻)

∆∆∆
İlahi Bakış Açısı

"Nasıl yani peki niye kolundan tuttu?"dedi Mira merakla.

"Bilmiyorum bir şeyler zırvaladı işte. Herneyse konuyu kapatalım."deyip susmuştu Mina. Zehra ve Mira da konuyu uzatmadan susmuştu."Ben burada ineyim hem bir şeyler de alırım Ziro."dedi Mina bakkalın önünde durduklarında.

"Sen al istediğini biz bekleriz sonra da seni eve bırakırız."dedi Zehra dikiz aynasından Mina'ya bakarak.

"Yok yok siz beklemeyin hem ev de burada. Meraklanmayın siz."deyip kapıyı açtığı sırada,

"Eve gidince ara bizi!"dedi Zehra tıpkı bir abla gibi. Mina gülerek onu onaylayıp,

"Peki peki. Görüşürüz!"deyip kapıyı kapatıp bakkala gitmişti. Ped gibi hijyen eşyalarını alıp bakkaldan çıktığı sırada birisi onun yolunu arabası ile kesmişti.
"N'apıyorsun sen be!?"deyip arabaya baktı. Arabadan inen kişi ile mina'nın gözleri şaşkın bir ifadeye büründü çünkü bu onun yanında oturan çocuktu.
"Sen!?"dedi Mina sinirle. Çocuk Minanin yanına yaklaşıp,

"Ben ya! Beğenemedin mi?"dedi. Mina geri giderek,

"Beni rahat bırak artık!"diye öfkeyle bağırdı.

"Neden?"deyip soru sorarcasına kaşlarını kaldırdı.

"Ya sen kimsin? Seni tanımıyorum bile!"

"O zaman tanışırız."dedi çocuk gülerek.

"Ben istemiyorum! Rahat bırak artık beni."deyip çocuğu iterek yoluna devam etti.

"Sonra yine görüşeceğiz!"dedi çocuk bağırırken. Mina,

"Ya sabır!"deyip yoluna devam etmişti. Çocuk tekrardan arabasına binip gitmişti. Eve gelen Mina üzerini değiştirip şort ve bol t-shirtünü giyerek kendini koltuğa atmıştı. Telefonunun çalınmasıyla ayağa kalkarak telefonu eline almıştı. Isimsiz numara onu aramıştı. Telefonu açarak,

"Efendim?"dedi Mina fakat karşı taraf ses vermemişti."Kimsiniz?"dedi Mina sesini biraz daha yükselterek. Yine kimse ses vermemişti. Mina biraz bekleyip telefonu kapatmıştı. Bunun o çocuk olabileceğini düşünmüştü. Daha fazla onu düşünmeyerek kendine yemek hazırlamaya gitmişti.

∆∆∆
Ilahi Bakış Açısı

Evde telefonu ile uğraşan Mert babasının salona gelmesi ile tam yukarı çıkacağı sırada babasının sözü onu durdurmuştu.

"Mert!"dedi babası öfkeyle. Mert arkasına dönerken,

"Ne var?"diye sordu. Babası onun yanına gelip,

"Yeter artık hareketlerine çeki düzen ver! Karşına baban var, arkadaşın değil. Ben sürekli eve gelince neden odana kaçıyorsun?"dedi sinirle. Babasının gözlerinden adeta ateş fışkırıyordu. Mert aynı sakinlikle,

"Sence neden? Neden sen her geldiğinde odama kaçıyorum acaba?"dedi.

"Neden?"

"Çünkü seni her gördüğümde aklıma o kadınla yaptıkların geliyor. Onları kafamdan silemiyorym!"dedi sonlara doğru yükselen sesiyle.