02( Zawgyi)

9 0 0
                                    

02

သူျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ He Junlinကေလွ်ာက္လမ္းေပၚ၌ဖုန္းေျပာေနၿပီးေတာ့ သူကိုျမင္တာနဲ႕လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ဘဲဖုန္းခ်လိဳက္၏။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?" ငါကိုဖုန္းကြယ္ထားတဲ့ကိစၥရွိတာလား?

"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဒီအတိုင္းလုပ္ငန္းအစီအစဥ္ကိစၥေတြပါ" He Junlinက စကားမထစ္မ်က္ႏွာမနီဘဲနဲ႕ လိမ္ေျပာလိုက္၏။

Zhang Zhenyuanက သံသယတစ္ဝက္ ယုံတာတစ္ဝက္နဲ႕အခန္းထဲကိုဝင္ၿပီးအနားယူလိုက္သည္။

Zhang Zhenyuanက ထြက္လာမွာမဟုတ္ေၾကာင္းအတည္ျပဳၿပီးတဲ့အခါမွာ He Junlinက Yan Haoxiangဆီကိုဖုန္းထပ္ဆက္လိုက္သည္။

"ခဏကဘာလို႔ခ်လိဳက္တာလဲ? Zhenyuanျပန္လာတာလား?" Yan Haoxiangရဲ႕အသံက ဖုန္းတစ္ဖက္မွျပန့္လြင့္လာ၏။

"အင္း ဒါေပမယ့္သူမသိသြားဘူး
Yan Haoxiang ငါးမိနစ္ဘဲရမယ္ေနာ္ တစ္စကၠန့္မွပို႔လို႔မရဘူး"

ဖုန္းရဲ႕တစ္ဖက္မွအသံေတြကဆူညံေနၿပီး တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေအာ္ဟစ္ၿပီးအာေပးေနတဲ့အသံေတြကိုလည္းၾကားေနရသည္။ဒါေပမယ့္ Yan Haoxiangရဲ႕တည္ၿငိမ္တဲ့လည္ေခ်ာင္းသံက ထိုအသံေတြနဲ႕လုံးဝကိုေဘာင္မဝင္ေနပါဘူး။

"ေက်းဇူးပါဘဲ" သူကေျပာ၏။ " ငါသူကိုေတြ႕ခြင့္ေပးလို႔ မင္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္"

He Junlinက သက္ျပင္းခ်လိဳက္ၿပီး "မင္းတို႔ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္ေနတာဒါနဲ႕ဘဲတန္တယ္"

တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတာေသေတာ့မတတ္။ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံရင္ေတာင္မီးေတာက္ေတာ့မတတ္ျဖစ္ေနတာကို မင္းလိုက္ငါေျပးလုပ္ေနၾကတယ္။






ညမွာ He Junlinက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေနရာဖယ္ေပးၿပီးေတာ့ သူရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းႀကီး Ding Chengxinဆီသို႔သြား၏။

ဒါေၾကာင့္ Yan Haoxiangတံခါးလာေခါက္တဲ့အခ်ိန္မွာ Zhang Zhenyuanက He Junlinမွတ္ၿပီးတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ တံခါးတန္းဖြင့္ေပးလိုက္၏။

"ေသာ့မယူသြားဘူးလား Xiao He..." ထိုေမးခြန္းကိုေမးၿပီးတာနဲ႕ တံခါးဝကYan Haoxiangကိုေတြ႕လိုက္ရ၏။

"မင္းဘယ္လို႔လာတာလဲ" Zhang Zhenyuanက Yan Haoxiangရဲ႕အၾကည့္ေတြဆီကေနေရွာင္ဖယ္ရင္း တံခါးလက္ကိုင္ကိုဖိကိုင္ထားတာက ဧည့္သည္ႏွင္ေနတဲ့ပုံစံအျပည့္နဲ႕ျဖစ္သည္။

薄荷烟吻 (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now