★~Mikey×Reader~★

...

Uçaktaydık. Amy heyecandan yerinde duramıyordu.

Amy: Oha şu bizim ev mi?!

Lori: He gerizekalı bizim ev! Sence bizim ev bu kadar yüksekten görünür mü? Ve ayrıca ev terste kaldı!

Amy: Ay tamam kızma be abla!

Lori: Teşekkürler bu arada...

Amy: Neden teşekkür ediyorsun?

Lori: Senin sayende oraya gidiyorum. Sen olmasan babam izin vermezdi.

Amy: Kendimi kahraman gibi hissettim!

Lori: Evet öylesin!

Kıkırdadım.

Lori: Ordada beni kurtarırsan süper kahraman olursun!

Amy: Orda ne olucak ki?

Lori: Bana fazla sinirliler... Ayrıca onları affettirmem lazım.

Amy: Ona da yardım ederiz be abla!

Be abla diyişini çok seviyordum. Ona sarıldım.

Lori: Duygulandırıyosun insanı!

Amy: Bi bok yapmadım ki duygulanıyosun...

Lori: O zaman ben fazla duygusalım...

Amy: Aynen öyle...

...

Uçaktan inmiştik. Tabiki de Amy açtı. Onunla ünlü bir ramenciye gittik. Yine şaşırtmıyor ki 5 tabak yedi...

Lori: Çüş ama yani!

Amy: Uçakta verdikleri bir cimiş yemekle doyamazdım...

Lori: Doğru...

Yadinkten sonra benim evime gittik. Eşyalarımızı yerleştirdik. Daha sonra bahçede oturma kararı aldık.

Telefonumu açıp tekrar gruba baktım.

Tokyo Manji

Mikey: Saat 9 da tapınakta olun!

Beni atmadınız dimi çeteden

Mikey: Ben sana küsüm.

Baji: Bende!

Chifuyu: Bende küsüm!

Mitsuya: Sana tasarladığım elbiseyle bakıştım... Bu yüzden bende küsüm!

Draken: Bende küsüm!

Emma kişisi gruba eklendi

Emma: Bende küsüm Lori! Hatta Hina'da küs!

Emma kişisi gruptan atıldı

Hakkai: Benim dememe bile gerek yok küsüm... Ayrıca Yuzuha' da küsmüş.

İyi gelmiyorum o zaman.

Mikey: Gelme.

Ciddi misiniz?

Baji: Eve hemde hayır.

Tamam... Sizi nasıl affettirebilirim?

Mikey: Gelerek.

Baji: Mikey demin gelme diyodun.

Mikey: Son kararımm... Gelerek!