Kâbus

29 5 3
                                    

( Bu bölüm kan ve şiddet içerir cıtırdan)

Uyandığımda bomboş karanlık bir odadaydım. Kalkmaya çalıştım ama bağlıydım. Neredeydim ben? En son Amy'e iyi geceler diyip uyumuştum... Kaçırılmış mıydım?

Korku içinde etrafa bakınırken bir anda odaya birisi girdi. Karanlıktı göremiyordum...

Lori: Sen kimsin?

?: Soru sorma!

Yanımda sanırım bir masa vardı. Göremiyordum ama üzerine birşeyler koyduğu için anlamıştım.

?: Çabuk bitiricem.

Lori: Ne?

Küçük bir ışık yandı. Sanki uzun süre ışık görmemişim gibi gözlerim ağrıdı.

Yavaş yavaş gözlerimi açmaya başliyinca bu kişinin mor ve siyah saçlı olduğunu gördüm... Yüzü görünmüyordu... Siyah bir bulut var gibiydi.

Kafamı yana çevirdim. Kitaplarda gördüğüm işkence araçları vardı. Duvarlar kan- BİR DAKİKA NE?!

Lori: NE YAPICAKSINIZ BANA!? BIRAK BENİ!

?: Merak etme ben fazla acıtmam.

Lori: Ne diyorsun sen?!

?: Şuanda başkasına verseydim acıdan ölmüştün bile!

Gözlerimden yaşlar akıyordu.

?: Herşey eskisi gibi olsa bunlar olmazdı... Lori... Bunu isteyerek yapmıyorum. *** kurtar!

İsim söylediği kısım cızırtılı geliyordu. Anlamıyordum...

Lori: Kimi? Kimi kurtarayım?

?: *** Kurtar! Sana bunları yapmak istemiyorum. *** kafayı yedi! Ne kadar bir insanın kafasına silah dayamak hoşuma gitsede sana yapmak istemiyorum!

Lori: Ne anlamıyorum! Sen kimsin?

?: Ben ***! Beni unuttun mu?

Lori: Ne?

?: Sadece *** asla bırakma!

Tam bir şey diyecekken kapı açıldı. Beyaz saçlı birisi girdi.

¿: Daha bitirmedin mi işini? Çizik bile atmamışsın çabuk ol!

?: Peki efendim...

Geri odadan çıktı. Otarafa odaklanmışken bir anda kolumda acı hissettim. İğne batırmıştı.

Lori: Bu da ne?

Vücudum uyuşuyordu.

?: Canının daha az acıması için.

Lori: Ne?

Bir anda bacağımda aşırı derecede fazla bir acı hissettim.

Lori: ACIYOR BIRAK BENİ!

Ağzım çıktığı kadar bağırıyordum. Bacağıma derin bir kesik atmıştı 2 saat kadar böyle durursa kanamadan ölecektim.

?: Daha yeni başlamıştım... İyikide *** bırakmamışım. Yoksa ben bile tahmin edemiyorum.

Bacağımın kesik kısmına bir iğne geçirdi. Hüngür hüngür ağlıyordum. Çığlıklarım yankılanıyordu.

Lori: BIRAK BENİ LÜTFEN ÇOK YANIYOR!

?: Yapmak zorundayım...

Gözümü kapattım. Sadece kâbus olmasını diledim. Bir anda buz gibi bir su üstüme dökülmüş gibi hissettim. Gözümü açtığımda bana telaşla bakan 4 yüzle karşılaştım.

Amy: LORİ İYİ MİSİN?!

Nefes nefese onlara bakıyordum. Şok, korku, endişe hepsini yüzlerinden okuyabiliyordum.

Ne diyeceğimi bilmiyordum ama o kadar mutluydum ki bu seferde mutluluktan ağlamaya başladım.

Baji: Lori?

Mikey: Hastaneye mi gitsek?

Emma: Sakin bir önce su içirelim.

Lori: Ben iyiyim... Kâbus gördüm sadece!

Amy: Hüngür hüngür ağlıyordun ve nefes nefeseydin. Ayrıca "bırak beni, çok acıyor" falan gibi cümleler kurdun emin misin?

Lori: Çığlık attım mı?!

Amy: Hayır...

Lori: Çok şükür...

Oturma pozisyonuna gelmeye çalıştım... Bedenim- BEDENİM HAREKET ETMİYORDU!

Mikey: Lori? Lori iyi misin?

Lori: Bedenim hareket etmiyor!

Baji: Ne?! Lori emin misin?!

O uyuşturucu aklıma geldi.

Mikey: Hastaneye gidelim!

Bir anda Mikey beni kucağına aldı.

Lori: Gerek yok yarın sabaha geçer!

Baji: Saçmalama!

Mikey: Birimizin burada beklemesi gerekiyor.

Emma: Ben beklerim ama beni herşeyden haberdar ediceksiniz!

Mikey: Peki!

Onlara engel olmak istedim ama bedenim asla hareket etmiyordu.

...

1 kaç saattir hastanedeydik. Sonuçları bekliyorduk. Halimiz çok komikti. Şuan ciddi bir durumda olmasak büyük ihtimalle kendimi yerden yere atarak gülerdim. Mikey pijamasıyla ve saçları dağınık, çok tatlıydı , Amy' in saçı kabarmış, Baji yüzüne tükürdüğün saçı da tipide karizmaydı hayır adam pijamasıyla bile karizma!

Ben bunları düşünürken doktor geldi.

Dr.: Ee sonuçlar açıklandı ve çok garip... Bedene uyuşturucu iki yolla girer ya ağızdan yada iğne gibi aletlerle vücutdan. Bedeninde uyuşturucu var ama ne ağız yoluyla ne de iğne yoluyla girmiş... Bedeninde hiç bir iğne izi yoktu. Testlerde ağzından da girmediği görünüyor... Neyse bu fazla garip senin bir bildiğin var mı Lori hanım?

Lori: Hayır... Gayet normal bir şekilde uyudum uyandığımda hareket edemiyordum.

Tek sebebi var o kâbus...

Dr.: Anladım... Bir kaç ilaç yazacağım bitene kadar kullan. İlaçkarın bitene kadar fazla hareket etme veya kuvvet uygulama. Geçmiş olsun!

...

Eve gittiğim gibi uyumuştum. Bugün bizde kalacaklardı. Onları fazla endişelendirmiştim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 28 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

★~Mikey×Reader~★Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin