Soner Avcu-Yeniden
Tüm ısrarlarıma rağmen inadı sayesinde beni tuvalete getiren Chaeryeong, gözüne kestirdiği yerden hemen peçete kopararak ıslattı. Sonra bana dönüp eteğime ve formama sürtmeye başladı, normalde bunu ben yapsaydım etki göstereceğini sanmıyordum, ama o yaptığında her şey olduğundan daha mükemmel gözüküyordu.
Sessizlikle geçen birkaç dakikanın ardından,ellerini çekip -bugün 10'dan sonra saymayı bırakmıştım- gülümsedi. Kantinde bıraktığımız yere otururken, iki dakika Karina'nın yanına uğrayacağını söyledi. Yalnızca başımı sallamakla yetinip, sıkıntılı bakışlarımı onlara yönlendirdim. Chaeryeong Karina'ya bir şeyler söylerken,Karina'nın kaşları çatılmıştı,ancak pek sakin biri olmadığı için artık buna şaşırmıyordum.
İkilinin kavgaları hareketlenirken, Yuna gelip onları sakinleştirmişti.
Günün geri kalanı klasik geçerken,benimle konuşmamaya özen göstermiş gibiydi,sanki onun gözünde bugünlük yok olmuştum.
Çıkışta Ryujin dalgınlığımı fark edip sordu.
"Bir sorun mu var balım?"
"H-hayır,iyiyim."
"Hadi ama Yeji,yalan söylediğin anlaşılıyor,dökül."
"Chaeryeong."
"Ne olmuş ona?"
"Sabah belki görmüşsündür güzel güzel kafeye gittik, hatta Karina piçi üstüme kahve dökmüştü,onu falan temizledi,kafeye döndüğümüzde(-bir nevi kafeterya) biraz Karina ile konuştu,konuştuktan sonra tık yok."
"Bu kız seninle taşşak mı geçiyor amına koyayım,bu nasıl davranış."
"Bilmiyorum Ryujin."
"Eve gidip ona yazacaksın."
Dediği gibi de yaptım.
Yeji×Chaeryeong
Yeji:
Chaeryeong
Chaeryeong:
efendim?
Yeji:
Yanlış bir
şey mi oldu?
Chaeryeong:
siktir/
karinanın beni tehdit
ettiğini nasıl söylerim/
Hayır.
ozur dilerim/
Yeji:
Peki
Yeji×Ryujin
Yeji:
*2 ss
Ryujin:
Bu tavırlar ne aq
sana yürüyüp sonra böyle yapması
bilmiyorum
şüphe düştü içime
Yeji:
artıladım
Ryujin:
Biraz kafa dağıtmak
ister misin balım
Yeji:
Evet
Ryujin:
Tamam balım
hazırlan
Ryujin'in bana kızmamasını umarak olabildiğince hızlı hazırlanıp,kapısının önünde durdum. O da beni bekletmeden hemen çıktı,klasik giyinmiş,mavi saçlarını düzleştirmişti yalnızca. Binanın girişinden sokağa adımını atana kadar çatık olan kaşları, beni görmesiyle yumuşamıştı. Ona karşılık, bende en iyi gülümsememi takındım suratıma. Hemen koluma girmeyi de ihmal etmemişti,bu huyunu çok seviyordum.
Her zaman gittiğimiz mekana adımlarımı atarken, ağlayan Chaeryeong'u görmeyi beklemiyordum. Yavaşca Ryujin'e baktım. Anlaşılan o da beklemiyordu.
Adımlarımı hızlandırıp yanına ulaştım,alıştığım durum olan kalbimin hızlanması ise şu an en son düşündüğüm şeyler arasındaydı.
"Chaeryeong?" dedim yanıt beklerken.
Hıçkırıklarının arasında sadece sert bir "Git." demişti. Başımı olumsuz anlamda iki yana salladım. Gitmeyecektim,kendisi inkar etse de bana ihtiyacı vardı,işte bu yüzden,gidemezdim.
☆ Selamm,umarım sevmişsinizdir bölümü.
Lütfen Karina'ya sövmeyin,olaylar ilerledikçe anlaşılacak.
Bu fici yazdıkça üzülüyorum😞
(!!!) Aptal wattpad beni sebmedigi icin yejinin artıladım repligini duzelttirmiyor oyle bosluk kalacak🙄
ŞİMDİ OKUDUĞUN
☆°Soulmates☆°-Chaerji
Fanfiction"Sakın kendinden nefret ettiğini söyleme Chaeryeong,çünkü sen bu dünyada nefret edilebilecek en son kişisin."
