Gökhan Türkmen-Sen İstanbul'sun
Gecenin geç saatlerine kadar basketbol oynadıktan sonra,yarın okul olduğundan dolayı eve gitmek üzereydim ki, bir cümle beni durdurdu.
"Think I like you,best when you're just with me,and no one else."
"Ne?"
"Niye şaşırdın bu kadar?"
"Şaşırmam çok normal."
"Belli değil miydi?"
"Sana inanmıyorum!"
Nedenini bilmediğim şekilde sinirlenip sahadan çıktığımda,arkamdan bağırıyordu.
Aslında,tam olarak niye bağırdığım bilmiyordum. Tek bildiğim,bir gün bana karşı aşırı iyi davranıp,ertesi gün hetero gibi davranmasıydı.
"Neden bu kadar körsün bana karşı Yeji! Neden seni sevdiğime inanmıyorsun!"
"Sen arkadaşlarının sözleriyle hareket eden bir aptalsın!" demiş ve eve hızlıca ulaşmıştım.
☆
Chaeryeong'dan
Yaklaşık yarım saattir sahanın kenarında bulunan kaldırımda oturup o sözü beynimin derinliklerinden silmeye çalışıyordum.
Bir aptal,arkadaşlarının sözüyle hareket eden,diye tekrar etmiştim sayısız kez.
Dünyada başka insan yokmuşcasına,iliklerime,köklerime,derinliklerime kadar sevdiğim ve onun da beni sevdiğine çok önceden ikna olabildiğim kız,kalbimi kırarken hiç de insaflı davranmamıştı.
Bu,benim için tüm acılardan farklıydı. Küçücük bir sözüyle bana,bize, birlikte geçen 6 yılımıza ihanet etmişti sanki.
Ortaokulun son 2 senesinde gelip yalnızlığımı gidermiş,sarıp sarmalamıştı beni.
Şimdi ise,lise son sınıftaydık. Bir haftaki önce ki Chaeryeong'a söyleseniz, biricik Yeji'sinin onu "bir" sözüyle darmadağın edeceğine inanamayabilirdi.
Tüm bu düşüncelerden sıyrılmak zor olurken,ağlamamak için yumruk yaptığım ellerimi serbest bırakıp ayağa kalktığım sırada,bir bildirim sesi geldi telefonumdan.
☆
Chaeryeong×Lia
Home🏡:
bi'tanem
ağlıyor musun sen bakalım?
kızarmış gözlerimi silip cevap vermek için bir dakika süre verdim kendime.
Chaeryeong:
Hayır Jisu unnie
O da nereden çıktı?
Home🏡:
En ufak lafımıza ağlayan
biri için hiç inandırıcı değil bu sözler
+ olarak seni sahada kızarmış gözlerinle görmeme rağmen🙂
görüldü
Chaeryeong:
Lia!
Neredesin?
"Kafanı kaldırda önüne bak,küçük hanım." demişti hasret dolu olduğum bir ses,kızdığımda Lia derdim ona.
Yeniden oturup göğsünde ağlamaya devam ettim,beni sakinleştirdikten sonra,konuştu.
"Eve gidelim mi,benim evime?"
"Olmaz,babam çok kızar."
"Yine sarhoş mu?"
"Çıktığımda öyleydi."
"Ben hallederim,geç sen."
Arabaya bindiğimde tekrar konuştu.
"Biraz ateşin var gibi,yarın doktora götürürüm rapor alırsın."
"Unnie ama Yeji?"
Derin bir nefes alıp bana baktı,kıyamıyordu sanki.
"Bu hâle neden geldin küçük hanım? unutma."
Bende tıpkı onun gibi derin nefes alıp, kendimi uykuya bıraktım.
Sabah uyanmama bildirim sesleri sebep olurken,gözlerimi açmakta epey zorlandım.
☆
chaery'nin kurbanlari
gigi:
bebegim
nerdesin sen
bipolar:
🙄🙄
tassaklarina beton yetmeyen chaery
nerdesin
gigi:
bana goz devirdikten sonraki hitap seklin...
anliyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
☆°Soulmates☆°-Chaerji
Fanfiction"Sakın kendinden nefret ettiğini söyleme Chaeryeong,çünkü sen bu dünyada nefret edilebilecek en son kişisin."
