-You're the reason I believe in love.

20 5 17
                                    

Yüzyüzeyken Konuşuruz-Tutun Sen Bana
Kafamı salladığımı gören Chaeryeong,kızarmış gözlerini sildi ve oturuşunu düzeltti.
"Neden gitmiyorsun?"
"Neden gideyim?"
"Gitmen gerek."
"Az önce neden gideyim diye sordum."
Bunu söylerken bir elim pantolunumun cebinde,ona yaklaştım. Yüksek ihtimal utandığından biraz geri çekildi. Bizi izleyen Ryujin öksürüp tüm atmosferi bozduktan sonra,mahçup mahçup bize baktı.
Bulunduğu masayı işaret edip, oraya gelmemizi söyledi.
Chaeryeong'a elimi uzatarak kalkmasına yardımcı oldum ve Ryujin'in yanındaki sandalyede yerimi aldım.
"Siz şimdi böyle iseniz ilerde..." diye kulağıma fısıldadı.
"Ryu!" dedim uyarırçasına.
Sohbetimizin en derinlerine inmişken,evrenden silinmek isteyeceğim şey oldu. Abim Hyunjin kafeye gelmişti...
"Ryu sıçtım,sakla beni!"
Chaeryeong anlamsız bakışlarla bana ve beni saklamaya çalışan Ryujin'e bakarken,arkasını dönüp abimi görmesiyle kahkahaya boğuldu. Abimin bizi shiplemesi hoşuna gidiyordu.
"Chaeryeong, şu an gülmenin sırası değil!" dedi ryu komik bir tavırla.
Beni saklamıştı, ancak ne yazık ki abim beni bulabilmişti.
Chaeryeong ve Ryujin kalkmam gerektiğini belirten mırıltılar çıkarttı ve bende ürkek ürkek kalktım.
Gözünü kırpıp Chaeryeong'a klasik sorularını sormaya başlamıştı.
"Abi." dedim. "Yeter." Abim bir süre bana bakıp ardından konuştu. "Sorun ne?"
Onu dinlemeden mekandan çıktığımda,kolumu yakalamıştı.
"Bu kadar tepki vermesene,hoşlanıyorsun."
"Adı üstünde hoşlanıyorum abi ama sen kıza açık açık ima yapıyorsun."
"Özür-"
"Bizi iki dakikalığına yalnız bırakabilir misin Hyunjin oppa?" arkamda fark ettiğim chaeryeong,deri ceketi ve kızıl saçları ile duruyordu ve sadece duruşu bile çekiciydi.Kızarık gözlerinden eser kalmamıştı. Abim sırıtarak bizi yalnız bırakırken gerildiğimi hissetmiştim.
"Aşka inanır mısın?"
Bileğimi tutuyordu.
"Aşka inanır mısın?"
"Evet...inanıyorum."
"Güzel,bende."
"Chaeryeong."
"Efendim?"
Bileğimdeki eli sıkılaşmıştı.
"Öğleden sonra ben yokmuşum gibi davrandın,şimdi de-"
"Dünyanın en önemli insanıymışsın gibi davrandım."
"Maalesef evet."
İlerleyen saatlerde davranışlarını tekrar etmekten başka bir şey yapmadı.
                      Yeji×Karina

Yeji:
Karina

Karina:
efendim

Yeji:
Bir şey
soracaktım da

Karina:
sor

Yeji:
Chaeryeong neden böyle

Karina:
anlamadım?
arkadasimi bana mi kotuluyorsun?

Yeji:
Hayır hayır
Yanlış anladın
Bana karşı demek istemiştim

Karina:
arkadasimin seninle takilmasi sinirimi bozuyor/
aptalsin Yeji/
oyle olmasi gerekiyordu

Yeji:
Nasıl yani
Chaeryeong bunları isteyerek yapmıyordur diye düşünüyorum

Karina:
zamanla ogrenirsin
ona kizdim/
görüldü

Karina'nın mesajını gördüğümde görüldü attım çünkü cevap verecek olsaydım kavga edecektik,gerçekten yorucuydu.
İlk defa bir günün yaşanmamasını isterken,telefonumdan gelen bildirime baktım.
                           ☆
gay surusu(🦒) *(canım sanal arkadaslarim😊)

winto:
arkadaslar kim
benimle chaeryeong'u dovmeye gelir

psikologum ryu:
ben✋🏻

bebe ning🙄:
ben iptal👎🏻

Yeji:
sacmalamayi kesin
kiyamam ona ben🥺

winto:
ıy aptal asik

bebe ning🙄:
sen hayirdir
millette tdk kesiliyorsun bize gelince a0 turkce
neyiz biz dis kapinin dis mandali mi
asik🙄

winto:
karizma/

Yeji:
YA SUSAR MISINIZ.
görüldü
herkes gördü
gidiyorum ben
görüldü
herkes gördü

Kızlarla olan sohbeti gülerek kapatıp, atıştırmalık bir şeyler var mıdır diye düşüne düşüne mutfağa gittim.
Ama hiç bir şey olmaması sinirimi bozdu ve direkt pijamalarımla çıktım.

Marketten alacaklarımı alıp yürürken,bir elimde poşetimden aldığım lopipopu,bir elimde de poşeti tutuyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Marketten alacaklarımı alıp yürürken,bir elimde poşetimden aldığım lopipopu,bir elimde de poşeti tutuyordum.
Bulunduğum yer voleybol ve basketbol sahası ile karşı karşıya olduğu için bir an basketbol oynamak istemiştim.
Sahaya girdiğim gibi adımlarım duraksarken,keşke böyle biri hiç olmasaydı diye düşündüm.
Chaeryeong'u görmüştüm,o benim aksime gayet bakımlıyken ben maymuna benziyordum,kendimden utanmıştım.
Boğazımı temizleyip kenardaki toplardan birini alırken poşetimi kenara koydum,lolipopu ise ağzıma sıkıştırdım.
Topu basket atmaya çalışırken,2 saat önce söyledikleri geldi aklıma.
"Aşka inanır mısın?"
benimle bu kadar güzel ilgilenip,sonrasında davranışlarının değişmesi,canımı yakıyordu, fazlasıyla.
                        ☆
Selaam,nasılsınız,umarım beğenebilmişsinizdir bölümü.
Eğer size karışık geliyorsa özür dilerim,yakında anlaşılacak zaten.
Bir de geçen bölümle bu bölüm arasındaki kayıt şeyleri farklı çünkü okuduğunuz için değiştiremedim.
Yan shiplerimizi de diğer bölüm söylerim ancak burdan bir izlenim çıkarılıyor zaten.
Öpüldünüz kocaman💓

☆°Soulmates☆°-ChaerjiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin