Peter Parker (Örümcek Adam)
"Ne?"
"O adam HYDRA'nın başkanı, lideri. Ondan uzak dur. Sakın tek başına onun yanında durma hatta annen yanındayken bile durma." dedi Bay Stark.
"O, o sadece emekli bir adam. Nasıl HYDRA'nın başkanı olabilir? Bay Toomes, nasıl?"
"Peter, senin Örümcek olduğunu biliyor mu?"
"Bay Stark, ben bilmiyorum." Başımı ellerimin arasına aldım ve hafifçe saçlarımı çektim. "Tanrım, ne yapacağım? Ne yapacağım?"
"Öncelikle sakin ol, Örümcek." dedi Bay Stark. "Bu gece kulede kalmaya ne dersin?"
"Bunu yapamam Bay Stark. Yarın okula gitmeliyim ve-"
"Peter, burada güvende değilsin. Ve sana kulede kalacağını söylüyorum. Şimdi eşya alacaksan al ama almana da gerek yok Jarvis'e söylerim internetten alır ve yarım saate gelir." dedi Bay Stark. Bu adam beni kesinlikle bırakmayacak. İç çektim ve kafa salladım.
"Ah, Bay Stark..." dedim çekinerek. Bana döndü ve konuşmamı bekledi. "Okul için kitaplarımı almam gerekiyor."
"Pekala. Sen git kitaplarını al. Bende annene staj için bir süre benim yanımda kalman gerektiğini söylerim." dedi Bay Stark ve evime doğru yürümeye başladık.
"Peter! Yarım saattir sana sesleniyorum! Hangi cehennemdeydin?" dedi annem beni görünce.
"Eh, biraz yürüyordum. Benim eşyalarımı almam gerek." dedim ve eve girdim. Annemle konuşma işini Bay Stark'a bıraktım çünkü konuşmak istemiyordum.
Eşyalarımı alıp aşağı indiğimde oldukça gergin bir ortam vardı. Annem Bay Stark'a iğrenerek bakıyordu. Bay Toomes planlarını bozduğu için nefretle bakıyordu. Bay Stark ise bunların hiçbirini önemsemeden simsiyah güneş gözlükleriyle telefona bakıyordu. Beni ilk gören annem oldu.
"Seninle eve döndüğünde görüşeceğiz Peter." dedi annem ve eve girmek için kapıya yürüdü.
"Pekala, görüşürsünüz ama sonra." dedi Bay Stark ve kolunu omzuma atarak beni arabaya yönlendirdi. "Annenle aran pek iyi değil sanki."
"Kimin ailesiyle ilişkisi dört dörtlük?" diye sordum yere bakarak. Ailevi konuları konuşmayı sevmiyorum. Zaten sürekli onlarlayım arada bir onlardan uzaklaştığımda da onlar hakkında konuşmak istemiyorum. Onlardan kastım anne-baba değil çünkü babamı hiç görmedim. Annem, May Hala ve Ben Amca'dan bahsediyorum. Aralarında en sevdiğim Ben Amca sanırım. Küçükken hep benle saklambaç oynardı. Sonra ben 10 yaşındayken öldü. O zamandan sonra May Hala çok değişti. Artık en ufak hatama kızıyor.
"Haklısın kimsenin ailesiyle arası mükemmel değil." dedi Bay Stark ve yüzünde buruk bir gülümsemeyle devam etti. "Umarım kuleyi seversin."
Bay Stark'a hafif bir tebessümle karşılık verdim. En kısa sürede o kuleden ayrılacaktım bunu bilmeliydi.
YENİLMEZLER KULESİ
Kuleye asansörle çıkarken asansörde garip bir melodi çalıyordu. Yolda ikimizde sessiz kalmıştık. Tabii benim düşüncelerim oldukça konuşkandı, beynimin içinde durmak bilmediler. Nihayetinde asansör durup kapılar açıldığında kavga eden Yenilmezler bize döndü. Hepsi oldukça şaşkındı ama Bay Loki oldukça mutlu görünüyordu.
"Vay vay! Şu işe bakın favori dünyalım gelmiş!" dedi Bay Loki iki elini yana açarak. Diğerlerine imalı bir şekilde bakarak devam etti. "Artık mantıklı düşünecek biri var."
