Annem hep 'ölümü kabul etmek en zor şey' derdi. Anne ben kabullenemedim nolur gel...
Rüyamda yine annemi görmüştüm artık aglayamıyordum çünkü gözlerim kanıyordu aglamaktan. Annem 1 ay önce vefat etmişti. Hala toparlanamamıstım. Annem beni böyle görse üzülürdü diyip kalktım. Elimi yüzümü yıkadım, ruhsuzca aynaya baktım. Sonra yüzümü kurulayıp mutfaga gittim. Sadece kahve yaptım ve ruhsuzca salona gittim. O sırada kapı caldı actıgımda kapıda Pelin'i gördüm. Pelin benim bebeklik arkadaşımdı yani 23 yıllık arkadaşımdı. Pelin beni görünce iç çekti ve konuştu
-"Hadi gidiyoruz Deniz." anlamaz bakıslar attım +"nereye gidiyoruz ben gitmek istemiyorum bir yere." -"Psikoloğa gidiyoruz toparlanman lazım annen Sevgi teyze seni görse ne kadar üzülürdü." istemsizce gözlerim dolmustu ve ısrarına dayanamayıp odama gittim. Üstüme siyah eşofman takımı giymistim. Makyaj yapmadım cantamı alıp Pelin'in yanına geldim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Deniz'in giydiği kıyafet)
Ruhsuzca Pelin'in yanına geldim ve kapıyı kitledim. Pelin'in arabasına binip psikolog merkezine geldik. Sekleterin yanına gittik ve ismimi söyledim. +"Deniz Akyol" Kadın gülümsedi. -"Kenan Bey sizi bekliyor. Odası 2.katdaki ilk oda." Pelin kadına gülümsedi ve yukarı cıktık. Odanın kapısında bekledim. -"Deniz çalsana kapıyı lütfen benim için yap bunu." iç çektim ve kapıyı çalıp içeriye girdim. Adam oturduğu koltuktan kalkıp elini uzattı. -"Merhaba ben Kenan." mimik oynatmadım ve oturdum. Kenan'ın eli havada kaldı elini çekti. Karşımdaki adam kumral, kıvırcık biriydi ve yakışıklıydı. Ama bu benim pek umrumda değildi. Adam konuştu. -"Bugün modunda değil misin? Yoksa konuşmak istemiyor musun?" Ayağa kalktı ve karşıma oturdu. Kafamı kaldırdım ve yüzüne baktım. Aynı abime benziyordu. Yıllar önce beni terk eden abime. +"Abime benziyorsun." Adam şaşkınlık baktı. -"Abine mi benziyorum? Demekki onu çok seviyorsunda benzettin beni." Kenan gülümsedi. +"Seni terk eden birini sever miydin?" Kenan şaşkınlık ve suçlulukla baktı. -"Eminim geçerli bir sebebi vardır." +"Terk etmenin nasıl bir sebebi olabilir doktor?" Kenan derin nefes aldı. -"Onun yerine koy kendini belkide kafa dinlemek istemiştir yada amacı terk etmek değildir." Gözlerimi kısarak baktım. +"İnsanları çok hafife alıyorsun senin hiçbir şey bildiğin yok hiçbir şey senin bu anlattıkların gibi ilerlemez. Unut bunu!" Anlamsızca sesim yükselmişti -"İşimi yapıyorum ben. Burada yüzlerce hastayla uğraşıyorum emin ol her şeyi biliyorum. Konumuz bu değil şimdi konumuz sensin." Kenan bana baktı gözlerime bakıyordu. Bende onun gözlerine bakıyordum. Toprağında boğulmuştum resmen. Bir anda elime dokundu, dürtmüştü beni çünkü dalmıştım. Elime dokunduğu an başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Travmalarım tetiklemişti elimi çektim hızla. -"Anladığım kadarıyla teması sevmiyorsun." Gözlerimi kaçırıp etrafı inceledim. Kenan konuşmaya başladı. Söylediği şeylerle gözlerim büyüdü.
Sizce Kenan ne dedi? Yorumlarınızı bekliyorummm.
Selamlarrrrr bu benim ilk hikayem. inşallah beğenirsinizzzz. Oy vermeyi unutmayın öpüyorum siziiiii 💙
