Hata

2~

"Tereddüt edersen,bacakların seni taşımaz.
'Yürüyeceğim' de.Bas ve yürü!"

◇◇◇◇◇

Parmaklarıma iyice bulaşan boyaya aldırmadan omuz silktim.Paleti tuttuğum ve temiz olan elimin tersiyle alnımda birikmiş teri iç çeke çeke silerek gözlerimin önündeki manzaraya memnuniyetle gülümsedim.Güzel olmuştu bence.Fırçamı bu sefer de açık mavi renginde olan tona atıp kalan son detaya dikkat kesildim.Dilimde dolanıp duran şarkıyı mırıldanarak ama çok kısık sesle söylemeye devam ettiğimin ise farkında bile değildim.Hep yaptığım şeylerden biriydi bu da.

Hemen yanımda dizilenlerden biri, arada göz ucuyla resmime bakıp bakışlarını bana değdirmemeye çalışıyordu.Beceremiyordu yinede.Bu duruma gülmeden edemedim.Saklamaya çalışıyordu, yapamıyordu.Muhtemelen yaptığım şeye anlam vermeye çalışıyordu.Doğrusu ben bile kendimi henüz anlamış değildim.Böylesi önemli bir gün için böyle rahat ve başına buyruk takıldığıma da şaşırmış olmalıydı.

"Çok mu saçmalamışım?"  Kısık bir sesle etrafımızdakileri rahatsız etmemeye dikkat ettim.Yanımda,dakikalardır,benim yaptığıma odaklanmaktan kendi resmine dikkatini veremeyen kızı bu dertten kurtararak.Yoksa resmi sadece çizim aşamasında kalacaktı.

Şaşırdı önce.Böyle bir tepkiyi beklemediği aşikârdı.Göz ucuyla ona bakıp tekrar yaptığıma şeye dikkatimi versem de kulağım oradaydı.

"Yok,şey ondan değil." dedi kekelemesine engel olmadan.Büyük ihtimalle şaşırdığı için boşluğuna gelmiş ve kekelemişti.Kendini toparlamaya çalıştı ardından. "Sadece,ne yapmaya çalıştığını anlamak istiyordum.Anlarsın ya bölümüm gereği dikkatimi çekiyor istemsizce."

Tatlı bir tavırla kendini açıklamaya çabalayan kıza doğru başımı çevirdim bu sefer.Esmer tenli,siyah gözlü ve yine siyah saçlı simasıyla burada ilk defa gördüğüm biriydi.Ah,kime ne diyordum ki.Buraya bölümü dışından gelen bendim.Asıl onun beni tanımaması normaldi.

Kahküllerimi elimle tekrardan düzelttim. "Aslında haklısın." Resme yandan bakış atıp sessizce güldüm. "Ben bile anlam veremiyorum."

Tepkime aynı şekilde karşılık verip güldü o da.Aldığı samimiyeti hemen yakalamış ve devam ettirmişti. "Sen müzik bölümünden değil miydin?" diye sordu.Sesinin altındaki anlam soru sorarcasına değil de emin olmak ister gibiydi.

Onayla başımı hızla aşağı yolları salladım. "Evet,müzik öğretmenliği okuyorum."

"İyi de ama burada,böyle,resim..." Eliyle saçlarını düzeltip sorgu dolu yüz ifadesiyle başımı yana yatırıp beni iyice süzgecinden geçirdi. "Kafam birazcık karışmış olabilir desem."

Kuruyan dudaklarımı dilimle ıslatıp,asıl kurumaya az kalmış boyamı, görünce fırçamı o son küçük detaya da değdirip son görüntüye baktım.Memnuniyetle.. Gözlerim renk cümbüşündeki karmaşıklığı arasında dolanıp durduktan sonra tüm dikkatimi yanımdaki meraklı kıza yönelttim nihayet.

"Arada bir hobi amacıyla resim de yapıyorum,zevk alıyorum çünkü." dedim net olmasını dilediğim sesimle.Elimi yandaki selpakla temizlemeye çalıştım. "Bugünde Ayça hanımdan izin isteyerek katıldım.Hem sanırım bu yapılan resimler, yapılan yardım için açık arttırmaya çıkacak diye duydum." Son birkaç haftadır yapılan duyurulara dikkat çekerek elimi havaya kaldırdım. "Belki bir katkımız olur ne dersin?"

Anladığını belli eden bir edayla başını sallayıp daha çizim aşamasında olduğu portresine gururla baktı.Kendine çok güveniyordu büyük ihtimalle.