Bu bölüm Rosalin-Rosie için yazılmıştır.
Canım rosalin bildirim kutumu yorumlarıyla kaplarken bu yorumunu gördüm bende koşturdum yazmaya
Istek yeri şurası ->
Yazım hatam olabilir♡
⭐Oy at ⭐🦍💨
-☆-
"Elina 98, en yüksek notu sen almışsın hiç şaşırmadım"
En sevdiğim öğretmenimin gururlu bakışları altında gülümsüyorum. Profesör Amon, sınav notlarını açıkladıktan sonra zil çaldı zilin çalmasıyla beraber herkes toplanmaya başladı bende Profesör Amon'a soracağım soruların olduğu kitabı masamda bıraktım ve Profesör Amon'un yanına gittim "Hocam size soracağım bazı sorular var müsait misiniz?"
"Senin sorularını bekletemem şimdi sor istersen Elina acelem var"
"Hemen kitabımı alıyorum hocam" masamın kenarına gidip kitabımı alıp öğretmen masasına koydum ve masaya eğilerek sayfayı aramaya koyuldum soruların olduğu sayfayı gösterdim inceledi ve "Bu soruları sen rahatlıkla çözebilirsin Elina" bunu biliyordum tabii bilerek boş bırakmıştım soruları sırf bana anlatsın diye "Ama ben yapamadım bana anlatmayacak mısınız yani?" Kendi kendine mırıldandı. Soru kitabına bakıp çözmeye başladı 2 sorudan sorudan sonra Profesörü izlemeye başladım bugün krem rengi keten gömlek ve kahverengi keten ceket ve pantolonla tamamlamıştı.
"Elina beni dinledin mi?"
"Efendim?"
"Sorduğum sorulara hic cevap vermiyorsun beni dinlemiyorsun değil mi?"
"Dinliyorum"
"Neyse iyi dinle o zaman dalma" işaret parmağını bana uzatıp beni uyardı "Dinlemezsem ne olur" diye mırıldandım
" Ne dedin Elina?"
"Hiç"
Artık sıkılmaya başlayınca kendimi tutamayıp esnedim ve soruları çözen Profesör Amon'a bakmaya başladım. Ben esneyince gülen öğretmenim "Sorulardan daha iyi bir şeyi izlemiyorsan sorulara bak" diye konuştu sanki onu izlediğimi bilmiyormuş gibi gözlerimi devirdim.
"Beni dinleyecek misin Elina?"
"Dinliyorum"
"Dinlemiyorsun zor kullanmak zorunda kalıcam"
"Kullanın" sesim kendimden emin çıkınca Profesör Amon bana döndü ve elini çeneme koydu ve dudaklarımızı birleştirdi. Elini çekmeye çalışsamda bırakmıyordu istediğim oluyordu ama birisi gelicek diye ödüm kopuyordu. Sonunda ayrıldığında birisi kapıyı tıklattı. "Buradayım daha sonra gelin" diye seslendi Profesör Amon bana döndü
"Okul dağılmış galiba burada kalıcak mısın?"
"Sizinle mi? Elbette"
Istediği cevabı almış gibi sırıttı baba göz göre göre piç smile atıyordu Allah başka insanlara göstermesin bu gülümsemeyi ödüm koptu ona korkmuş şekilde baktığım için gülümsemesi daha fazla büyüdü ve suratına bi tane çakasım geldi ama neyse kendimi tuttum ben bi boka bulaştım Allah düşmanıma göstermesin ödüm koptu ama bana ginede onu seviyorum galiba ben biraz malım neyse ne geri dudaklarımızı birleştirdiğinde ona karşılık vermeye başladım. Geri ayrıldığımız da konuşmaya başladı.
"Sözlün 100 Elina"
"Teşekkür etmelimiyim?"
"Hayır ben sadece borçlarımı ödüyorum"
Oturduğum masadan kalkıp çantamı aldım ve kitabıma uzanacakken öğretmenim elini elimin üstüne koydu " Bende kalsın ben sana getiririm" dedi bende sorun etmedim ve omuz silktim. Çantamı kapattım ve dışarı çıktım..
-☆-
Ama bana dokunma IYY kendimden iğrendim bunu yazarken Amon'u Allah düşmanıma göstermesin♡
