Arkadaşlar kitabimda hatalarım olabilir, affedin. Birde yorum ve votelerinizi bekliyorum
Daha çok küçüktüm. Hiç birşeyden habersiz, saf ve temiz. Güzel ve güneşli bir gün en önemlisi benim için çok önemli bir gün. Çünkü bugün benim dünyaya geldiğim, yaşam boyu beni zorliklar bekleyen bir dünyaya göz açtığım gündü. Tam yedi yaşina basiyordum. Annem ve ablam akşam ki dogum günü partisi için hazirliklar yapiyor ben ise kuzenlerimle oynuyordum. Ben ve kuzenlerim oyuna dalmış oynuyorken kapının sesiyle irkildik. Annem " eliiiff kizim kapiya bak " dedi. Bende gittim ve kapıyı yavaşca araladim gelenler teyzemlerdi. Akşam ki parti için gelmişlerdi. 3 saatlik bir aradan sonra vakit gelmişti.Herkes sabirsizlikla pastayı bekliyorlardi. Ama ben hiç heyecanli degildim çünkü yanımda babam yoktu ve nerde olduğunu kimse bilmiyordu. Ve ben bu durumdan dolayi çok üzgündüm , gözlerim dolmuştu. Babannem "elif gel kızım seninle biraz dışarıya çıkalım" demişti. Çünkü benim bu halime çok üzülmüştü. Bahçeye çıktık. Babannem önce gözümde ki yaşları sildi ve sakın ağlama o güzel gözlerinden, deniz mavisi gözlerininden bir damla gözyaşı süzülmesin dedi. Daha sonra bana gökyüzünden büyük ve parlak bir yıldız gösterdi. Hayatın boyunca hiç yanlız kalmayacaksın , kendini yanlız hissetiğin zaman bu yıldıza bak demişti. Ve bu yıldıza benim ismimi yani elif ismini koymuştuk. Sonra annem bizi çagırdı. Herkes pastanın başında benim mumları üflememi bekliyorlardı. Ama önce kuzenim buse dilek tutmamı istedi. Benim dileğim ise babamın gelmesiydi. Ben mumları üflemek üzereydim ama pencere açık kaldığı için pencereden içeri giren rüzgar benden önce mumlarımı söndürmüştü. Ben çok üzülmüştüm. Sonra bir ses geldi. Herkes irkilmiş ve korkmuştu. Dayım koşarak kapıyı açmıştı ve çok yüksek bir ses gelmişti. Herkes kapıya koşmuştu.
