13. BÖLÜM: GELDİĞİM YER

16 4 18
                                    

Yeni bölümde hepinize selamm umarım okurken keyif alırsınız. Sizden ricam bölümün sonunda yazdığım konuşma metnini dikkate almanız teşekkürler.

 Sizden ricam bölümün sonunda yazdığım konuşma metnini dikkate almanız teşekkürler

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Vazgeçtim - Sezen Aksu

Easy On Me - Adele

Keşke - Yalın

Kolay Değildir - Duman

🌑

Geldiğiniz yer kim olduğunuzu belirler, kim olduğunuz da kaderinizi. Benim geldiğim yer çok karanlık tıpkı kim olduğum gibi. Belki de bu yüzden kaderimde hiç ışık yoktur.

Etrafım, hayatım ve ruhumun karanlığını aydınlatmayı denemek bir hayal kırıklığından başka bir şey değil benim için. Benim içim yemyeşil ve canlı bir ormanın büyük bir yangından sonraki küle dönmüş hali gibiydi aynı.

Orman gözlerin hayatımdan çıkışından sonra kül olan ormanla yaşadım hayatım boyunca. Ağırdı. İçimdeki evsiz kalmış duygulara ev sahipliği yapmak çok ağırdı. Belki bundan sonra bir evim olurdu bu dünya üzerinde.

Belki bende bulurdum evimi, ait olduğum yeri. Her ne kadar zor olsa da bazı şeyler çabalamaya değerdi, en azından sevdiklerimiz için. onlarla biraz daha vakit geçirebilmek için. Hak ediyor muydum? Hayır. Her zaman abimin yanını evim olarak görmüştüm, yine gidebilirdim ev dediğimin yanına. Bir daha geri dönmemek üzere başka bir yaşamda, başka bir evrende bulurdum kendimi. Kim olduğumu.

Kaybolmuş hissediyordum. Bir hiçliğin ortasında yapayalnız, gidecek bir yeri olmayan küçük bir kız çocuğu gibi süzülüyordum. Bomboş ve karanlık.

Uzun bir süre aradım kendimi, evimi, hayatımı ama insan umudunu bir kere yitirince tekrar kazanması imkansız oluyor. Artık aramıyorum, çünkü nereye ait olduğumu iyi biliyorum. Sadece sabırsızlıkla onun yanına gitmeyi bekliyorum.

O zamana kadar sevdiklerimle yaşadığım güzel günlerim olsun istiyorum. Hayattan çok bir şey istemiyorum artık. Nasıl olsa evren ben ne dersem hep tam tersini yaptı bu güne kadar.

Hiç mutlu yaşamadım, gülüşlerimin altında saklanan kederi hep hissettim. Bunun bile ne kadar acı bir şey olduğunu bilirsiniz belki.

Ama artık, kendimi bırakıyorum. Evet, yaşıyorum. Bedenen. Ruhumun nefes aldığını sanmıyorum.

Ve şuanda da ruhum acı çekiyor, sakladıkları sırlar için.

"Bırak beni! Bırak!"

"Beren, bak çok üzgünüm gel güzelce konuşalım."

"BIRAK! Tek kelime duymak istemiyorum ne senden ne de Dora'dan!"

KANLI AY SAATİ (DÜZENLENECEK)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin