Drawn To Her Heart

Chapter Four

Heart's POV

Nagising agad ako isang tunog palang ng alarm, I immediately got out of my bed and walked towards the bathroom to take a shower.

It's my first day in college since I was homeschooled most of my elementary and highschool days. Malawak na ngiti ang aking nakita sa salamin, This is the day!

Pagkatapos kong magbihis ay agad akong bumaba para mag almusal. I can already smell the aroma of the cooked eggs from the kitchen. Yum!

"Mama!" I cheekily smiled at her, napangiti naman si mama sa pag ka energetic ko.

"Ang saya mo ngayon ah?" She chuckled while holding the pan and spatula placing her cooked eggs on the plate. Inilagay ko ang bag sa kabilang upuan at umupo narin.

"Syempre, first day eh! Baka may mahanap akong mga friends ngayon!" Naiisip ko palang napapatili na ako sa saya! This is it!

"I know anak pero kalma lang ha, yung puso mo ayaw kong mapagod. Please behave and be careful." Mama said softly, Oo nga pala, may sakit nga pala ako sa puso.

Tumango ako at sumagot ng opo. Agad naman akong kumain habang inihanda ni mama ang baon ko. Nabaling ang atensiyon ko kay papa na bumababa sa hagdan habang nakapang damit trabaho.

"Hi papa! Good morning!" I enthusiastically greeted, he smiled and walked towards me and kissed my temple.

"Aga mo nak ah? Excited ka na ba?" I widely smiled and nodded rapidly. Nagtinginan nalang sila ni mama at natawa, he walked towards her and pecked her cheek.

"Ready na ba mga gamit mo? Baon mo? Mga notebooks?" He asked while taking a seat and placing some food on his plate.

"Opo papa." I replied, "College na ako pa ha, hindi na elementary paalala ko lang po." I giggled cheekily, papa rolled his eyes.

"Alam ko, bawal ba magmalasakit sa unica hija ko? Ang aking baby girl?" Napangiti ako na napangiwi, ilang beses ko nang sinabihan si papa to stop calling me 'baby girl' pero ayaw niya paring sumunod.

"Papa." Napalabing suway ko, he just chuckled at me at umiling habang kumakain.

Umupo narin si mama para samahan kami sa pag kain. We chatted while we ate, pinaalahan lang ako sa mga bawal kong gawin dahil sa kondisyon ko. I have to protect heart! I have to protect my heart.

"Oh okay na lahat ha? Cellphone? Pera? Panyo?" Sabi ni mama habang hinawakan ang magkabila kong pisngi. I do appreciate their concerns pero college na ako eh! I'm too old for this!

"Mama, okay na po lahat kaya ko po ang sarili ko." I smiled at her softly, she sighed deeply at hinalikan ang aking noo.

"Mag-iingat ka heart." Payo niya habang nakadikit ang mainit niyang palad sa aking pisngi. She looked at me in the eyes, "I love you, anak." She sincerely said.

I smiled back, even wider than hers. Since then, we say I love you to each other as if it's our last, hindi kase namin hawak ang panahon. Maaring isa sa amin ang mawala, lalo na ako.

"I love you, mama." Lambing ko pabalik, niyakap niya ako ng mahigpit. Naglakad na ako papunta sa sasakyan kung nasaan si papa naghihintay.

"Gamot mo ha huwag mong kalimutan. Tumawag ka sakin kapag nahihirapan kang huminga, tatawagan kita tuwing break niyo. Ingat anak." Nag-aalala niyang wika, bago paman ako makapasok sa sasakyan.

"Opo ma, huwag kang magaalala. Uuwi ako ng buhay alright?" I smiled, she sighed again. Bakas talaga sa kaniyang mga mata na labag sa loob niya ang pumunta ako ng eskwela.

Sorry ma.

Tumango nalang siya at isinara ang pinto ng sasakyan, napatingin si papa sa akin sa rear view mirror. "Ready?" He said with a smile which made me so excited.