Uyarı: Hafif smut Simeon x Reader Çeviri hatası olabilir. Iyi okumalar! ￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ah, Devildom'un en güçlü iblisleriyle arkadaş olmanın ayrıcalıkları.
Tek yapmanız gereken biraz somurtmak ve mutsuzmuşsunuz gibi davranmak, güneşin sıcaklığını ve insan dünyasının tanıdık manzarasını özlemekti. Elbette hepsi abarttığınızı biliyordu ama hiçbiri sizi gerçekten üzme riskini göze alamazdı.
İşte oradaydınız, Simeon dışarıda güneşlenirkeniçkilerinizi bekliyordunuz, o süslü metal sandalyelerden birinde oturuyor ve bir sonraki kitabı için peçeteye bazı gevşek fikirler yazıyordunuz. Sonuçta, sevgiliniz olan erkek arkadaşınızla randevuya çıkma fırsatını kullanmadan insanlık alemine giderseniz delirmiş olursunuz.
Takımının parlaklığı olmasaydı, eski bir filmdeki bir üniversite öğrencisine benziyordu, tamamen hayalperest ve kendi dünyasına odaklanmıştı.
Ve görünüşe göre bunu düşünen tek kişi sen değilsin.
Kafenin dışında bir grup kız vardı, hepsi gençti, hatta belki liseden yeni mezun olmuşlardı ve Simeon'a sanki bir tür ünlüymüş gibi bakıyordu. Belki de onun melek karizmasıydı? Belki de sadece yakışıklılığıydı? Sebep ne olursa olsun kızlar dünyayı fethetmeye hazır görünüyorlardı ve erkek arkadaşınızla başlamak istiyorlardı.
Çevrenizi incelediniz ve göğsünüzdeki rahatsız edici ağırlıkla buranın ne kadar kalabalık olduğunu fark ettiniz. Sırada ilk olsan bile siparişini beş dakikadan kısa sürede almanın imkanı yoktu, bu yüzden yapabileceğin tek şey beklemek ve kızların Simeon'u çok fazla rahatsız etmemesini ummaktı.
İçlerinden biri nihayet gidip onunla konuşmaya cesaret edinceye kadar birkaç dakika kapalı bir daire içinde kaldılar. İkinci sandalyeye oturmaya çalıştı ama Simeon elinin hızlı bir hareketiyle onu durdurdu, muhtemelen onu senin için sakladığını söyledi.
Bu seni güldürdü ama ikinci elden utanç duymaya başlıyordun. Dikkatini çekmek için çok çabaladığı, saçlarını parmağının etrafında döndürdüğü ve göğüslerini daha büyük göstermek için beline sarıldığı belliydi.
Simeon'un yüzünü göremiyordunuz ama kağıdı kaşımasından, daha önce yazdığı şeye dikkatini kaybettiği açıktı, bu da onu sadece sinirlendiriyordu.
Şans eseri, ve oldukça kaba bir şekilde, garson sonunda size strafor bardakları verdi ve sizi hemen görmezden geldi, ama siz bunu daha az umursamadınız. Siz kafeden çıkarken kız arkadaşlarının yanına döndü ve size olup bitenlerin bir kısmını anlattı.
"Hangi yönünün benimle ilgileniyormuş gibi görünmesini sağladığını bilmediğini söyledi" sesinde hafif bir kırgınlık hissiyle hırladı, bunu alınganlıkla gizlemeye çalışıyordu "Beni gerçekten eğlenceli bulan birini bulmam gerektiğini"
Arkadaşları nefesini tuttu ve sen gülmemek için kendini tutmak zorunda kaldın. Normalde bu kadar çabuk hareket eden biri değildi ama hayal kurmasını o bölmüştü.
"Ne düşündüğü umurumda bile değil, o sadece bir adam! İstediğim herkesi yakalayabilirim, anlıyor musun?"
Görünüşe göre kendisi dışında herkes vardı ama arkadaşlarının yapabileceği tek şey aynı fikirde olmaktı.
Başınızı sallayarak ve her elinizde birer içki tutarak, kulak misafiri olmayı bıraktınız ve aceleyle ona doğru ilerlediniz, yanağını öpmek için omzunun üzerinden eğildiniz ve saçlarınızı okşamak için ellerini kaldırdığında usulca gülümsediniz. Güneşten ısınmıştı ama yanına oturmana izin verdikten sonra bile hala sana yakın kıvrılıyordu.
Kızlar, sanki yeterince beklerlerse Simeon fikrini değiştirecekmiş gibi, sizin varlığınızdan açıkça rahatsız olmuşlardı, eylemleriniz karşısında duyulabilir bir şekilde nefesleri kesilmişti.
Onlara dikkat etmeyi bir türlü başaramadın. Dokunuşundaki sevgiyle ve gözlerindeki derin duyguyla kalbinizin şiddetle durmasına neden olan parmak eklemlerinizi okşarken değil.
"Peki ne yazıyordun?"
Gülümsedi ve hevesle sana peçeteyi gösterdi. Arkanı döndüğünde kızlar çoktan gitmişti.
