100 Days of Horror

Day 01

⚠️Names and events are fictitious⚠️

****

Sandy Ortega

Hi my name is Sandy Ortega. 17 years old at naka Tira Ako sa Quezon. Actually, kalilipat lang Namin Ng ate ko dito sa Quezon para mag-aral at habang nag hahanap Ng part time job.

Sabi ko nga sa kaniya sa Manila nalang kami para kahit papaano ay mas maganda at mas maraming p'wedeng puntahan. Ang Kaso ayaw Niya talaga dahil mas mahirap daw Ang Buhay sa syudad at mas mahirap mag hanap Ng trabaho doon kaya Wala na akong nagawa kung Hindi Ang sumangayon sa gusto Niya.

Narito kami Ngayon sa apartment na nirentahan Namin. Wala pa Kasi kaming sapat na pera para bumili kaya parenta-renta Muna kami. Kaming dalawa nalang din Kasi ni ate Ang magkasama sa Buhay. Namatay Ang mga magulang Namin dahil sa nahulog Yung sinasakyan nilang jeep sa bangin.

Ewan koba kung paano nahulog Yung sinasakyan nila. Tatanga-tanga siguro Yung driver.

Marahas akong napa buga Ng hangin Saka sumandal sa sofa kung saan Ako naka upo Ngayon. Kakatapos ko lang maglaba Ng mga damit Namin ni ate habang Siya ay nag aayos na para pumasok sa trabaho.

Wala pa Kasing tumatanggap sa akin sa mga trabaho na sinubukan Kong pasukan dahil nga 17 PANGALANG DAW KASI AKO.

"Sandy! H'wag mong kakalimutan 'yung sinaing mo dito!" Tawag sa akin ni ate na nasa kusina na Pala. "Kakasalang ko lang n'yan ate 'wag kang oa." Bagot Kong Sabi. "Saka 'di Naman 'yan masusunog naka rice cooker kaya Tayo. Duh!" Dagdag ko pa rito sabay ikot Ng aking mga mata.

Hayts! 'Di Naman kami mapupunta sa sitwasyon Nato kung Hindi kami pinalayas nung mga puta de leche na kamag-anak Namin doon sa mismong Bahay na pinagawa ni papa.

Paano ba Naman matapos ilibing Sina mama at papa kung ano-ano nang pinag gagawa nila sa Bahay Namin. Kinuha nila Yung mga gamit Namin tapos pinalayas kami. Aba tangina! Malala!

"Hoy!" Mariin akong napa pikit Ng maka tanggap Ako Ng Isang batok Mula sa aking ate. Sinamaan ko Siya Ng tingin ngunit binigyan lang Niya Ako Ng nag babantamg tingin.

"Aalis na Ako, maiiwan Ka dito mag-isa. Ikandado mo Yung pintuan. Huwag kang lalayas at higit sa lahat huwag kang mag papapasok Ng kung sino-sino dito sa apartment. Maliwanag?" May halong pag babanta nitong habilin sa akin.

"Sige na Alis na Ako." Hindi pa nga Ako nakakasagot ay agad na siyang lumabas Ng aming apartment at naiwan akong naka tingin sa pintuan na kaniyang dinaanan. Tss!

"Ano kayang iluluto Kong ulam?" Pag Tatanong ko sa aking sarili Ng makarinig Ako Ng ingay Mula sa aming kusina.

Agad akong napa kunot Ng aking noo dahil tila ginagalaw nito Ang aming mga Plato. Baka pusa? Agad akong nag martsa papunta sa aming kusina upang tignan ito. Siraulong pusa! Mauuna pa sa aking Kumain samantalang Wala pa ngang ulam!

Nang makarating Ako sa aming kusina ay mabilis akong natigilan dahil Wala Naman akong naabutan doon ni pusa. 'Di kaya nag hallucination lang Ako sa sobrang gutom?

"Sandy! Mag luto kana Ng ulam!" Ring Kong sigaw ni ate Mula sa kwarto Niya.

Agaran akong napa kamot sa aking ulo sa inis. "Ate kakapahinga ko lang mamaya na!" Balik Kong sigaw rito Saka nag madaling nag martsa pabalik sa Sala at padabog na naupo sa sofa.

"Haynako!" Reklamo nito sabay sarado Ng pintuan Ng padabog. Aba Malala! May gana pang magdabog Ang kupal!

"Kung gusto mo ikaw nalang ang... mag–"