Kendimi eve zar zor attım bu gün ek mesai yaptığım için daha çok yorulmuştum.
"Açelyam hoşgeldin. Nasıldı günün bakalım?"
"Gayet güzeldi abi seni yorgun gördüm biraz."
"Bir şey yok Açelyam hadi sen odana geç dinlen biraz."
Odama doğru yürümeye başladım. Abim son günlerde çok yorgundu. Ama sanki bu gün başka bir şey vardı onda. Onun için endişeleniyorum fakat elimden bir şey gelmiyor işte.
Abim babamla konuşmuyor bu yüzden çok çalıştı ve kendi işini kurdu işleri de baya büyüttü. Kendine bir ev alıp yanımızdan gitmye kararlıydı fakat babam magazine çıkmamak için abimin gitmesine izin vermedi. O yüzden mecburen babamın yanında bu evde bizimle kaldı. Aslında iyi oldu onsuz bu evde yapamazdım galiba.
Odama girdiğimde kendimi yatağa attım. Bu gün ek mesai yaptığım için dinlenmeye ihtiyacım vardı. Biraz uazandıktan sonra duşa girmek için kendimi zorlayarak yatakta doğruldum.
Banyodan çıktığımda içeriden gelen seslerle olduğum yerde kaldım. Abim babama bağırıyor babamda ona bir şeyler anlatmaya çalışıyordu ne konuştuklarını tam anlamasamda abimin çok sinirli olduğunu anlayabiliyordum ve eğer içeri gidip onu sakinleştirmezsem çok kötü şeyler olabilirdi.
Koşarak içeri girdim. Benim içeri girmem ile abim duraksadı, gözlerimin içine baktı. Sanki daha fazla beni görmek istemiyormuş gibi bir hışımla yanımdan geçerek odadan çıktı. Ben daha olanların şokunu atlatamadan Sevim babamın kollarına attı kendini. Evet Sevim diyorum çünkü anne sevgisinden ziyade nefreti öğrendim ondan bana karşı duyguğu nefret o kadar büyük ki.
"Bak işte kocacığım sana dedim verelim gitsin onun yüzünden canımızdan mı olacağız. Bu kadar mı değersiz bizim canımız."
"Sevim şu an seninle uğraşamam işim başımdan aşkın birde bu çıktı zaten başıma beni yalnız bırak."
Babam sevimi hafifce iterek odadan çıktı. Sevimde bana ölümcül bakışlar atmaya başlamıştı. Ben daha ne olduğunu öğrenemeden herkes dağıldı ayrıca ne verilcekti kimin canı tehkikedeydi hiçbirşey anlamıyordum.
Sevimin ters bakışlarından kurtulup abimin yanına gittim. Odasının kapısını bir kaç kere çaldım fakat ses gelmeyince bende yavaşca kapıyı açarak içeri girdim. Camın önünde dişarı bakıyordu baya dalgın olduğu belliydi fakat kapı açılınca atkasını bile dönmeden "Baba sana diğeceğimi dedim Açelya burada kalacak hiçbir kuvvet onu benden ayıramaz." İlk önce aflladım ne diyeceğimi bilemdim sonra "Abi benim" dedim. Abim birden bana dönü. Ağlamışmıydı daha önce abimi sadece annemizi kaybettiğimze ağlarken görmüştüm. Hemen yanına koşarak ona sarıldım.
"Abi iyi misin?"
"Açelyam özür dilerim. Ama sana söz veriyorum elimden geleni yapıcam söz. "
"Abi ben anlamıyorum. Sevim içerde babama canımız thlikede dedi. Sen burda başka bir şeyler diyorsun ben anlmıyorum ve korkuyorum abi. "
Abim yüzümü avuçlarının arasına aldı.
"Korkma bi tanem ben yanında olucam hadi gel seninle oturup konuşalım."
Abimle beraber yatağa oturduğumuzda kafamda milyonlarca senaryo kurmuştum. Acaba babam abimden bir şeyler mi istmişti yada acaba onların yanından gitmem mi gerekiyordu konunun benimle ilgili olduğu apaçık ortadayfı fakat ne olduğunu bir türlü kestiremiyordum. Abim konuşmaya başlayınca kalbimin hızlandığını hissettim. Abimi bu kadar üzen ve sinirlendiren ne olabilrdi?
"Bak güzelim. " dedi ve sustu. Sinirden dişlerini sıktığını kasılan çenesşnden fark edebiliyordum.
"Babam bir telefon almış. Bu kişi dünyanın en büyük mafyalarından." abimin dediklerini dikkatle dinlerken içimi bir korku kaplamıştı. " Bu adam seninle evlenmek istiyormuş. Eğer teklifi reddederse sen dışında herkesi öldüreceğini söylemiş babama. "
