Kağıt Üstü Evlilik

Asansörde Son Nefes

Güneşin aydınlığına uyanmıştım. Yanımda Pamir yoktu mutfağa doğru döndüm ve Pamir kahvaltı hazırlıyordu. Oturup kahvaltı yaptık. Pamir bana bakarak

Pamir: Bugün daha iyi misin dün çok sarhoştun.

Pamirin sol eli masadaydı , elini tutup 

Arel: İyiyim merak etme sadece hafif başım ağrıyor.

Pamir: Ofise gelicek misin ?

Arel: Gelirim evde canım sıkılıyor zaten.

Pamir:Tamam hadi hazırlan.

Birşey demeden üstümü giymiştim. Bordo renginde bir elbise ve beyaz çanta almıştım saçını at kuyruğu yapıp aşağıda indim.Pamir elimi tutarak beni döndürdü.

Pamir:Neden , neden hep güzel olmayı başarıyorsun?

Arel:Bilmem. Hadi gidelim.

Pamir birşey demedi. Ofise gelmiştik. Pamir odasına gitmişti.Bense Eylül'ün yanına gittim sohbet ettik.
1saat sonra Pamirin odasına gittim ve kapıyı açtığım zaman birde ne göreyim LUNA . Luna Pamirin kucağına oturmuş ve Pamirin dudaklarına yapışmıştı,Pamir ise karışıklık veriyordu. Gözümden bir yaş akarak asansöre bindim. Pamir benim Lunayı gördüğümü görmüştü ve hemen benim yanıma geliyordu ama ben asansore binmiştim . Asansöre bindiğim zaman ışıklar açıp kapanıyordu asansör durmuştu . Bağırarak 'Kimse yokmu asansorde kaldım yardım edin lütfen' diyerek herkes asansörün önünde toplanmıştı Luna hariç Pamir bana seslendi

Pamir:Arel Arel sakin ol adamları çağırdım çıkacaksın ordan lütfen sakin ol.
Dedi korkuyla

Benim gözlerim kararıyor ve kapanıyordu .Yere düşüp  bayılmıştım

O sırada Luna gelir ve 'Bu kalabalıkda neyin nesi hadi Pamir odamıza gidelim . Bırak şu ucubeyi' der ve Pamir sinirli bir şekilde Lunaya dönerek 'LUNA BENİM KARIM ASANSÖRDE MAHSUR KALDI VE SENİN DEDİĞİN ŞEYE BAK SEN GİDİYORSAN GİT UMRUMDA DEĞİLSİN. KARIM LAN O BENİM KARIM DOĞRU KONUŞ ONUN HAKKINDA"
Luna birşey demeden gitmişti.
Asansörde son nefesimi veriyordum.

Adamlar beni asansörden çıkarmışlardı.Pamir beni kucağına alıp hastaneye götürdü yanımızda Eylül ve Borada vardı.Beni ameliyata aldılar ve tam 2 saat boyunca ameliyattaydım.

Pamir:Hep benim yüzümden oldu Luna denen karıyla öpüşmücektim.

Bora:Tamam oğlum senin suçun ama şuan bunu düşünme Arelin iyi olmasını düşün yeterki iyi olsun.

Eylül:Evet Pamir Bora haklı.

2 saat sonra ameliyatan çıkmıştım.Doktor Pamire bakarak

Doktor: Ne yazık ki komaya girdi ama iyi durumda yoğun bakıma alıcaz . Geçmiş olsun

Pamir: Onu görebilir miyim?

Doktor: Şuan göremezsiniz 1 saat sonra odaya çıkarıcaz o zaman görebilirsiniz. Tekrardan geçmiş olsun.

Pamir birşey demeden oturdu gözleri yaş akıyordu tabi Eylül ve Boranında gözlerinden yaş akıyordu. 1 saat sonra odaya çıktım.Yanıma Pamir geldi

Pamir:Benim yüzümden oldu herşey çok özür dilerim Arel . Böyle birşey olacağını bilmiyordum Luna denen karıyla öpüşmücektim gerçekten çok pişmanım.

Dedi ve alnımdan öptü. Akşam olduğu için yanimdaki koltuğa oturdu ve elimi sıkıca tutttu gözleri sular seller gibi akıyordu ve uyuya kalmıştı.

                     ^^^^Böyle ^^^^

1 Hafta geçti.Pamir ağlamaktan  gözleri kızarmıştı.Pamir elimi tutup öpüyordu . Öperken uyanmıştım ve elimi hareket ettirmiştim Pamir  elimi hissetmişti başını kaldırdı ve gözlerimin açık olduğunu gördü birden gözleri doldu ve 'Uyanmışsın' dedi elimi Pamir yanağına koydum ve elimi öptü . Kısık bir sesle 'Nerdeyim ben?' dedim
Pamir sesimi duyduğunda hafifçe güldü ve dedi ki 'Hastanedesin 1 haftadır komadaydın bekle burda doktoru çağıracağım.' kafamı salladım. Pamir doktoru çağırdı.Doktor geldi ve derki ' 1haftadır komadaydın nasılsın kendini nasıl hissediyorsun?'