chemistry issues ⍭ winrina ✓

7

hey sen

oy verip yorum yapar misin tesekkur ederim

*****

"hayır hayır hayır." karina arabadan inip yanan eve doğru koşarken iki itfaiyeci tarafından tutuldu. 30 dakikalık yolu neredeyse 10 dakikada gelmişti fakat summer'dan hâlâ iz yoktu.

siyah saçlı kadının ardından arabadan inen minjeong'un önündeki manzarayı görünce içi burkuldu. öğretmeni, iki itfaiyeci tarafından tutulurken yere çökmüş ağlıyordu.

itfaiyeciler birbirlerine bağırıp haberleşmeye çalışırken minjeong ortada dikilmiş olup biteni sadece izleyebiliyordu. bu sırada iki tane itfaiyeci içeriden elleri boş çıkmışken yangın iyice yayılmıştı. "kızı hiçbir yerde bulamıyoruz! ya saklandı ya da..."

itfaiyeci devamını getirmediğinde zaten ağlayan karina'nın ağlaması daha da şiddetlenmişti. minjeong elleri duyduklarıyla titrerken ne yapacağını düşünüyordu.

summer'ın saklandığından emindi, annesi gibi zeki bir çocuktu ve yaşına rağmen paniğin onu ele geçirmediğini biliyordu.

"düşün minjeong düşün." diye mırıldandı summer'la konuşmalarını düşünürken.

"ne zaman annemle babam kavga etse odamdaki büyük oyuncak kutusuna saklanırdım, ben ortaya çıkıncaya kadar beni asla bulamazlardı."

hatırladığı şeyle minjeong'un gözleri büyüdü. koşarak itfaiyecilerden birinin yanına gitti. "odasında büyük bir oyuncak kutusu olmalı, ne zaman korksa oraya saklanırmış."

"ufaklık, yardımın için teşekkürler fakat şu an kızı kurtarmak yerine yangını söndürmeye çalışmaya daha odaklıyız. diğer binalara da sıçraması an meselesi."

itfaiyeci duygusuz bir şekilde açıklama yaparken minjeong'un kanı kaynadı. summer'ı çok uzun süredir tanımıyordu fakat ne zaman küçük kızı görse o, minjeong'u mutlu ediyordu. sarışın onu kaybetmek istemedi, öğretmeninin kızını kaybetmesini istemedi.

itfaiyeci yanından uzaklaşırken minjeong'un bakışları önündeki eve döndü. bir kez olsun cesur olmalıydı, değer verdiği birisi için.

derin bir nefes aldı ve yutkundu. elleri titriyordu fakat umursamadı. etrafına bakındığında itfaiyecilerin konuştuğunu, muhtemelen söndürme planı yaptıklarını fark etti. minjeong gözlerini kapattı ve mırıldandı. "ya şimdi ya asla minjeong."

gözlerini açıp kapısı açık eve doğru koşarken tek duyduğu arkasından bağıran bir itfaiyeciydi.

"efendim, az önceki genç kız yangının olduğu eve girdi!"

*****

ani bir cesaretle girdiği yangının içinde minjeong summer'ın odasını arıyordu. tişörtüyle burnunu ve ağzını kapatıp üst kattadır diye düşünerek merdivenlerden hızlıca yukarı çıktı, koridorun hemen karşısındaki renkli kapıyı gördüğünde doğru düşündüğünü anlamıştı.

hızlı adımlarla aralık kapıya ilerleyip odanın içine girdi. şans eseri yangın buraya çok yayılmamıştı bu sayede minjeong ağzını kapatmaya gerek kalmadan etrafına bakınabilirdi.

"summer." diye seslendi çaresizce. yatağın yanındaki büyük kutu gözüne çarptığında kızın içinde olması için bildiği tüm duaları okudu. büyük kutuya ilerleyip kapağını açarken yangının odaya gitgide yaklaştığının farkındaydı, öksürmeye başlamıştı.

kapağı açtığında korkudan büzüşmüş küçük kızı ve üstündeki oyuncakları gördüğünde rahatlamış bir şekilde iç çekti. summer tek gözünü açmış, kapağı açan kişinin minjeong olduğunu fark ettiğinde şaşırmıştı. "minjeong! ne yapıyorsun burada?"