Üzgünüm (arcen)

Final

Arif'ten

Cenan'ın böyle söylemesi ile bir süre daha öpüştükten sonra,utanarak geri çekildim "umm şey...bundan sonra ne olacak Cenan peki?" Ofladı "bilmiyorum Arif, çok sorun çıkaracak tiplerden değiller aslında ama...emin değilim,hangi taraflarına denk gelirsek artık" sıkıca sarıldım "ikimiz birlikte olduğumuz sürece herşeyin üstesinden geliriz, Cenan'ım" burnuma öpücük kondurdu "bundan eminim".

2 gün sonra Cenan'ın evi

Cenan'dan

Şu son iki gecedir arifle huzurlu bir uyku çekiyordum,ve şuanda da öyleydi fakat hava aydınlanıyordu,saate baktığımda 6.46 olduğunu görmemle hızlıca üstümü değiştirip,komodinin üstüne not bıraktıktan sonra telefonumu alıp evden çıktım,arabaya binip doğruca Tuğba'nın ailesinin evine doğru yola koyuldum.

Arif'ten

Sabahın erken saatlerinde uyanmıştım, yavaşça olduğum yerde gerinerek ayağa kalktım sağıma döndüğümde Cenan'ın olmadığını fark edip, hızlıca diğer odalara bakındım,yine onu göremeyince aramaya karar verdim odaya vardığımda komodinin üstünden telefonumu alacakken cenan'dan bir not görmemle duraksadım.

Canım arif'im eğer bu notu fark ettiysen boşuna arama beni çünkü evde değilim, benim için endişelenme sadece erkenden Tuğba'nın ailesinin evine gitmeye karar verdim. Neden seni de götürmediğimi düşünüyor olabilirsin,sadece daha fazla bu konuyu takıp üzülmeni istemedim.ve eğer dönersem bil ki artık hiç bir engelimiz kalmamıştır,fakat geceye kadar dönmezsem arif'im işte o zaman ne sana olan sevgim ne de bedenimin bir anlamı,bir varlığı vardır. Şuanda nasıl hissettiğini anlayabiliyorum ve elimden hiç bir şey gelmiyor,bunu bilmek inan kalbimi parçalıyor. Ve şunu da söylemek istiyorum bir tanem ,eğer ben bugün senin yanında olmazsam buraya gelmek aklından bile geçmesin,eğer gelirsen seni asla affetmem, Arifim...sadece geceye kadar beni bekle ve sakın yememezlik de yapma. Çünkü gelirsem bunun hesabını da vermen gerekebilir. Seviyorum seni arif'im, hoşçakal...

Gözlerim dolu bir şekilde notu yavaşça komodine geri bıraktım...onun için hiçbir şey yapamamak ve çaresizlik hissi beni şimdiden yiyip,bitirmeye başlamıştı 'umarım çabuk döner' dedim içimden,bir umutla.

Cenan'dan

Evlerine vardığımda istemsizce bir ürperti sarmıştı tüm vücudumu 'umarım sorun çıkmaz ve arifime kavuşurum' dedim içimden...hizmetliler kapıyı açtıklarında vakit kaybetmeden,salona doğru ilerledim,tahmin ettiğim gibi herkes salondaydi,bütün gözlerin bana dönmesi ile alnımdan ter akmaya başlamıştı bile,bir cesaretle herkese arifi sevdiğimi söyleyip onunla uzaklara gitmeye karar verdim bu yüzden herkesin dikkatini çekebilecek bir yer bulup elimi çırptım "evet sayın yılmaz ailesi, lafı fazla uzatmadan konuya geçmek istiyorum...benim yönelimi mi gayette iyi biliyorsunuz ve kızınızı da sevmediğimi de çünkü siz sırf ben ünlüyüm diye kızınızı da kendi lanetinize soktunuz,inanın ki en az benim kadar oda beni sevmiyor sadece size öyle görünmeye çalıştı,sizin kurallarınıza hep sadık kaldı fakat birinin artık bu işe bir dur demesi gerekiyordu, çünkü bu ilişki sonsuza kadar sürmeyecekti ve benim en sonunda size patlayacağımı da biliyordunuz..." Hepsinin gözleri fal taşı gibi açılmış bir şekilde bana bakıyordu,Tuğba bir anda yanıma gelerek oda konuşmaya başladı "Cenan haklı anne,baba...ben Cenan'ı en baştan beridir sevmiyordum zaten bunu sizde biliyordunuz... sırf onunla bende ünlü olup,lanet borçlarınızı kapattırmak için ikimizi de boş yere kullandınız! Kusura bakmayın fakat bende Cenan'ın tarafındayım ve eğer Cenan'ın dediklerine saygıda bulunmazsaniz bizzat sizi polise şikayet eden ilk kişi ben olurum" Tuğba'nın gerçekten böyle bir şey yapacağını beklemiyordum fısıldayarak "çok sağol Tuğba" göz kırptı  "sana o kadar şey yaptım Cenan...bunu da yapmam gerekiyordu zaten" artık daha fazla orada kalmak istemediğim için sırıtarak çıkışa doğru yürürken son kez konuştum "ben Arif Güloğlundan deli gibi hoşlanıyorum! Ve hiçbiriniz de umurumda değilsiniz!" Gülümseyerek dışarıya doğru ilerledim hava çoktan kararmisti arabaya binip, beni bekleyen arifimin yanına doğru yola koyuldum.

Arif'ten

Saat akşam 11 i bulmuştu ve o hâlâ eve gelmemişti,o kadar tedirginim ki yemek bile yemedim sürekli evin içinde dolanıp durmuştum...tam oturacakken kapı zili çalması ile koşarak kapıya doğru ilerledim,kapıyı açmamla görmek istediğim kişiyi görünce gülümsedim ve gözümden yaş gelerek ona sıkıca sarıldım "Cenan... Cenan'ım beni bırakmadın! Allah'ım sana şükürler olsun!" Yoğun bakışlarla yüzüme baktı "ben seni hiçbir zaman bırakmam, arif'im" Dudağına hafif bir öpücük kondurup içeri geçmesi için geri çekildim elimden tutup salona geçtiğimizde yanına oturacakken beni bir anda kucağına çekmesi ile ağzımdan küçük bir çığlık çıktı "Cenan ne yapıyorsun? Yorgunsundur sen şimdi,niye oturttun beni kucağına?" Bir süre cevap vermedi ve  sonra yüzümün her köşesini öpmeye başladı kıkırdayarak geri çekildim gözlerime aşkla bakıyordu "seni görünce yorgunluğum uçup gitti bebeğim...hem sen yanımda olduğun sürece ben asla yorulmam" iç çektim ve  bir süre utanarak gözlerimi kaçırdım ardından neler olduğunu merak ettiğim için yeniden göz teması kurmaya başladım "Cenan sen,hani gittin ya neler oldu orada?" Ellerini saçlarıma daldırdıktan sonra konuşmaya başladı "aslında çok fazla bir şey olmadı sadece eve girdiğim gibi bütün herşeyi açıkladım,sadece şaşırdığım taraf, Tuğba da beni destekledi" şaşırarak yüzüne baktım "ne? Ama o seni sevmiyordu beni de" "hâlâ da sevmiyor arifim gördüğümüz kadar değil mecbur kaldığı için benimle evlendi yoksa benimle bir alakası yok yani" gülümsedim "sanırım o kadarda kötü değil belki onunla arkadaşlık edebiliriz hm?" Gözleri dudaklarıma kayarak konuştu "belki..." "Hey Cenan neden öyle bakıyorsun?" Gözleri hâlâ dudaklarımdaydı "nasıl bakıyormuşum ki?" Kalbim hızlandığı için zar zor nefes alıyordum "yiyecekmiş gibi" küçük bir kahkaha attı ve ardından iyice bana yaklaştı "zaten öyle yapacağım güzelim".

-Evvet arkadaşlar bu hikaye de böyle bitti normalde kötü bitirmeyi planlıyordum fakat bende kötü sonları sevmeyen bir insan olarak vazgeçtim ve elimden geldiğince güzel bir şekilde bitirmeye çalıştım

-umarım bölümü beğenmişsinizdirrr hepinizi çok seviyorum, hoşçakalınnn💗💗