Dilaw (College Series #1:)

Chapter 4

Clifford's Pov ;

Maaga akong nagising dahil baka ma late nanaman ako, kasalukuyang naliligo ako ngayon at sinunod ang pag toothbrush.

Bumaba na'ko para mag almusal, na-abutan ko sila mom and dad na kumakain kasama rin si kuya kaya nakisabay narin ako dahil medyo maaga pa.

“Buti’t maaga kang nagising ngayon at sumabay samin” ani mom habang kumakain.

“Mom, ayaw ko lang pong ma late.” saad ko habang kumukuha ng kanin.

“Oh siya, kumain kana at baka ma late ka” ani ni dad.

“Ako na mag hahatid sayo, Clifford.” saad ni kuya Warren.

“Hindi na, kaya ko naman” sambit ko.

“Sige, basta mag ingat ka” saad niya na ikinatango ko naman.

Tapos na akong kumain at agarang kinuha ang susi ng kotse ko. Isasabay ko narin si Heather sa pagpasok dahil alam kong nakahanda na ito.

Lalabas palang ng gate si Heather ay bumusina na ako para mapansin niya ako. Lumingon naman ito sakin at kumaway, her uniform make's her more prettier.

“Good morning, Clifford!” masayang bati nito.

“Good morning too, Herther” bati ko pabalik.

“Ang aga mo ngayon, infairness!” natatawa niyang saad.

“Sabay kana?” tanong ko sakanya.

“Ah, sige.” saad niya.

Lumabas naman ako sa kotse ko at pinag buksan siya, lagi ko ’tong ginagawa even kay mom.

“Thank you!” ngiting saad niya.

Pina andar ko na ang kotse ko at mabilis na nakarating sa WA College. Pagpasok na pagpasok namin sa gate ay sinalibong na siya ni Alice.

”Kamusta, Heather?” tanong ni Alice.

“Buhay pa naman” tawang ani nito.

Nakasunod lang ako sa likod nila at naririnig ang mga pinag uusapan nilang dalawa, hamak na mas matangkad si Heather kaysa kay Alice.

Nandito na kami sa Room namin at ina antay ang Professor. Mga tatlong minuto ay pumasok na si Professor Lan dala dala ang laptop niya.

Mahaba ang naging lecture ni Professor Lan, uwian na namin ngayon at kasabay ko si Heather. Ang hindi niya alam ay pupunta kami sa dalampasigan malapit rito sa WA College.

“San na tayo?” takang tanong nito.

“Basta” saad ko.

“Sige, sabi mo yan” irap niyang saad.

“Malapit na tayo.” sambit ko.

Nakita ko sa mga mata niya ang kislap dahil nakita niya ang dalampasigan, alam kong matagal narin kaming hindi nakakapunta kaya dinala ko siya rito.

Bumaba na siya sa kotse ko at tumakbo papuntang dalampasigan. Ang ganda niyang pag masdan habang nakangiti.

Bigla niya akong niyakap at may sinabi, nagulat ako dahil bigla nalang siyang yumakap.

“Thank you, Clifford!” masayang ani niya.

“Walang problema.” sagot ko.

Kumalas na siya ng yakap at iniwan akong tulala, hindi ’yon ang first time na niyakap niya ako pero iba ang feelings ko ngayon.

“Clifford, tara dito!” tawag niya sakin.

Pinag masdan ko muna siya, nakita ko ang maganda niyang mukha at mahaba niyang buhok na hinahangin.

“Teka lang." saad ko.

Umupo naman siya kaya ginaya ko, may sinabi ito paraan para hindi ma alis ang titig ko sakanya.

“Thank you dahil dinala mo ako dito, i feel safe here!” nakatitig na tingin niya sa'kin.

“Wala lang ’yon, basta ikaw.” sambit ko.

Nagabihan kami sa dalampasigan at naisipan na naming umuwi dahil baka raw hanapin siya ni Tita Beth. I don't know why i feel safe with Heather. May sumpa ba ito?.