" Ece kızım kalk hadi okula geç kalıyorsun " diyen annemin sesiyle yeni bir güne merhaba demiştim.
" Hemen hazırlanıp aşağıya inerim" dedim.
" Tamam kızım " dedi annem .
Annem odadan çıktıktan sonra üzerimi giyinip lavaboya girdim.Lavaboda işim bittikten sonra aglşağıya indim.
Abim bana bakmıyordu gözünü tabağına dikmişti.
Ah be abim şuan bana bakmak için içinde savaş yaşıyorsun ama abi ben sana kendimi affettiricem .
" Afiyet olsun size ben gidiyorum" diyip ayakkabılarımı giymeye başladım.
" Kızım otobüsle gitme abin bıraksın " dedi annem.
" Gerek yok anne ben kendim giderim" diyip kapıyı açarak dışarıya çıktım.
Yürüyerek otobüs durağına vardığımda yanımda bir arabanın durmasıyla o tarafa döndüğümde yanımda Yağız abinin arabasını gördüm.
Dün Yağız abiye kötü laflar etmiştim ve çok pişmandım
" Ece biraz konuşalımmı " diye sordu Yağız abi.
Acaba dünki yaptığım saygısızlığımı konuşacaktık .
" Olur konuşalım " dedim.
Yağız abi arabasını orda bırakarak yanıma geldi .
Beraber okula doğru sessizce yürümeye başladık.
Daha fazla dayanamayarak sessizliği bozan taraf ben oldum.
" Yağız abi özür dilerim sana saygısızlık yaptım , abimede saygısızlık yaprım. Sinirliydim sinirden gözüm dönmüştü o yüzden kırıcı konuştum . Size asla saygısızlık yapmamalıydım siz beni sadece uyarmıştınız " dedim başımı öne eğerek .
" Ece başını öne eğme ha bu arada ben sana kırıpmadım o lafları sinirden söylediğini biliyorum " dedi Yağız abi .
" Abinle hala küsmüsünüz ?" diye sordu Yağız abi.
" Ben küs değilim ama abim bana küsmüş . Abim bana küsmekte haklı zaten tanımadığım birisi yüzünden abimin kalbini kırdım " dedim.
" Abin sana kıyamaz ve senle küs kalamaz bir iki güne kadar barışırsınız " dedi Yağız abi.
" Bilmiyorum Yağız abi gerçekten napacağımı bilmiyorum" dedim.
" Biz her zaman seni arkandayız prenses " dedi.
Ya prensesinmiyim gerçekten diye sormama az kalmıştı.
Ben dilim durmazdı iyi ki söylemedim lan yoksa adama rezil olurduk.
Ama bu adamda bı şeyler var .
Yanıma yaklaşınca kalbim normalden iki kat daha hızlı atıyor.
Heyecenlanıyorum , bazı sözlerinden sonra utanıyorum ve Yağız abinin yanında konuşmayı unutuyorum ya .
Abin o senin diyorum içimden o senin abin. Abin olmasa bile abinin arkadaşı böyle hissetmen doğru olmaz diyorum ama o bana bı laf söyleyince dayanamıyorum resmen adamın karşısında eriyorum lan.
Ben içimden düşüncelere dalmışken sonunda okula varmıştık.
Yağız abiye dönerek " Görüşürüz Yağız abi" diyerek okula doğru ilerlemeye başladım.
Yağız abi ben duymayayım diye kısık sesle " Sen iste yeter ki biz her zaman görüşürüz " dediğini duydum.
Gülerek okulun içine girdim.
