~Ruhların Buluştuğu Şehir

~4. BÖLÜM

🍀Selam güzel okurlarım nasılsınız ?

🍀Emojimizi buraya alalım

🍀Keyifli okumalar

"Aa. Abi dur napıyosun öldürüceksin adamı"

–Tüm gücümle abimi adamın üzerinden almaya çalıştım ama nafile öyle güçlüydüki milim kıpırdamadı. Resmen deliye dönmüştü boynundaki ve kolundaki damar belirgin bir şekilde ortaya çıkmıştı. Var gücümle tekrar deneyerek abimi adamın üzerinden hafifte olsa çekmeyi başardım.

–Kimdi bu adam abim neden bu adamı öldürmek istercesine dövüyordu ? Abim adamı ölü niyetine bırakıp üzerinden kalktı. Adamı nasıl hırsla dövdüyse eli patlamış ve kan altında kalmıştı. Hala öfkesi dinmemişti burnundan soluyordu. Bu adamın kim olduğunu aşırı merak ediyorum. Ama abime sormaya çekindim, çünkü hala öfkesi dinmemişti. Daha fazla dayanamayıp sordum.

"Abi kim bu adam?"

"Mihra burdan hemen gitmeliyiz"

–Abim kolumdan tutarak beni buradan çıkarmaya çalıştı. Neden bu kadar telaşlıydı anlamıyordum. Kolumu abimden kurtarıp;

"Sen bana bu adamın kim olduğunu ve neden adamı öldüresiye dövdüğünü söylemeden hiçbir yere gelmiyorum"

"Mihra abicim söz veriyorum sana buradan çıkınca sana her şeyi anlatacağım ama öncelikle buradan çıkmalıyız"

–Abim söz verdiyse sözünü tutar. Abimi dinleyerek bardan çıktım. Vale arabayı getirince arabaya bindik. Yolda ilerlerken abimin telefonu çaldı. Telefon arabaya bağlı olduğu için konuşmaları bende duydum

"Aras naptın sen?"

–Telefondaki kız her kimse ağlayarak konuşuyordu. Yüzümü abime çevirerek noluyo dercesine baktım gözlerine, ama o gözlerini kaçırdı benden. Telefondaki kız ile konuşmaya başladı.

"Rojda ne yapsaydım kardeşin eline silahı alıp gelmiş ben onu dövmeseydim o beni vuracaktı"

"Şimdi daha mı iyi oldu abimler, babamlar, töre büyükleri herkes her şeyi öğrendi. Tüm Mardin ayakta seni bekliyorlar burada"

"Beklesinler çimen gözlüm beklesinler ben seni gelip alacağım."

"Kan döküldü Aras beni gelip alamazsın elini kolunu sallaya sallaya töreyi bilmezmiş gibi konuşma."

– Ne! abimin dövdüğü çocuk aşiretin çocuğumuymuş ve abim o çocuğu ölü diye bırakmıştı kenarda. Her ne kadar aslımı inkar etsemde töreyi bilirdim. Kan döküldüyse tüm aşiret ayaklanırdı. Birde üzerine abim aşiretin kızını sevmiş ve bunu herkes duymuştu. Ya her ikisinin kanı dökülecekti yada berdel olacaktı.
Bu demek oluyorduki abimle birlikte benimde sonum gelmişti. Abimi öldürmelerine asla izin vermem o bana abilikten çok babalık yaptı nasıl onu dipsiz kuyulara atardım. Başımı tekrardan abimin tarafına çevirip gözlerine baktım ama o ısrarla gözlerini benden kaçırdı. Başımı cama yaslayıp içimdeki korkunun beni esir almasına istemsiz bir şekilde izin verdim. Gözlerimde biriken yaşlar daha fazla dayanamayıp akmaya başladı.

–Ne olacaktı peki şimdi ? Yani olacaklar belli berdel olucaktı tamam ama beni verecekleri adam kim? Peki ya okulum ne olacaktı ? Peki ya ben de abim gibi buradan gidince annem ve Hatice teyze ne olacaktı ? Onları burada nasıl tek bırakıpta giderim. Salih pisliği annemin kanına girmişti ne olursa olsun annem onunla mardine dönecekti. Boşuna kendini kandırma mihra anneni bahane etme geçersiz bir bahane bu. Düşüncelerimden ayıran abimin sesi oldu. Telefondaki kız sesini kalın ve gür sesli bir erkek almıştı

"Aras Ağaa!"

–İstemsizce yerimden sıçradım. O nasıl güçlü bir sesti öyle konuşmamış adeta kükremişti.

"Aras ağa ya sen ayağınla mardine gelirsin yada ben senin arkandan Ankaraya gelirim. Bana sorarsan kendi ayağınla kendi toğrağına gel şayet ben Ankaraya gelirsem seni o toprağa gömmeden dönmem!"

"Berden ağa yorma sen kendini,ben yola çıktım geliyorum. Sakın çimen gözlümün kılına zarar veriyim demeyin size yemin olsun o konağıda o mardinide yakar küle çeviririm"

"Lan it ne cürretle bana kardeşimle ilgili yorum yapıp emir veriyosun. Olum seni sağ çıkarmayacağım! Bekle beni o Ankarayı sana dar etmeye geliyorum" Deyip telefonu kapattı.

–Arabada uzun bi sessizlik hakimdi. Ne benim cesaretim vardı ne olacağını sormaya, nede abimin cesareti vardı olacakları söylemeye. Araba yarım saat sonra mogan gölünde durdu. Abim kapısını açarak aşağı inip cebindeki sigara paketini çıkarıp sigarasını yaktı. Hemen ardından bende aşağı inip bana dönük olan sırtına dokundum. Ne olacaksa olsun yeterki abim iyi olsun benim için yaptıklaından sonra onu hiçe sayıp şımarıklık yapıpta olacaklara hayır diyemezdim. Abim benim canım onun canına zarar gelmesi demek benim canımın yanması demek.

"Abi üzülme ben olacakları biliyorum. Sen mutlu ol ben her şeye tamam derim zorluk çıkarmam. Berdel olacağını biliyorum. Senin kılına zarar gelmesin yeterki ben berdeli kabul ediyorum."

"Mihram abisinin güzeli. Ben çok özür dilerim abicim ama gönlüme söz geçiremedim, yapamadım vazgeçemedim çimen gözlümden.  Aslında bu haftasonu istemeye gidecektik çimen gözlümü, ama biz daha istemeye gitmeden küçük kardeşi fırat bizi öğrenmiş peşime takılıp buralara kadar gelmiş. Olay bütün aşirete dağılmış. Yoksa seni böyle bir ateşe atmazdım, atmamda abim korkma ben bir yolunu bulacağım ucunda ölüm olsada seni o Berdan gaddarıyla evlendirmeyeceğim."

"Abi saçmalama bu Berdan her kimse seni öldürür ben buna nasıl razı gelirim. Kaderimde böyle bir evlilik varmış yapacak bir şey yok. Abim benden bu gaddarlığı yapmamı bekleme"

–Abim elindeki sigarayı fırlatıp bana yaklaştı. Saçlarımı okşayıp sıkıca sarıldı. Gözlerindeki korku nefesine kadar hissediliyordu. Biliyor ve hissediyorum korkusunu küçük kızını büyük ateşe attı sonuçların buraya geleceğini tahmin edemedi etseydi böyle bir olayın yaşanmasına asla izin vermezdi.

"Hadi abicim arabaya geçelim artık, evde detaylı konuşur bi çaresine bakarız" deyip abimi kendimden uzaklaştırdım.

–Arabaya doğru yaklaştığımızda arabanın sağ tarafında duran karartıyı fark ettik. Abim hemen beni arkasına alıp belindeki silahı çıkardı.

🍀Bölüm Sonu

🍀Bölüm nasıldı sizce

🍀Mihranın abisi için yaptığı fedakarlık hakkında ne düşünüyorsunuz ?

🍀Sizce bu berdel gerçekleşecekmi yoksa aras ölecek mi ?

🍀Genel görüşleri buraya alalım

🍀Kendinize cici bakın💖