Yalan Masalı

B8-Abigail

-Evet Lola uzun süredir uğrayamadım kusura bakma

-Sonunda bir kızın olduğunu hatırlamışsın

-özür dilerim ama biliyorsun ben sa-

Sözünü böldü

-bana dokunamıyorsun

Lola kendini kaptırmıştı, dolapta saklanmakta olan Gale yi bile unumuştu

-Bence bu büyük bir yalandan ibaret, senin gücün dokunduğu tüm canlıları anında çürütüyorsa ben nasıl hayattayım! eğer bana dokunamıyorsan ben nasıl doğdum? Belkide ben senin gerçek kızın bile değilim haftalardır uğramıyorsun yanıma gelmiyorsun bana sevgiiyle bile bakmıyorsun!

Abigail duraksadı

-bak sen küçükken bir kaza oldu ben gücümü kontrol edemedim ve...
Sırtını hiç farkettin mi?

-sırtımda ne var ki

-elimin izi, o kazada az daha...

Abigail kendini tutmaya çalışıyordu, duygularını kontrol etmeliydi, ağlamamalı:

-ve arada sırtın ağrıyor öyle değil mi? İşte bunun suçlusu benim, ben sana zarar veriyorum Lola

Konuştukça canı yanmaya başlıyordu, ama hayır tek bir gözyaşı bile burayı yerlebir edebilir...

Bu odada daha fazla duramazdı hızla odadan çıktı ve koridorda hızla ilerlemeye başladı...

...............................................................................

Gale, duyduklarına inanamıyordu. dolaptan fırladı ve yerde oturan Lolanın yanına koştu ve ellerini tuttu.

-Lola iyi misin?

-Gale...  Herşeyi duydun mu?

-Seni darlamıyacağım. Şimdi sakin ol lütfen.

Lola ellerini çekti

-Gale lütfen gider misin?

-hayır seni asla böyle bir durumda yalnız brakamam. Şimdi gözlerime bak, ve derin nefes al.

sarılırlar

-Gale ben sana her şeyi anlatacağım lütfen şimdi beni yanlız bırakır mısın? Merak etme sadece biraz yalnız kalıp düşünmeliyim.

-Tamam şimdi gidiyorum ama yarın bahçede her zaman ki yerde seni bekliycem.

Lola gülümsedi :

-Tamam orada olucam.

.................................................................................

-Abi sen iyi misin? Hiç iyi görünmüyorsun

Abigail masasında oturuyordu. Kendini o kadar kötü hissediyordu ki en yakın arkadaşının sesini bile duymamıştı.

-Abi sana sesleniyorum beni duymuyormusun?

-a Alissa özür dilerim seni duymadım

-Bir sorun mu var gel karşıma otur biraz konuşalım.

Abigail sandalyesinden kalkıp Alissa nın yanına oturdu:

-Alissa ben artık dayanamıyorum.

-Sakin ol derin nefes al.

-Biraz önce Lolanın yanındaydım... Bana, belkide ben senin kızın değilim, dedi. Birgün mutlaka gerçeği öğrenicek,  ve ben yine yapayalnız kalıcam.

- Senin suçun yok ki. Onu annesi istemedi.

-Hayır, Olive'i annesi istemedi

-Sen bunu bilemezdin,  5 yaşından önce anlamak mümkün değil bunu sen de biliyorsun.

-Anlamalıydım... şimdi benden nefret ediyo. Hayatım boyunca kimseye dokunamıyacam.

-Hayır bunu kendine yapma sen onu annesinden daha çok sevdin,onu korumak için elinden geleni yapıyorsun. Lola büyüynce  bunu anlıycak. Seni terk etmiycek

-Ben Lolaya sadece zarar veriyorum...

-Bunları düşünmeyelim artık. Git ve dinlen hatta bir kaç gün.

-Çok iş var hem daha-

-Merak etme ben de yöneticilerden biriyim işlerle ben ilgilenirim.

-Sen şu hayatta beni tanıyıp terk etmeyen tek kişisin. Teşekkür ederim Alissa.

-Teşekkür etmene gerek yok hadi odana git ve güzelce dinlen.

-bide... şey var. Akşam yemeğinde Olive le burda yemek yiyeceğim ve seni onunla tanıştırmak istiyorum. Tabi sen de istersen.

-Şeyy yani ben isterim ama Olive...

-Korkma sana zarar veremez, buna izin vermem.

-Tamam akşam burada olucam ve Lolayı düşünme ben onunla konuşurum.

-Teşekkür ederim Alissa....

.................................................................................