ANEMOİA

Bölüm 5

Bazen bir rüyanın içinde yaşamak istersin hayatına giren kişinin sana rüyaları yaşatacağından habersiz. Kim bilir belki rüya kabusa döner.

Ne diyeceğimi bilemez bir şekilde Gökay'a bakıyordum.

Nasıl yani oda beni mi seviyordu, anlıyamıyordum birşey bu beynimin bana bir oyunu muydu yoksa.

Daha fazla dayanamayıp konuşmaya başladım.

"N nasıl y yani siz beni mi
se seviyorsunuz" dedim kekeliyerek.

"Evet prensesim evet çok seviyorum sizi" dedi.

Ne diyecektim ben bende seni seviyorum desem olur muydu

"Prensesim istemiyorsanız zorlayamam"

"Saçmalama lütfen tabiki istiyorum"dedim heyecanla

Şaşırmış duruyordu.

                         ..............

Odaya çıkmıştım ve herşeyi Almila'ya anlattım çok sevinmişti.

Sabah mutlu bir şekilde uyanıp kahvaltı yaptık Gökay tam karşımda oturuyordu ve kimseye belli etmeden kaçamak bakışlar atıyordu. Bende belli belirsiz bir gülümseme ile karşılık veriyordum.

Kahvaltıdan sonra saraya geçtim. Bahçede dolaşmaya başladım. Sonra bahçedeki pembe laleler gözüme ilişti.

Şarkı mırıldanarak çiçeklerin yanına ilerledim.

Birkaç lale topladım odamdaki vazoya koyacaktım.

"Bakıyorum da çok mutlusun" arkamdaki sese doğru döndüm.

Gözlerim Yeliz ile kesişti. Nerden çıkmıştı bu. Ama mutluluğumu o bile bozamazdı.

"Evet rahatsız mı oldun" dedim yapmacık bir gülüşle.

"Evet rahatsız oldum ama sorun değil bu mutluluğun çok sürmeyecek" dedi ve saçlarını savurarak yanımdan geçti.

Ahh ne sinir ama neyden bahsetmişti. Aman neyse Yeliz işte saçmaladı birşeyler diye düşündüm herşeyden habersiz hayatımın mahvolacağından habersiz.

Odama girip biraz dinlendim. Ardından yemek saatine yakın babamın odasına girdim.

"Babacığım nasılsın bugün" diye sordum gülümseyerek.

Yüzü çok solgun gözüküyordu. Bir derdi vardı belliydi ama derdi neydi ki.

"İyiyim kızım sen nasılsın" dedi gülümseyerek ama zoraki bir gülümseme olduğu belliydi.

Odanın kapısı tıklatılması ile bakışlarımı oraya çevirdim.
Gelen dadımdı.

"Rahatsız ettiğim için üzgünüm kralım ama prensesimiz ile konuşmam gereken önemli bir konu var" dedi tedirgin görünüyordu.

Hemen odadan çıktım ve odama geçtim.

"Dadı ne oldu. Nedir bu kadar önemli olan şey."

"Prensesim üzgünüm bu haberi size ben vermek istemezdim. Ama..." Susmuştu ne oluyordu ya aklıma Yeliz'in sözleri geldi.

"bu mutluluğun çok sürmeyecek"

"Ne oldu dadı konuşana" dedim sinirle

"Prensesim bu aralar krallık işleri pek yolunda gitmiyor."

Nasıl yani benim neden bundan haberim yoktu.

"Biliyorsunuz Ranaıs krallığı ile düşmanlığımız var. Ranaıs veliyahtı prens Eren ile evlenmeniz isteniyor." Dedi şey ile buz kestim.