Serotonin of my Soul

Prologue

Prolouge

𓅰

Nakakaloka ‘tong bar na pinasok namin ni Maggie, mukhang na-stack sa past. Puro 90's hit ang pinapatugtug, inaantok tuloy ako kahit nakalimang shots palang ako ng drinks.

I feel dizzy but I am not drunk. This freaking alcohol won't kill me.

"Oh, mukhang may tama kana" sabi ni Maggie na ngayon ay hindi na sakin makatingin ng diretso "Sobrang dali mo naman malasing"

Nagsalita ang lasing, hmmp.

Hindi ko siya pinansin dahil kapag kinausap kopa siya, wala kaming matinong pag-uusapan. Gusto ko nang umuwi, my head is a liitle dizzy narin. Biglang may humawak sa bewang ko, napatayo ako at tiningnan kung sino iyon. My vision is blurry, kinakapa ko mula sa table ang glasses kong nabitawan ko.

Natumba ako bigla nang bitawan niya ako. Naaninag kong may sumuntok sa kaniya at napaatras siya. Malakas ang tugtug ng musika, pero alam kong may tensiyon na namumuo ngayon sa harapan ko.

"....stay away from her, you bastard!"

Napatayo ako, pero bigla akong natumba at naramdaman ko nalang na may biglang sumalo sakin. Naaninag ko sa mga mata ko na lalaki siya, I can even feel his muscular chest embracing me.

"Okay ka lang miss?" malabo ngunit narinig kong sabi niya. Even my hearing right now is so weak, is this because of the drink? "Miss, are you okay?" pag-ulit niya ng tanong.

Hindi naman ganun karami ang ininom ko pero sobrang tinamaan ako. I know someone put some drugs on my drink, I think it's the man that touched my waist.

Pastilan, inaantok ako. Pwede naman siguro matulog sa bisig ng lalaking 'to. Take me to heaven man, I want to feel peace in this chaotic life of mine.

𓆟𓆝𓆞𓆜

Nakakasilaw na liwanag ang bumungad sakin nang imulat ko ang aking mga mata. Dali-dali kong kinapa ang glasses ko. I gaze at the window and the sun is shining it's rays, a sight to be hold. Thankyou, pananginip lang ang lahat at nandito na ako sa hotel room ko.

I gaze in the ceiling and I saw a fan. Hindi naman ako bumili ng ceiling fan at walang nakasabit na ganito sa room ko. I know that in my room it's a chandelier, because I intended to put there that so when the earthquake comes, that chandelier will be straight in my throat and take my breath away.

Mabilis akong bumangon. Pinagmasdan ko ang paligid. May piano malapit sa bed imbes make-up table, sa gilid nito ay may bookshelf imbes lamp ko, may lamesa din ng sculpture ng mga tao, there is also an image of a crucified man, brown ang curtains but pink is what I bought for my window.

This is not my room! Where am I?

Dali-dali kong kinapa ang katawan ko. Inalis ko ang blanket para tingnan kung nakahubad ako pero wala, it's still the same clothes I wore yesterday. I searched for blood in the bed, iyon daw kasi ang mangyayari if a virgin was fucked, but I find it empty and clean.

If this is not my room, where am I?

Mabilis akong lumabas ng kwarto, bumungad sakin ang sala, walang tao kaya dumiretso ako sa kusina. Hindi ako nadismaya sa nakita ko, may lalaking nakatayo doon. He's wearing his pajamas and apron, nagluluto siya.

"What did you do to me?!" pasigaw kong sabi sa kaniya, but he gaze at me with no emotions at ibinalik ang atensiyon sa niluluto niya "I will report you to the police!"

He still didn't give me a bit of his attention. Masiyado niya yatang ini-enjoy ang pagluluto. Nakita ko ang nakakalat na unan mula sa sala at inihagis ito sa kaniya.

Kinabahan ako nang bigla siyang napatigil. Yeah, that's what I want, I am not afraid of you! Pinatay niya ang apoy sa stove at humarap sakin.

Natulala ako sa napagmasdan ko. Now I can see his face clearly. I need to remember this so I could report it detailed to the police. Mapupungay na mga mata, matangos na ilong, maputing balat, kulot na buhok at tatto'ng cross sa leeg.

Napaatras ako nang magsimula siyang humakbang papalapit sakin. His face is serious as hell, he didn't even shock that Im awake, Im pretty sure he molested me!

Nakuryente bigla ang katawan ko nang mabunggo ang paa ko sa sofa, dead end. Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi ngunit ilang sandali pa bumalik na ito sa pagiging seryoso. His gaze are scary, oh my, please someone save me.

Tumigil siya ng 1 meter away sakin. Nakipaglabanan ako sa kaniya ng tinginanan pero siya ang unang umiwas.

Kailangan kong makaalis dito. Baka kidnaper siya at manghihingi ng 1million sa family ko, ayokong mapagalitan ni dad! Pwede rin na baka ibenta niya ang mga organs ko, he's a murderer!!

"Get out"

deep voice

Napatigil ako sa imagination ko nang bigla siyang magsalita. Papaalisin niya lang ako ng ganito lang? Paano ang mga gamit ko?

"Wait, what?" nagtataka kong tanong "Nasan ang mga gamit ko?!"

Hinawakan niya ako sa wrist at hinila papunta ng pintuan. Binuksan niya ito at pinapalabas ako pero pilit akong pumapasok.

"Get out" mas malakas niyang tugon.

Hinaharangan niya ako ngayon. Gusto ko lang naman kunin ang mga gamit ko sa loob, hindi ko matandaan pero alam kong meron.

"Ang mga gamit ko!"

Napatigil ako sa pagpwersang pumasok nang hingalin na ako. Napatigil  din, mukhang napagod din siya.

Isinarado niya ang pinto nang mabilisan. Ilang beses ko pa itong kinatok pero hindi niya parin binubuksan. Napaisip ako kung may dala ba akong gamit kagabi sa bar, natawa nalang ako nang mapagtantong wala pala.

Si Maggie ang nagbayad ng drinks. I didn't have the chance to get my wallet because nagmamadali si Maggie. Oh damn, embarrassing.

Huminga ako ng malalim bago inayos ang sarili ko. Napatingin ako sa paligid, parang pamilyar ang lugar na'to. Kahawig nito ang hotel room hallway ko. Napatingin ako sa number na nakalagay sa pintuan na nasa harap ko at ito ay 802.

Oh my, 801 is my hotel room number. Hindi ako nadismaya, katabi lang nito ang hotel room ko. I typed the passcode and it is indeed my hotel room pero wait-

That guys is just a man next door? He is my neighbor?! Well, I am new here in this hotel at last week lang ako lumipat kaya hindi pa ako familiar masiyado sa mga tao na nasa same floor ko. But my goodness, I don't think I can share the same floor with that guy, nakakahiya.

He's kinda cute. I find him attractive and he's just next door, hmmm. No way, masungit siya! hmmp.

Gaganti ako sa kaniya, he's very ungentleman to just throw me away nang ganun, he didn't even treat me a breakfast, badboy.

Baka hinubaran niya ako and took photos of me para i-blackmail ako, pero wait napapraning na ba ako!

Pumasok na ako ng hotel room ko. I brewed some coffee to calm myself. Pilit kong inalala ang mga nangyari kagabi. I think he's the guy who saved me from the bad guy last night, but still he didn't treat me well hmmp.

I took a sip on my coffee. A slip of thought came into my mind. That man next door got my interest. I need to find who is he and how did he saved me.