Aşk-ı İmam

0.3

Selamünaleyküm, nasılsınız? İnşallah iyisinizdir, çok uzatmadan başlayalım🪻.

                                      🫧

Ne kadar anneme iyi olduğumu söylesem de, hiç de iyi hissetmiyordum, aşırı derecede şok olmuştum. Neden bu kadar şaşırdığıma pek anlam veremesem de çok takmamaya çalıştım.

Ayşe teyzenin oğlu bize "hoş geldiniz" diyerek içeri geçti, biraz sohbet muhabbet ettik. Tabii, bu sırada sohbet edenler annemlerdi, ben sessiz kalma hakkımı kullanıyordum ve tamamen tabağımdaki enfes görünen yiyecekleri yemekle meşguldüm. Sanki hiç görmemişim gibi tıkındığım sırada Ayşe teyze, "Kızım, senin hafızlığın nasıl gidiyor?" diye bir soru yöneltti. Ağzım dolu olduğu için konuşamayacağımı anlayarak hızla ağzımdakileri yuttum. "Hafızlığımı bitirmeme az kaldı," diyerek Ayşe teyzeye cevap verdim.

Ayşe teyze, "Hafızlıktan sonra ne yapmayı düşünüyorsun?" diye sordu. Hafızlıktan sonra iki veya dört yıllık üniversite okumayı planladığımı, daha sonra da hoca olmak için çalışacağımı, dil öğrenmek istediğimi, biraz hocalık yaptıktan sonra belki Mekke ya da Medine'ye gitme gibi planlarımdan bahsettim. Cevabı verdikten sonra halının desenlerinden kafamı kaldırdığımda herkesin beni pür dikkat dinlediğini fark ettim, aşırı heyecanlandım.

Ayşe teyze, Mekke ya da Medine'ye gitme fikrim hakkında biraz daha soru sormaya başladı. Ayşe teyzenin sorularını yanıtladıktan sonra bu sefer de annem, imam çocuğa sorular sormaya başladı.

Adının Ali olduğunu, yirmi yaşında olduğunu, yeni atandığını ve aynı ilde hafızlık yaptığımızı öğrendim. Daha sonra annemler müsaade istediler ve kalktık, ama Ayşe teyze aşırı derecede kalmamız için ısrar etti. Ben "Eve gidelim" diye annemin gözlerinin içine bakarken böyle bir teklifi duymak az kalsın beni kalpten götürecekti. Annem "Ne kadar rahatsızlık vermeyelim" desede, Ayşe teyze "Ne rahatsızlığı?" diyerek ısrarına devam etti.

                                  🫧

Evet, bugünlük bu kadar. Acaba daha neler olacak merak ediyorum, umarım beğenirsiniz Allah'a emanetsiniz 🫡🫧.