Στον ρυθμό του Έρωτα

Κεφάλαιο 11

Η Ισμήνη έπαιρνε για τέταρτη συνεχόμενη φορά την Αναστασία στο τηλέφωνο αλλά εξακολουθούσε να μην το σηκώνει.

Αφού δεν μπορούσε να την βρει,της έστειλε μήνυμα να επικοινωνήσει μαζί της όταν δει τις κλήσεις.
Άφησε το κινητό στον πάγκο και συνέχισε να φτιάχνει το πρωινό,η ώρα περνούσε και δεν ήθελε να αργήσει ούτε η ίδια αλλά ούτε και η κόρη της.

Έβαζε το τελευταίο πιάτο στο ντουλάπι όταν άκουσε το τηλέφωνο της να χτυπάει και νομίζοντας ότι είναι η Αναστασία έτρεξε να το σηκώσει χωρίς να δει ποιος τηλεφώνησε.

«Σε πήρα τέσσερις φορές! Γιατί δεν το σήκωνες; Ξέρεις πόσο ανησύχησα; Αν είσαι καλά,αν σε χτύπησε κάποιος,αν σε απήγαγαν,αν–»
«Αν ήξερα ότι ανησυχούσες τόσο πολύ για εμένα θα έπαιρνα νωρίτερα»την διέκοψε η φωνή του και η Ισμήνη κοκκίνισε ολόκληρη.

«Καλημέρα Νικόλα»είπε η Ισμήνη με την ντροπή να την έχει καταβάλει ολόκληρη.
Για ένα ήταν τριάντα τριών και έκανε σαν έφηβη που δεν μπορεί να ελέγξει τα συναισθήματα της.

«Καλημέρα και σε εσένα γιατρέσσα»της απάντησε και απλώθηκε ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο της γαλανομάτας.
«Τι κάνεις; Όλα καλά;»ρώτησε με ενδιαφέρον και άκουσε στην άλλη γραμμή μια προσποιητή κραυγή πόνο.

«Όχι, πονάει η καρδιά μου και θέλω να με θεραπεύσεις»η Ισμήνη άρχισε να γελάει στο ποσό γέλιο αλλά ταυτόχρονα και στο ποσό χαριτωμένο ήταν όλο αυτό.

«Σε λάθος γιατρό απευθύνεστε τότε,εγώ παιδίατρος είμαι όχι καρδιολόγος»συνέχισε το παιχνίδι του και ένα γελάκι ξέφυγε από τον Νικόλα.

Πρώτη φορά είχε ενθουσιαστεί τόσο με μια κοπέλα, ήταν μια κοπέλα που με ένα της χαμόγελο έριχνε κάθε άνδρα.

Τίποτα άλλο δεν τον ενδιέφερε μόνο να βλέπει το χαμόγελο της τίποτε άλλο δεν είχε σημασία για αυτόν και ήθελε να το βλέπει όσο συχνά γίνεται.

«Εγώ πιστεύω πως με ένα φιλί θα θεραπευτώ αμέσως»είπε σοβαρά ο Νικόλας και η Ισμήνη άφησε μια ανάσα.
Δεν ήταν πλέον μικρή αλλά ούτε και μόνη για να φλερτάρει με τέτοιο τρόπο,όσο και να της άρεσε ο γλυκός μαυρομάλλης,ήξερε πως έπρεπε να σταματήσει.

Η Ισμήνη άργησε να απαντήσει και ο Νικόλας ήξερε πως δίστασε.
«Δεν ήθελε να ξεπεράσω τα όρια.Συγγνώμη!»απολογήθηκε και η ξανθομάλλα άφησε έναν μικρό στεναγμό.

«Δεν είναι αυτό απλώς–»
«Δεν χρειάζεται να δώσεις εξηγήσεις,εγώ απλώς ήλπιζα να βγούμε για φαγητό»σταμάτησε αλλά γρήγορα πρόσθεσε«ως φίλοι!»