seni bekliyorum

10.bölüm

Yapraklarda Saklı Köy'ün en güçlü ve nüfuzlu adamlarından birinin silueti ofisin ortasında, önünde duruyordu. Naruto onu dikkatle inceledi ve adamın ne kadar katı bir tavırla hareket ettiğini gözlemledi.

Buna rağmen yaptığından emin olduğu şeyi yapacak kadar zalim ve kalpsiz bir adama benzemiyordu. Minato Namikaze ile ne kadar iyi anlaştığını saymazsak, babası çok sakin ve rahat bir adamdı, her zaman arkadaş canlısıydı ve onunla tanışan herkese gülümsüyordu. Fugaku'nun tam tersi.

—Hokage-sama, günlerdir seninle görüşmeyi bekliyordum. - Naruto'nun önünde çekinmediği sert gözlerle rahatsız bir Fugaku'yu ifade etti.

Normalde babasının eski arkadaşını bu şekilde beklettiği için utanırdı ama Sasuke ona Fugaku Uchiha'nın nasıl bir insan olduğunu anlattıktan sonra kendini hiç de kötü hissetmedi.

Ancak her şeyden önce görünüşünü sürdürmesi gerekiyordu. Adama karşı olan hislerinin soğukkanlılığını kaybetmesine izin veremezdi. Dikkatli davranmalı ve şüphe uyandırmamalıydı.

—Özür dilerim Fugaku-san. —Ellerini masasının üzerine koyarak hafifçe gülümsedi. —Kişisel nedenlerden dolayı danışmanımı birkaç günlüğüne görevde bırakmak zorunda kaldım, ancak benimle şahsen konuşması gerektiğini söylediler.

Fugaku ne tür kişisel amaçlardan bahsettiğini bilmiyordu. Kendi kokusunu ya da Sasuke'nin kokusunu alamamak için kokusunu iyi bir şekilde saklamaya dikkat etmişti.

-İşte böyle.

—Tamam duyuyorum. Dikkat ettiğini göstermek için öne doğru eğildi.

Fugaku içini çekti, yüzü aniden çarpılmıştı.

—Oğlumla ilgili.

-Itachi'yi mi? diye sordu, sesinde şaşkınlık vardı. —Sana bir şey mi oldu?

Yaşlı adam başını sallayarak boğazını temizledi.

-HAYIR. O benim en küçük oğlum Sasuke. — diye açıkladı, karanlık bakışları Uzumaki'nin mavi gözlerine odaklanmıştı.

Naruto duyduğunu anlamamış gibi yaparak tek kaşını kaldırdı.

-Kafamı karıştırıyor. Yıllar önce ikincisi öldüğünden beri Itachi'nin tek oğlu olduğunu anlamıştı. -cevap verdi.

Ana Uchiha ailesinin iki çocuğunun olduğu bir sır değildi. En küçük oğlunun sözde ölümü dedikodu ve söylentilere konu oldu. Elbette zaman geçtikçe bu konu hakkında konuşmayı bırakmışlardı ama köydeki neredeyse herkes Itachi Uchiha'nın bir zamanlar küçük bir erkek kardeşi olduğunu biliyordu. Belki de tek istisna, yıllar önce yaşananları pek umursamayan, sadece şimdi olana odaklanan yeni nesillerdi.

—Sunumundan hemen sonra kaçırıldı ve onu ölüme terk ettik. —siyah saçlı alfa yorgun görünerek itiraf etti. —Ama onun hâlâ hayatta olabileceğini öğrendik ve onu bulmak için yardıma ihtiyacım var.

Naruto gözlerini hafifçe kıstı.

—Anlamıyorum, öldüğünde cesedini bulmamışlar mıydı?

—Biz de buna inandık. Ancak bunu kabul edemeyecek kadar yıkılmıştı. Bir baba olarak üzüntüden o olduğunu sandım ama başka bir çocuğun cesedi olma ihtimali de var.

Fugaku'nun başka bir masum çocuğu oğlunun ölümünü taklit etmek için kullandığı açıktı ki bu da onun suç listesine yeni bir şey eklemekten başka işe yaramadı. Muhtemelen kimsenin pek ilgilenmediği, böylece kayboluşunun fark edilmediği yetim bir çocuk.

Öfke damarlarında yanıyordu ama kendini kontrol etmeye ve kontrolü kaybetmemeye zorladı.

—Peki oğlunun hayatta olabileceğini sana düşündüren ne?