Mo Chuisle Mo Chroi | Barış Alper Yılmaz

Chapter 5 - In My Arms

Siz
kahvaltiya gidelim mi
kafan dagilir biraz
teslim edildi 10.37

Siz
uyuyor musun lan
bakmiyosun aramalara
teslim edildi 11.40

Siz
bu kadar uyuman mümkün degil
nerdesin
teslim edildi 12.21

Siz
melina
yunusa da cevap vermiyorsun
en son care barisa soyleyecegim
cevap ver artik
teslim edildi 12.33

Melinayla olan sohbetten çıkıp Yunusla olan sohbete girdim. Melinaya yine ulaşamıyorduk. Endişem her geçen saat artıyordu.

Yunusum
Noluyo Kerem

Siz
melinaya ulasamiyorum

Yunusum
Ben de ulaşamıyorum
Kerem bir şey söylemem gerek
Endişelendirmek istemiyorum ama

Siz
ne
yunus
ne diyosun

Yunusum
Dün gece dışarıdaydı
Bir buçuk iki gibi falan
Daha da geçmemişti eve
Bir şey olmuş olabilir mi

Siz
yunus
ne diyosun sen
bu simdi mi söylenir
karakola gidelim mi
ne yapacagimi bilmiyorum

Yunusum
Bilmiyorum Kerem
Gitmemiz gerek galiba

Siz
bekle arayacagim yine
görüldü 12.40

Kötüyü aklıma getirmemeye çalışarak bir kez daha aradım Melinayı.

Açmayacağını düşünerek telefonu kapatıyordum ki telefon açıldı. Kalbim heyecandan hızlanırken sevinmiştim.

"Alo? Melina, neredesin?" diye sordum heyecanla.

"Alo?" Başka bir adamın sesini duyduğumda kaşlarımı çattım.

"Sen kimsin?"

"Beyefendi sakin olun. Melina Güneş'in nesi oluyorsunuz?"

"Yakın arkadaşıyım. Noluyor birader?"

"Kendisi şu an xxx hastanesinde müşahede altında."

"Ne?"

Endişeyle elim ayağım titriyordu.

"Önemli bir şeyi yok. İsterseniz gelin, detaylıca öğrenirsiniz."

"Tamam, tamam teşekkür ederim." diyerek kapadım telefonu.

Vakit kaybetmeden Yunusu aradım.

"Alo?"

"Yunus, geliyorum hazır ol. Evdesin değil mi?"

"Evdeyim evdeyim de noldu?"

"Melina, hastanedeymiş. Adamın biri açtı telefonu."

"Ne! Ne hastanesi?"

"Bilmiyorum ben de, gidince öğreneceğiz."

"Barış, Barışa söyleyecek miyiz?"

"Ne söylemesi, onun yüzünden bu halde zaten." dedim sinirle.