1.Bölüm

32 3 2
                                    

❀❀❀
Yazardan :

Sophia bu sabah daha erken kalkmıştı güne erken başlamak onun için daha da katlanır bi hal alıyordu, sabahları güneşin doğuşunu seyretmek için terasa çıkardı hep bunu kaçırdığı zamanlarda ise üzülüyordu . Neredeyse her günü aynı geçiyordu, bu durum Sophia'yı bıktırmıştı farklı şeyler yaşamak istiyordu artık ama bunun mümkün olmadığına inanıyordu
Aslında kendisi hep pozitif, iyi şeylere odaklanan ve olumlu düşünmeye yönelik bi kişiliği olsa da bu tekrarlılık onu feci bıktırmıştı son dereceye geldiğini hissediyordu artık tâki kapıdan giren mektubu farkedene kadar...
                                   
  Sophia mutfaktan elindeki kahveyle kapıya doğru ilerlediğinde kapıdan giren mektubu görünce..
Sophia: Aaa bu da neyin nesi.
Diyip yerdeki mektubu eline alınca kimden geldiğinde bakmak için zarfın ön ve arka yüzünü çevirdi fakat hiç bişey yazmıyodu

İçinden : kimden geldi acaba... İyi de bana annem ve babam dışında kimseden mektup gelmezki!?

Durumu anlamaya çalışırken aniden kapı çalmasıyla irkilen Sophia elindeki mektubu arkasına saklayarak kapıyı açtı
Gelen komşusu Angelinaydı

Angelina: Günaydın dostum, naber? Dediği gibi Sophia nın bu dostum kelimesini yersiz bulduğu kesinlikle anlaşılır bi ifade almıştı ama bunu Angelina nin anlamadığı kesindi ya da bilerek mi böyle yapıyodu? , bilemeyiz o sora Sophia kısık bi sesle :yine mi sen. Dediğinde Angelina: efendim!?
Sophia durumu düzeltmek için
: Aa hoşgeldin sana da günaydın, içeri girmez misin.
Yapmacık bi tavırla söylemişti bunu Sophia çünkü sevmiyodu bu komşusunu sebebi fazla meraklı ve herşeyine sanki o karar vermesi gerekiyomuş gibi bi hal alıyodu sevimsiz buluyor Angelinayı
Angelina:  hoşbuldum, ahh tabi içeri girerim diyip içeri dalarak Aaa bu biblo yeni mi daha önce hiç görmemiştim
Sophia:Aao o mu evet yeni
Angelina cevabı cevapsız bırakarak oturdu.

Birkaç dakika sonra Sophia yaptığı kurabiye ve yanında da iki fincan kahve alarak Angelina nın karşısına geçip oturdu Angelina tadına baktığı an kurabiye ye bayılmıştı ki ancak Sophia ya
Ya güzel olmuş ama sert mi sanki biraz istersen annemden yardım alabilirsin bu konuda yan-
Lafını tam o sırada kesmişti Sophia daha fazla dinlemek istemedi gayet iyiydi kurabiyesi olması gerektiği gibiydi neyse dedi içinden bi iç çekti ve şunları söyledi
Sen ne için geldin buraya söyle ve git lütfen yapacak işlerim var!
Angelina bi an duraklayarak
Şey için geldim ya kapının önü çok tozlanmış sil diyecektim.
Sophianın daha da sinirlendiğini fark edince Angelina :neyse kahvem de soğudu zaten ben gidiyim en iyisi  kalkıp giderken  tozları almayı unutma! Diye bağırdı kapıyı sertçe kapatıp...

Sophia bi an unutmuştu mektubu bi an durdu  aa ben mektubu ne yaptım hep o dengesiz komşum yüzünden unuttum ...
Nerde buu!??
Biraz düşündükten  sonra mutfağa koyduğunu hatırladı ve mutfağa koştu
Evi geniş olduğundan aceleden mutfağın yerini unutucaktı nerdeyse
Evet eline almıştı sonunda mektubu
Acaba içinde ne var diye geçirdi içinden
Nedense bu mektup onu heyecanlandırmıştı zarfın üsteki yapışkanı yavaşça kaldırdı
Ve zarfın içinden katlanmış kağıdı merakla açtı
Ve okumaya başladı ...

                     ◦•●◉✿ 📨 ✿◉●•◦

𝐵𝑢 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚 𝑏𝑢𝑟𝑎𝑦𝑎 𝑘𝑎𝑑𝑎𝑟𝑑ı 𝑠𝑖𝑧𝑑𝑒 𝑚𝑒𝑘𝑡𝑢𝑝𝑡𝑎 𝑛𝑒𝑦𝑖𝑛    𝑦𝑎𝑧𝑑ı𝑔̆ı𝑛ı 𝑚𝑒𝑟𝑎𝑘 𝑒𝑑𝑖𝑦𝑜𝑟𝑠𝑎𝑛ı𝑧 𝑡𝑎𝑘𝑖𝑝𝑡𝑒 𝑘𝑎𝑙ı𝑛 𝑒𝑛 𝑦𝑎𝑘ı𝑛 𝑧𝑎𝑚𝑎𝑛𝑑𝑎 𝑦𝑒𝑛𝑖 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚𝑙𝑒 𝑠𝑖𝑧𝑙𝑒𝑟𝑖 𝑘𝑎𝑟𝑠̧ı𝑙𝑠𝑦𝑎𝑐𝑎𝑔̆ı𝑚 𝑘𝑒𝑛𝑑𝑖𝑛𝑖𝑧𝑒 𝑖𝑦𝑖 𝑏𝑎𝑘ı𝑛 :) 💌

      
    

WONDERLANDHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin