"Her insan kendi yolunu kendisi seçer. Yollar daima temiz olmaz, dikenler de muhakkak olacaktır. Biz bu yoldan başarıyla çıkabildiysek sadece iki şey sayesinde oldu: Dostluğumuz ve müziğimiz.
Sevgilerimle, Ozan Soygazi."
Not: Bölümün son okumasını yapamadım, yazım yanlışlarım için özür diliyorum.
Playlist #1
Evden Uzak - Yanlışım Olma Burak Bulut - Kehribar (malum video ✍️🏻) Joan Jett & The Blackhearts - I Love Rock'n Roll Seda Sayan - Sağır Sultan Aşkın Nur Yengi - Ay İnanmıyorum Fort Minor - Remember The Name
Playlist #2
Beş Notalı Kırık Mısra - Yer Gök Bizim (full albüm)
🎼
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Canım Zeynoş'um ( hizeyna ) çok teşekkür ederim! 🤍
🎼
Moda ve Caddebostan üzerinde güneş aynı vakitlerde doğmuş, yatak örtüleri aynı anda üzerilerinden atılmış, aslında geceden sabaha uyku tutmamış, gözler kan çanağına dönmüş, göz altları morarayazmış, sarışın bir kedi kadının kucağına atlarken adamsa üzerindekileri çıkarıp kendini duşa atmış, kadın kendine kahve demlemek için mutfağa girdiğinde gördüğü çay bardağındaki çayı lavabonun içine döküp mutfaktan çıkmış, adamsa duş başlığından akmayan suyla kavga edip onu duvara çarpmış.
Gözaltlarındaki yorgunluğu kapatmak için yüzüne işlem uygulamış kadın, adamsa gözüne güneş gözlüğünü takmış. Cübbesini koluna asıp çantasını da kolunun altına sıkıştırırken kapıyı usulca arkasından kapatmış, kadın ise çoktan marmaray hattına ulaşmak için otobüs durağında beklemekteymiş. Otoparktan çıkan araçla durağa gelen otobüs aynı anda yola çıkmış. Biri Kadıköy'ün daha berisindeki okuluna, diğeri ise Kartal'da bulunan anadolu adliyesine doğru yol almış.
Yüzlerini her ne kadar gizleseler bile yaşanmışlıkların etkisi sadece göz altlarında değil, tüm benliklerini esir almıştı. Hazan takısız sokağa çıkmazdı, Ozansa adliyeye giderken kendine ekstra özen gösterirdi. Oysaki ayağındaki çoraplardan biri siyah biri kahverengiydi. Marmaraya geçiş yapmak için otobüsten indiğinde Ozansa Kartal'a son sürat sürüyordu arabasını. Daha karga bokunu yemeden yollara düşünce trafikten de eser yoktu.
Yolda okumak için yanına aldığı kitap ise manidardı. Derdi kitap okumak değildi, kafası dağılsın diyeydi. Gözleri boşluğa bakıyor ve dalgın görünüyordu. Bir şeyle uğraşması lazımdı. En yanlış kitabı seçmişti. Tutunamayanlar. Oğuz Atay mı derinden işlemişti yoksa Hazan kitabın adından ve içeriğinden ötürü mü kendiyle örtüştürüyordu? Zaten buhranlı olan hali katmanlandı. Kederi arttı. Çevirdiği sayfada şu yazıyordu: ''Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.''
