Friends with Benefits

CHAPTER 9

The sun's rays gently kissed my face, coaxing me from my slumber. With a soft groan, I blinked against the brightness, my head throbbing in protest. Memories from last night flooded back as I struggled to make sense of the pounding ache behind my temples.

Hindi ko alam kung anong oras na pero base sa
sikat ng araw, sa tingin ko'y magtatanghali na.
Maayos naman ang tulog ko pero pakiramdam ko pagod na pagod pa rin ako.

Napapikit na lang ako ng marin at muling bumagsak pahiga sa kama nang maalala kong bukod sa paglalasing ay may ibang dahilan pa pala ang pagkapagod ko, lalo na nang maramdaman ko ang kaunting kirot sa gitna ng aking mga hita.

I heard the door creak open, followed by the gentle tap of footsteps on the floor, and then, like a whisper, the inviting scent of freshly cooked food filled the room. Bigla tuloy akong nakaramdam ng gutom. Naramdaman kong marahan niyang inilapag sa dulong bahagi ng kama ang tray ng pagkain bago umupo sa aking tabi.

"Wake up, Ri." Sabi ni Isaiah habang marahang hinahaplos ang aking pisngi.

Dumilat ako at halos mapasinghap nang unang bumungad sa akin ang napakagwapo niyang pagmumukha.

"Magtatanghali na wala ka pang kain. Get up now, I made breakfast for you."

Hindi ako nagsalita at bumangon na dahil nakaramdam na rin ako ng gutom at isa pa ay naglalaway rin talaga ako sa amoy ng pagkain.

Inilapit niya sa akin ang tray nang makaupo na ako ng maayos.

It wasn't an extravagant breakfast, just a simple spread of fluffy scrambled eggs, crispy bacon, golden brown hash browns, and a stack of my favourite pancakes, generously drizzled with maple syrup with slices of fresh strawberries on top. Pero kakaibang saya ang naramdaman ko dahil sa sinabi niyang siya ang naghanda nito.
Isaiah doesn't cook. Hindi naman sa hindi siya marunong, in fact, masarap siyang magluto, sadyang hind niya lang talaga hilig and besides may chef naman sila at magaling din sa cooking at baking si tita.

"You made this?"

"Yup." He answered, popping the "P".

"Pati ang pancakes?"

He grinned proudly at me. Umupo siva sa kama at siya na ang nagslice ng pancake at iniumang sa bibig ko.

"Taste it."

Ngumuso ako bago sinunod ang sinabi niya. Masarap nga.

"Masarap?"

Dinilaan ko ang natirang syrup sa aking labi bago sumagot, "Hmm!"

The corner of his lips tugged up into a sly smirk. He must be quite proud of himself now; he always enjoys it when I compliment him or acknowledge his skills and efforts.

Sunod naman niyang isinubo sa akin ang scrambled eggs. I must really love this friend of mine dahil masyado talaga akong nagging bias pagdating sa luto niya.

Naubos ko ang lahat ng pagkain at pakiramdam ko ay puputok na 'yong t'yan ko sa kabusugan.
Tawang tawa naman si Isaiah habang pinapanood akong pagod na sumamdal sa headboard ng kama niya habang hinahaplos ang aking tiyan.

"Mukhang nagustuhan mo talaga luto ko ah. I'm the best cook, right?"

Inirapan ko siya. Sa totoo lang mayadong marami 'yong pagkaing dala niya pero sayang kasi kung 'di ko ubusin. He made those foods for me at minsan lang mangyari' yon kaya sadayangin ko pa ba?