• • •
Hazırlanıp odadan çıkınca annemin, "Nereye gideceksin?" Diyen sesini duydum.
Kolumdaki çantayı gösterip, "Ares ile işimiz var." Dedim. "Hadi ben çıktım." Evden çıkar çıkmaz Ares'in beni asansörün önünde beklediğini gördüm.
"Ben mi geç kaldım lan?" Dedim kendi kendime.
"Yok, ben erken geldim." Dedi asansöre geçtiğimizde. Biner binmez zemin kata bastım. Asansör normal bir şekilde inerken birden durdu.
Derin bir sabır çektim. Asansörde kalmadık değil mi?
"Sikeyim ya," diye mırıldandım korkmuyordum ama yanımda bu geri zekalı vardı. O korkarsa çok pis dalga geçerdim. "Kaldık mı şimdi?"
"Kaldık." diye mırıldanarak asansörün alarmına bastı.
Derin bir of çekerek yere çöktüm.
"Bu ne ya sabah sabah." Diye mırıldandım kendi kendime. Uykum vardı. Şuraya kıvrılıp yatsam ne olurdu ki?
"Elektrikler falan gitti herhalde."
Sakince ona döndüm. "Elektrikler gittiyse neden hâlâ jeneratörü açmadılar?" Cebimden telefonu çıkarıp annemi aradım. Şansa bakın. Açtı. Hani asansörde telefon çekmezdi? Hayırdır?
"Anne," dedim açar açmaz. "Asansörde kaldık. Arasana birini çıkarsınlar bizi buradan. İşimiz gücümüz var."
"Ne? Asansörde mi kaldınız?"
"Anne, tekrar etmemi mi bekliyorsun?" Dedim sabırla. "Ara işte birini." Deyip kapattım.
Kısa bir süre sonra geri aradı. Açtım.
"Kızım, elektrikler kesilmiş. Jeneratörü açmalarını söyledim. Aküsü mü ne bitmiş, onu yenileyeceklermiş. Uzun sürebilir yani." Sinir dolu bir nefes alıp verdim.
"Tamam." Deyip kapattım.
Ares bana sorgulayıcı bir şekilde bakarken, "Elektrikler kesilmiş, jeneratörün aküsünü değiştirmeleri lazımmış, uzun sürebilirmiş." Diye açıklamaya çalıştım. Mal değilse anlardı. "Ne yapacağız şimdi?"
"Bekleyeceğiz." Dedi ve yanıma oturdu.
"Geç kalmaz mıyız?"
"Hayır."
"Kaç yaşındasın sen?" Diye sordum, zaman geçsin bahanesi ile çocuğu tanıyacaktım.
"23," dedi. "Sen?"
"Bu sene 20." Dedim kısaca. "Boks ile kaç senedir uğraşıyorsun?"
"Sekiz." Deyince bakışlarım ona döndü.
"Anladım." Diye mırıldandım. "Çüş amına koyayım." Dedim sadece kendim duyacak şekilde.
"Ee," dedi. "Başka bir şey soracak mısın?"
"Hazır mısın? Bomba soru geliyor." Dedim sırıtarak.
"Hazırım."
"Sevgilin falan var mı?" Dedim gülerek. "Ona göre yürümeye, pardon uçmaya devam edeceğim."
Dediğime güldü. "Yok." Dedi. "Anlaşılan senin de yok."
"Yakında olacak." Deyip göz kırptım. Benim çapkınlık şaka mıı??
